Όταν αυτός που αγαπάς, γίνεται ξένος

Μερικές φορές ο άνθρωπος που παντρεύεσαι, με τον καιρό, γίνεται ξένος. Το άτομο με το οποίο ζείς και μοιράζεσαι τη ζωή σου, μπορεί να έχει μια «μυστική» ζωή που να μην σε περιλαμβάνει και όταν λέω «μυστική» ζωή, δεν εννοώ κάτι κρυφό ή μία παράλληλη σχέση αλλά καθημερινές σκέψεις που όμως αρνείται να μοιραστεί μαζί σου. Εννοώ έναν άνθρωπο που ζεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο αλλά στη πραγματικότητα θέλει να ζεί αλλιώς και μια μέρα σου ανακοινώνει ότι χωρίζετε!

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η απαίτηση του ενός να τερματίσει το γάμο ξαφνιάζει τον άλλον, καθώς μέχρι πρότινος δεν είχε κανένα στοιχείο ότι ο γάμος τους διαλύονταν. Θα περίμενε δηλαδή κανείς ότι θα είχες καταλάβει πώς κάτι δεν πήγαινε καλά, κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά, ενός είδους συναισθηματική απομάκρυνση και αποστροφή. Και αν εσύ είσαι εκείνος/η που δεν είχε δεί το τρένο να έρχεται, το σοκ είναι αναμενόμενο ενώ η «σιωπηρή» αποχώρηση του άλλου, χωρίς καμία ένδειξη από πρίν, είναι λογικό να σου φανεί σαν προδοσία. Σαν να χρωστάς σε μια πιστωτική χωρίς να το γνωρίζεις και χωρίς καμία προειδοποίηση να έρχεται η τράπεζα μια ωραία μέρα και να σου παίρνει το σπίτι. Όλα τα ζευγάρια έχουν παράπονα και όλα μαλώνουν, αλλά τα παράπονα και οι τσακωμοί σε λογικά πλαίσια  δεν είναι σημάδι διαζυγίου.

Εκείνος λοιπόν που αντιμετωπίζει ένα διαζύγιο από το πουθενά, προθυμοποιείται να κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το γάμο του όμως όταν για τον άλλον είναι ήδη αργά. Διότι η άλλη πλευρά έχει πάρει διαζύγιο εδώ και καιρό, τον καιρό που εσύ δεν γνώριζες τίποτα και νόμιζες πως όλα πήγαιναν καλά. Ο σύντροφος που δεν είναι ευτυχισμένος μέσα σε ένα γάμο, το σκέφτεται πολύ καιρό νωρίτερα απλά δεν το λέει για να μην κλονίσει το γάμο του χωρίς λόγο, ώσπου αποφασίζει πως τελικά θέλει να φύγει.  Ή μπορεί να σταμάτησε να θέλει τον ίδιο τρόπο ζωής ή οι ανάγκες και οι προσδοκίες του, να έχουν αλλάξει.

Όμως ο λόγος του χωρισμού, η πραγματική αιτία, είναι πάντοτε πιο βαθιά. Ίσως ο/η σύζυγος να αισθάνεται πως δεν υπάρχει χώρος για την άποψη ή τα συναισθήματά του/της, μέσα στο γάμο σας. Ίσως να νιώθει πως τον/την αγνοούν ή τον/τη κατακρίνουν ή ότι δεν τον/τη παίρνουν στα σοβαρά. Ίσως να έχει προσπαθήσει να σου μιλήσει γι’ αυτά τα θέματα αλλά είτε βρήκε τοίχο ή δεν τον πήρες στα σοβαρά. Αντίστροφα, μπορεί ο/η σύζυγος να ήθελε να αποφύγει τους καυγάδες οπότε αντί να εμπλακεί σε μία αβολη συζήτηση, έλεγε σε όλα «ναι»και δεχόταν τα πάντα ενώ στη πραγματικότητα δεν ήθελε να αποδεχτεί τίποτα.

Όπως είθισται να συμβαίνει, μέχρι ο ένας να αποφασίσει ότι θέλει να τερματίσει το γάμο, δουλεύει πολύ επάνω στο πώς θα φύγει, καταστρώνει δηλαδή κάτι σαν σχέδιο απόδρασης. Πώς γίνεται μια σχέση να φτάνει σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή με έναν σύζυγο που δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει; Όταν το κανάλι επικοινωνίας μεταξύ σας είναι κλειστό για τόσο καιρό και οι τσακωμοί ή η σιωπή έχουν τραυματίσει κάθε δέσιμο μεταξύ σας, ίσως πράγματι να μην υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει ή να ειπωθεί. Πιθανόν ο σύζυγος εδώ και καιρό, να ένιωθε τόσο έντονα ότι πρέπει να παραμείνει στο γάμο σας, που τελικά να μην μπορεί να κάνει αλλιώς από το να φύγει από αυτόν.

Πώς γίνεται λοιπόν να μην εθελοτυφλείς;

Καταρχάς δούλεψε με τον εαυτό σου. Είναι απίθανο να έχεις έναν υγιή γάμο αν δεν έχεις κάνει δουλειά με σένα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να είναι οικείοι μαζί μας, αν δεν είμαστε εμείς εξοικειωμένοι με τον εαυτό μας.

Είναι βασικό να αναπτύξεις μια υγιή σχέση με τον εαυτό σου πρώτα απ’ όλα. Η οικειότητα με τον εαυτό σου, εξυπηρετεί το δικό σου βαρόμετρο. Όσο καλύτερα αυτό-γνωρίζεσαι, τόσο πιο καλά μπορείς να καταλάβεις και να επιλέξεις εκείνος που «καθρεφτίζουν» καλύτερα το είδος της σχέσης ή του γάμου που θέλεις να έχεις.

Να είσαι ταπεινός/ή σ τις προσδοκίες σου. Οι προσδοκίες είναι οι τερμίτες μια σχέσης που τρώνε αργά και βασανιστικά τα θεμέλια του γάμου. Οι προσδοκίες, ειδικά οι μη ρεαλιστικές, αφήνουν ελάχιστο χώρο στις καταστάσεις να εξελιχθούν φυσιολογικά αντί να εξελιχθούν όπως ακριβώς θέλουμε εμείς. Οι υπερβολικές προσδοκίες δημιουργούν εντάσεις και υποσκάπτουν την ικανότητα για υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.

Ο γάμος σου είναι και θα είναι πάντα ένας ζωντανός οργανισμός. Αυτό που ήσουν εσύ και ο/η σύζυγος τη μέρα του γάμου σας ή αυτό που είστε σήμερα, αυτή τη στιγμή, μπορεί να μην ισχύει σε 2 ή 5 χρόνια από τώρα. Κάνε προσπάθειες να περνάτε χρόνο μαζί, να λύνετε τις διαφορές τη στιγμή που συμβαίνουν χωρίς να διαιωνίζονται, να ακούς τι έχει να σου πεί και αν δεν συμφωνείς, προσπάθησε να βρείς μια δίκαιη μέση λύση χωρίς να αποδέχεσαι τα πάντα στωϊκά, ή αντίθετα, χωρίς να αρνείσαι τα πάντα πεισματικά.

Όλοι είμαστε κολλημένοι στη γνώμη μας, στη δική μας νοοτροπία και κοσμοθεωρία χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως ο άλλος πρέπει να φοβάται να ανοιχτεί, επειδή εσύ έχεις τη Χ άποψη ή το αντίστροφο. Τα συναισθήματα που δεν εκφράζονται, δεν φεύγουν. Αντιθέτως συσσωρεύονται, χτίζουν σταδιακά ένα τείχος απογοήτευσης και θυμού μεταξύ σας, και μια μέρα «σκάνε» σε ένα διαζύγιο από το πουθενά.  Καλύτερα λοιπόν να έχεις ευτυχία στη ζωή σου, παρά να έχεις δίκιο!

Πηγή: http://www.psychologytoday.com/