Ο μπαμπάς μου ξαναπαντρεύεται. Με πληγώνει που τον νοιάζουν περισσότερο οι κόρες της συντρόφου του, απ’ ότι εγώ!

Ο πατέρας μου ήταν μόνος αρκετά χρόνια και σύντομα πρόκειται να παντρευτεί μια γυναίκα που αγαπά πραγματικά. Εκείνη έχει δύο κόρες μικρότερες από τον αδερφό μου και εμένα, με τις οποίες ο πατέρας μου έχει έρθει πάρα πολύ κοντά, κάτι το οποίο θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ ωραίο για εκείνους.

Όσο καιρό όμως συμβαίνει αυτό, τον βλέπω ολοένα και λιγότερο, καθώς η μητέρα μου ήταν άρρωστη και έπρεπε να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί της. Τώρα που έχει πεθάνει, κάτι το οποίο είναι αρκετά δύσκολο για εμένα να αποδεχτώ, ο πατέρας μου με παίρνει σπάνια τηλέφωνο, δεν ρωτάει καν τι κάνω, και όσες φορές μιλήσουμε , μου αναφέρει τις κόρες της αρραβωνιαστικιάς του.

Είμαι πολύ χαρούμενη για εκείνον, χαίρομαι που έχει βρει κάποια και είναι ευτυχισμένος, αλλά θα είμαι ειλικρινής, με πληγώνει ότι έχει γίνει πατέρας στις κόρες της, και σταμάτησε να είναι πατέρας για εμένα. Καθώς ετοιμαζόμαστε για το γάμο, θέλω να καταπιέσω αυτά τα συναισθήματα και να φροντίσω να περάσω καλά, σε μια μέρα που είναι τόσο σημαντική για εκείνον. Σκέφτομαι συνέχεια ότι δεν θα είναι δίπλα μου για πάντα, και θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να αφήσω την ζήλεια και την θλίψη που νιώθω, να επισκιάσει την σχέση μας.

Μια παραμελημένη κόρη.

Αγαπητή φίλη,

Συλλυπητήρια για την μαμά σου, και λυπάμαι για όλα όσα έχεις περάσει τον τελευταίο χρόνο. Ελπίζω να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου για να το ξεπεράσει – ακόμα και αν αυτό σημαίνει να βάλεις σε δεύτερη μοίρα τις ανησυχίες που έχεις για τον πατέρα σου.

Το πρόβλημα μπορεί να μην είναι τόσο περίπλοκο όσο νομίζεις. Θεωρώ ότι η συναισθηματική ανάγκη του πατέρα σου να ζήσει το παρόν, έχει σαν αποτέλεσμα να του αποσπά όλη την προσοχή. Ίσως να ξέρεις και άλλους τέτοιους ανθρώπους, αν το καλοσκεφτείς, που για παράδειγμα μπορεί να είναι θερμοί μαζί σου όταν σε υποδέχονται ή σε συναντούν τυχαία στο δρόμο, αλλά δεν φροντίζουν να κρατήσουν καμία επαφή μαζί σου, μετά. Μπορεί να είναι δύσκολο να το εντοπίσεις όμως, σε ανθρώπους για τους οποίους νιώθουμε πράγματα, συχνά βλέπουμε το ρόλο τους στη ζωή μας, και όχι το ποιοi πραγματικά είναι.

Αν είναι έτσι, τότε ίσως να μην σε άφησε τόσο, όσο άφησες εσύ εκείνον όταν έπρεπε να φροντίσεις την μητέρα σου. Αυτό σημαίνει ότι έχεις ένα πολύ μικρό πρόβλημα να λύσεις: Θα πρέπει να είσαι εκεί, με τον τρόπο που ήσουν πριν αρρωστήσει η μητέρα σου. Θα χρειαστείς σίγουρα υπομονή, γιατί θα είναι αφοσιωμένος στην καινούρια του σύζυγο, και στην οικογένεια που εκείνη φέρνει μαζί της.

Θα πρέπει να είσαι άνετη, γιατί κάθε καινούρια επαφή μαζί του θα είναι διαφορετική από το παρελθόν. Αν όμως είσαι δίπλα του, και δεχτείς τα καινούρια μέλη της οικογένειας του, μπορείς να ανανεώσεις την σχέση σας. Θα πρέπει όμως να το κάνεις επειδή το θες, και όχι γιατί θες τον πατέρα σου πίσω.

Πηγή: http://www.mercurynews.com/