Οι μόνες μαμάδες χρειαζόμαστε η μία την άλλη

Πολλά πρωινά βάζω τα αθλητικά μου, για να πάω για τρέξιμο, όχι γιατί έχω και τόση διάθεση να τρέξω, αλλά επειδή θέλω να συναντήσω τις φίλες μου. Συχνά πειράζουμε η μία την άλλη, ότι μεταξύ των τριών μας, το μόνο κοινό, που υπάρχει, είναι ότι είμαστε μόνες μαμάδες. Έχω, δεν έχω κάτι, θα εμφανιστώ στην καθιερωμένη μας συνάντηση. Θα εμφανιστώ, γιατί χρειάζομαι τις φίλες μου για κάτι περισσότερο από την άσκηση.

Ναι, θα τρέξουμε, αλλά, το πιο σημαντικό, θα μιλήσουμε.

Θα μιλήσουμε για οτιδήποτε έχουμε στο μυαλό μας, γιατί εκεί έξω στο δάσος είναι ασφαλές και δεν μας ακούει κανείς. Συζητούνται τα πάντα, οι πρώην σύζυγοι, τα προβλήματα με τα παιδιά, αυτά, για τα οποία είμαστε περήφανες ή όσα φοβόμαστε. Μερικές μέρες, τρέχουμε τόσο αργά, που δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε ούτε γραμμάριο, αλλά ο χρόνος, που περνάμε μαζί είναι πολύτιμος.

Όταν περνάω χρόνο με τις φίλες μου, αισθάνομαι πιο ικανή και έτοιμη να αντιμετωπίσω τα πάντα. Με ανακουφίζει, όταν ξέρω, ότι κάποιος άλλος περνάει τα ίδια με μένα. Μπορεί τα παιδιά μας να μας ταλαιπωρούν, μπορεί οι πρώην σύζυγοι να μην πληρώνουν διατροφή, μπορεί το στήθος μας να μην είναι στητό όπως παλιά, μπορεί να μην ξέρουμε τί να κάνουμε, για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στο τεστ μαθηματικών, μπορεί να μεγαλώνουμε, μπορεί η ζωή να μη μοιάζει με το πώς ήτανε παλιά. Αισθάνομαι, ότι κάποιος με ακούει, με βλέπει, με νιώθει, με καταλαβαίνει.

Οι γυναίκες μπορούν να καταλάβουν η μία την άλλη.

Παρατηρώ, τί κάνουν οι άλλες γυναίκες στην καθημερινότητά τους, επειδή τα ίδια κάνω και εγώ. Ξέρω, πόσο δύσκολο είναι να έχεις να μαγειρέψεις κάθε μέρα, να πλύνεις, να σιδερώσεις, να καθαρίσεις και πόσο κουρασμένη μπορεί να νιώθεις. Όλα αυτά τα χρονοβόρα, ψυχοφθόρα πράγματα, που κάνουμε κατά τη διάρκεια της μέρας και που κανείς άλλος δεν παρατηρεί ή δεν νοιάζεται; Οι φίλες μου τα παρατηρούν.

Γνωρίζω ότι, ακόμα κι αν δεν είμαι καθημερινά με τις φίλες μου, θα εμφανιστούν στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου και ίσως φέρουν ένα ταπεράκι με μηλόπιτα που μόλις έφτιαξαν ή τον αγαπημένο μου καφέ. Ξέρω, ότι μπορώ να ξεκουραστώ, όταν το έχω ανάγκη, γιατί υπάρχουν οι φίλες μου και θα με βοηθήσουν, μιας και ξέρουν τί τρώνε τα παιδιά μου, τί ώρα σχολάνε και τί συνήθειες έχουν. Και να μην ξεχάσω να πω, ότι έχουν πάντα την κατάλληλη κουβέντα στο στόμα για κάθε περίσταση:

“Τα παιδιά μου έχουν βγάλει την ψυχή, δεν παίζονται σήμερα”

“Αυτός φταίει, όχι εσύ”

“Κλάψε, εγώ είμαι εδώ”

“Πάω να φέρω μπύρες”

Οι γυναίκες πάντα θα χρειάζονται άλλες γυναίκες, ειδικά από τη στιγμή, που ξέρουν πόσο διαφορετικοί είναι οι άντρες. Ναι, οι άντρες είναι σπουδαίοι, αλλά δεν μπορούν καταλάβουν πάντα τη μεγάλη μας ανάγκη για σοκολάτα ή πώς είναι να αιμορραγείς κάθε μήνα ή την ακριβή φύση του δεσμού, που έχει μια μητέρα με το παιδί της. Οι γυναίκες, που τα ζουν όλα αυτά, μπορούν να καταλάβουν καλύτερα.

Πρόσφατα, η μαμά μου είχε ένα ατύχημα και έπρεπε να νοσηλευτεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Λόγω του ότι η μαμά μου μένει 8 ώρες μακριά, δεν μπορούσα να πάω να τη βοηθήσω. Είναι από τις λίγες φορές, που αισθάνθηκα τόσο αβοήθητη. Κάλεσα αμέσως την καλύτερη της φίλη, η οποία σε 10 λεπτά ήταν στο νοσοκομείο. Της κράτησε το χέρι και την έκανε να γελάσει. Έκανε ό, τι κάνουν οι καλύτερες φίλες: ήταν εκεί κοντά της τη στιγμή, που την είχε ανάγκη. Πήγε εκεί, επειδή τη χρειαζόταν. Και μέχρι να μπορέσω να πάω στο νοσοκομείο, η φίλη της μαμάς μου ήταν εκεί, με φιλοξένησε και μου μαγείρευε κάθε μέρα.

Να αγαπάς και να προστατεύεις την καλύτερή σου φίλη, να της τηλεφωνείς συχνά και να της πηγαίνεις καμία σοκολατίτσα να τη γλυκαίνεις, όταν είναι αδιάθετη. Να την αγκαλιάζεις και να της λες, ότι την αγαπάς. Να της δείχνεις, ότι νοιάζεσαι για εκείνη και τις ανάγκες της, ακόμα κι αν χρειαστεί να αδειάσετε ένα ολόκληρο μπουκάλι βότκα, για να σου πει τον πόνο της.

Γιατί αυτό κάνουν οι γυναίκες. Είναι πάντα εκεί. Ο δεσμός μεταξύ τους; Δεν υπάρχει τίποτα άλλο σαν αυτόν. Όταν τον βρεις, φρόντισε μη τον χάσεις.

Πηγή: scarymommy.com