Μύθοι και αλήθειες για την απιστία!

Κανείς δεν είναι άπιστος, χωρίς πρώτα να είναι σε θέση να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του στον εαυτό του. Το πρόβλημα με τέτοιες δικαιολογίες είναι ότι βασίζονται σε ψέμματα, κάτι που θεωρείται ένας τρόπος για να μην χρειάζεται να δικαιολογήσουμε την πράξη μας σε τρίτους.

Αυτός/ή που κάνει την απιστία ζεί σε ένα «φανταστικό» κόσμο. Η πραγματικότητα των πράξεων τους είναι αρκετά μακρυά από την εικόνα που οι ίδιοι έχουν για να δικαιολογήσουν την απιστία.

Η απιστία προκαλεί πόνο.

Ο μύθος: Αν ο/η σύντροφος μου μάθει για τη σχέση μου θα το ξεπεράσει. Αγνοεί τις ανάγκες μου, και μου φέρεται σαν να μην ενδιαφέρεται πια για μένα. Εφόσον λοιπόν είναι αδιάφορος/η δεν θα σημαίνει τίποτα η σχέση μου γι αυτόν/ην.  Αυτή η φανταστική σκέψη προκύπτει από το γεγονός ότι αυτός που κάνει την απιστία δεν έχει ιδέα πως θα αντιδράσει ο/η σύντροφος του.

Η πραγματικότητα: Όταν κάποιος πέσει θύμα απιστίας νιώθει αισθήματα προδοσίας, κατάθλιψης και θυμού. Θα νιώσει ότι ήρθε δεύτερος/η και ότι δεν είναι πια ποθητός από το ταίρι του. Θα αρχίσει να αναρωτιέται για το αν αξίζει σαν σύζυγος . Το αποτέλεσμα θα είναι να πληγωθεί αισθηματικά, άσχετα αν αυτός που θα απιστήσει πιστεύει το αντίθετο.

Ίσως και να το ξεπεράσει αλλά σίγουρα θα περάσει αρκετά μεγάλο πόνο. Η απιστία είναι κάτι που πονά και μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ψυχολογική ζημιά. Επίσης θα χαθεί όλη η εμπιστοσύνη ανάμεσα στο ζευγάρι, σε τέτοιο βαθμό που είναι πολύ πιθανό να μην καταφέρει να επιβιώσει η σχέση μετά. Δεν θα πληγωθεί  μόνο ο ίδιος /α, αλλά και όσοι θα είναι δίπλα τους. Παιδιά , οικογένεια και φίλοι , θα πληγωθούν όλοι, κάποιος κάνει την επιλογή να μείνει σε μια τέτοια σχέση.

Ίσως και να νιώθεις μέσα σου ότι αξίζει να περάσουν όλοι αυτή τη διαδικασία, αρκεί εσύ να είσαι καλά.

Απιστία σημαίνει να μην κρατήσεις τις υποσχέσεις που έδωσες στο σύντροφο σου.

Ο μύθος: Δεν είμαι πια ερωτευμένος/η με το σύντροφο μου. Ο γάμος μας έχει τελειώσει εδώ και χρόνια. Εφόσον δεν υπάρχει αγάπη πια , δεν υπάρχουν και υποσχέσεις. Αυτός/ή που θα κάνει την απιστία, έχει ήδη χωρίσει συναισθηματικά από το γάμο. Στο μυαλό του αυτό τον απελευθερώνει από τις τύψεις του/της.

Η πραγματικότητα: Το αίσθημα της αγάπης δίνει όρκους ότι θα είμαστε πιστοί στον/στην σύντροφο μας. Η αγάπη δεν είναι το μόνο που χρειάζεται, και η έλλειψη της δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για να διαλυθεί ένας γάμος. Υπάρχουν περισσότερα που πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας, εκτός από τα αισθήματα που νιώθει αυτός που απιστεί. Εάν υπάρχουν ακόμα αισθήματα στον/στην σύντροφο μας , θα πρέπει να σκεφτούμε πρίν πράξουμε κάτι τέτοιο.

Μέχρι τότε, υπάρχει ένας γάμος μέσα στον οποίο ζείς ακόμα, και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να τηρήσεις τους όρκους σου. Πρέπει να λάβεις πολλά περισσότερα στα υπόψιν σου , πέρα από την δική σου αισθηματική κατάσταση.

Το να απιστήσεις σε κάνει κακό άνθρωπο.

Ο μύθος: Δεν είμαι κακός άνθρωπος αν έχω μια παράλληλη σχέση. Προσπάθησα πολύ σκληρά να σώσω το γάμο μου. Αξίζω να είναι ευτυχισμένος/η, ακόμα και αν πρέπει να είμαι με κάποιον άλλον/η από τον/την σύντροφο μου.

Η πραγματικότητα: Η απιστία είναι μια ανήθικη συμπεριφορά. Είναι τόσο απλό. Σίγουρα, σαν άνθρωποι είμαστε ελεύθεροι να ορίσουμε τις ηθικές μας συμπεριφορές, με τους δικούς μας όρους. Οι περισσότεροι από εμάς , επιλέγουμε να ζούμε όπως μας ορίζει η κοινωνία, κάτι που ίσως απέχει απο αυτό που θεωρείται ηθικό.

Η ευγένεια, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός αποτελούν ηθικές συμπεριφορές. Νομίζω είναι ασφαλές να πώ ότι η κοινωνία βλέπει κάποιον/α που είναι πιστός, με ηθική και αρετή απέναντι του.

Με άλλα λόγια, εάν απατήσεις, όχι δεν θεωρείσαι καλός άνθρωπος. Μέσα όμως στο πάθος και στις αισθηματικές σου ανάγκες, ίσως να μην δώσεις και πολύ σημασία στο πως σε βλέπει η κοινωνία.

Είναι σημαντικό να σκεφτείς τις συνέπειες της απιστίας , παρά να ζείς με φανταστικές σκέψεις ότι αυτό που κάνεις είναι σωστό.

Πηγή: http://divorcesupport.about.com/