Διαζευγμένος μπαμπάς δεν σημαίνει αποτυχημένος!

“Καλησπέρα σας. Χρειάζομαι τη συμβουλή σας. Πρόσφατα χώρισα αλλά μέχρι να δούμε τί θα γίνει με τα διαδικαστικά και τα παιδιά, αποφασίσαμε με τη γυναίκα μου να ζήσουμε μαζί τυπικά στο ίδιο σπίτι για λίγο ή περισσότερο ανάλογα με το πότε θα βρεί δουλειά για να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη ζήτησε να χωρίσουμε εγώ ήθελα να το παλέψουμε.  Η ερώτηση μου είναι αν θα πρέπει να μοιραστώ αυτή την πληροφορία όταν γνωρίσω ξανά κάποια. Πως να το χειριστώ και τί πρέπει να λέω, χωρίς να νιώθω αποτυχημένος;”

Ηλίας

Θα απαντήσω στο ερώτημά σου, αλλά πρώτα θέλω να συζητήσουμε κάτι που βλέπω αρκετά συχνά σε διαζευγμένους άνδρες και γυναίκες που πραγματικά πρέπει να σταματήσει: Αναφέρονται στους εαυτούς τους ως αποτυχημένοι. Είναι πολύ λυπηρό και δεν είναι αλήθεια!  Δεν λέω ότι κανείς δεν είναι αποτυχημένος. Λέω ότι αν είσαι αποτυχημένος, δεν είναι επειδή χώρισες!

Σοβαρά, οι λέξεις “χώρισα” και ” αποτυχημένος” δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στην ίδια πρόταση. Καταλαβαίνω ότι είναι φυσιολογικό κατά τη διάρκεια του διαζυγίου να νιώθεις σαν να έχεις αποτύχει, να έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση, να αισθάνεσαι φόβο ή ανασφάλεια, να νιώθεις ανεπιθύμητος αν σ’ εγκατέλειψε-σωματικά ή/και ψυχικά- ο/η σύντροφός σου. Αυτά είναι συναισθήματα που κάνουν κάποιον να νιώθει αποτυχημένος χωρίς πραγματικά να είναι.

Προσωπικά, τα μόνα άτομα που θεωρώ αποτυχημένα είναι εκείνα που χρησιμοποιούν ανήθικη ή κακή συμπεριφορά, όπως το να προσπαθούν να βλάψουν άλλους, που κλέβουν, απατούν, κακοποιούν κτλ. Άτομα που κομπλεξάρονται απέναντι σε διαζευγμένους ανθρώπους, σε ομοφυλόφιλους, σε μονογονείς, σε οτιδήποτε θεωρείται στη κοινωνία “διαφορετικό” ή αν θες “αντι-συμβατικό”. Κι  αυτό δεν έχει σχέση με την οικογενειακή τους κατάσταση γιατί μπορεί κι εκείνοι να είναι διαζευγμένοι ή μόνοι ή και παντρεμένοι. Έχω δει διαζευγμένους να κρίνουν ανθρώπους που πήραν διαζύγιο, γιατί κατά βάθος ένιωθαν οι ίδιοι πως απέτυχαν οπότε με το τρόπο αυτό, εκδήλωναν το θυμό τους για το δικό τους διαζύγιο και όχι των άλλων.

Για ν’ απαντήσω στην ερώτηση σου, είναι πολύ κοινό για ένα ζευγάρι που έχει χωρίσει να ζει μαζί για περισσότερο απ’ ότι και οι δυο τους επιθυμούν για οικονομικούς ή πρακτικούς λόγους. Αυτό κάνει κάποιον αποτυχημένο; Φυσικά και όχι.

Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να το αναφέρεις αυτό στο πρώτο ραντεβού. Αν προκύψει όμως, καλό είναι να εξηγήσεις την κατάσταση ανοιχτά και ειλικρινά. Εάν η γυναίκα που γνώρισες πρόσφατα, δείξει ότι δεν της αρέσει αυτό, τότε απλά πας παρακάτω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απέτυχες. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να γνωρίσεις κάποια που είτε έχει περάσει το ίδιο είτε όχι, έχει μεγαλύτερη κατανόηση και τελικά να νιώσεις ανακούφιση που το μοιράστηκες και η σχέση να εξελιχθεί.

Αυτό που ήθελα γενικότερα να τονίσω με αφορμή αυτό που ακούω συχνά και έγραψες κι εσύ “είμαι αποτυχημένος”, “απέτυχα στο γάμο μου” κλπ. είναι ότι δεν ισχύει επειδή έτσι πιστεύεις για τον εαυτό σου ή έτσι αισθάνεσαι. Άλλο τί νιώθεις άλλο τί ισχύει. Κι αν ακόμα μετά από αυτή την απάντηση, αισθάνεσαι διαζευγμένος και αποτυχημένος για οποιοδήποτε λόγο (λες και είσαι ο μόνος πάνω στη γη που συζεί προσωρινά με τη πρώην σύζυγο) κάνε το εξής: Κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη και επανέλαβε 10 φορές, “Δεν είμαι αποτυχημένος. Είμαι χωρισμένος και προχωρώ μπροστά, σε ένα καλύτερο μέλλον και σε μια πιο όμορφη ζωή”.

Ξέρω ότι σου ακούγεται σαν να είσαι πολιτικός σε προεκλογική ομιλία αλλά ουσιαστικά αυτό είσαι: Για να κάνεις το καλύτερο για σένα και τα παιδιά σου, προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου να σε “ψηφίσουν”. Το διαζύγιο είναι ένα ταξίδι και σ’ αυτό το ταξίδι, κανείς δεν ξεκινάει νιώθοντας αποτυχημένος. Αν ξεκινήσεις έτσι, θα καταλήξεις στ΄ αλήθεια αποτυχημένος και δεν θα φταίει το διαζύγιο. Στο χέρι σου είναι αν θα φτάσεις στον προορισμό σου και αν θα βγείς νικητής!

Μέρος του άρθρου διαβάσαμε στο http://divorcedguygrinning.com/