Ο άβουλος άντρας: Η πιο συχνή αιτία χωρισμού!

Μια πελάτισσα πρόσφατα κάλεσε και ζήτησε ένα επείγον ραντεβού μόνη της. Εκείνη και ο σύζυγος της με επισκέπτονταν συχνά με θέμα την πιθανότητα να λήξουν το γάμο τους: «έχω κουραστεί να είμαι με έναν άβουλο άντρα!» μου είπε.

Δυστυχώς οι γυναίκες που παραπονιούνται ότι ο σύζυγος τους είναι άβουλος, είναι ένα συχνό θέμα στο γραφείο μου, και είναι μια δύσκολη περίπτωση, γιατί το τελευταίο που θέλει να ακούσει ένας άβουλος είναι να αντιμετωπίσει το γεγονός και να πάρει πρωτοβουλίες. Οπότε σαν ειδικός, εάν κάνω κάποιες ερωτήσεις και καταλάβω ότι ο άλλος έχει παραδώσει όλη του την αντρική φύση, έχει μαλακώσει ή έχει γίνει άβουλος, έχω τις πιο ιδανικές τακτικές επικοινωνίας για να τον προσεγγίσω.

Εάν αυτό δεν γίνει με αφοσίωση και σεβασμό, εκείνος, που σίγουρα μέσα του αμφισβητεί την αντρική του φύση, θα προστατέψει το εύθραυστο εγώ του με το να ρίξει το φταίξιμο σε εμένα και θα με κακοχαρακτηρίσει ή θα πεί ότι μισώ τους άντρες και θα αρνηθεί να συνεργαστεί μαζί μου. Εάν όμως από την άλλη, τον κάνω να με ακούσει και να συμφωνήσει ότι κάτι δεν πάει καλά, που συνήθως δεν πάει, οι πιθανότητες να αλλάξει η σχέση από μή υγιής και δυσλειτουργική σε ακμάζουσα είναι πάρα πολλές.

Αρχικά, ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει σε πολλούς από τους πολύτιμους συντρόφους/συζύγους μας που καταλήγουν άβουλοι, να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά τους, και να μάθουμε για ποιό λόγο, η μαλθακή αντρική συμπεριφορά παίρνει τη μορφή επιδημίας. Μετά απο αυτό, μπορούμε πιστεύω να αλλάξουμε τον κόσμο!

Σχεδόν όλες μας περνάμε μια φάση ντροπής στην παιδική μας ηλικία.  Όταν χειριστούμε τη ντροπή, παίρνουμε την λανθασμένη απόφαση να κρύψουμε τον πραγματικά αμυντικό μας εαυτό, οπότε δημιουργούμε έναν νέο ψεύτικο εαυτό για να προστατευτούμε από τη σκληρή καθημερινή ζωή. Οι ψεύτικοι εαυτοί που οι άνθρωποι δημιουργούν είναι άπειροι, αλλά οι πιο κοινοί που βλέπω είναι οι επαναστάτες, οι τεμπέληδες, οι φταίχτες, οι νάρκισσοι, οι τελειομανείς και φυσικά οι άβουλοι.

Οι άβουλοι είναι άπειροι στη κοινωνία μας και θα τους εντοπίσεις και στα δύο φύλα. Ο τρόπος που λειτουργεί είναι ότι όταν ένας άνθρωπος ντροπιαστεί για κάτι, συνήθως από απόρριψη και αποδοκιμασία, έχει νόημα γι αυτόν να διαλέξει μια επιτυχή φόρμουλα που θα τον βοηθήσει να αποφύγει την ντροπή. Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος αυτός, θα είναι πάντα πάρα πολύ καλός, ευχάριστος και διασκεδαστικός, θα τους κάνει όλους να νιώθουν καλά, και θα εισπράξει πίσω ότι αξίζει.

Παρακάτω βλέπουμε τί συνήθως σκέφτεται ένας άβουλος άντρας και τί η σύζυγός του, μες από ορισμένα παραδείγματα.

Η σύζυγος από τη μία, θέλει να δεί τον άντρα της να κάνει κουμάντο, σχέδια, να έχει δυνατή άποψη, να δείχνει πάθος για τη ζωή και για εκείνη, να παίρνει θέση ενάντια σε ανθρώπους που φέρονται άδικα, να είναι πιο περιπετειώδης και πιο συγκεκριμένα «να φέρεται σαν άντρας».

Ο άβουλος άντρας από την άλλη, περιμένει από τη σύντροφο του να χειριστεί τα πάντα και τις ανάγκες του, κάτι που εκείνη δεν κάνει γιατί απλά δεν μπορεί να διαβάσει τη σκέψη του. Ότι έχει μείνει μαζεμένο, ξαφνικά εκρήγνυται σαν ηφαίστειο, και ξαφνικά λέει τη βάναυση αλήθεια για το πόσο απερίσκεπτη και κακιά γυναίκα παντρεύτηκε. Εκείνη μένει άναυδη. Εκείνος θέλει είτε να φύγει ή να μείνει και να περάσει μια περίοδο κλεισμένος στον εαυτό του, χωρίς να συνεργάζεται και φέρεται εχθρικά.

Οι άντρες συχνά θεωρούν ότι οι γυναίκες χρειάζονται έναν πάρα πολύ καλό σύντροφο που βοηθά, δίνει και προσφέρει, και πραγματικά πιστεύουν ότι η ζωή θα είναι πολύ πιο όμορφη αν αφήσουν τη γυναίκα να κάνει τα πάντα με το δικό της τρόπο. Αυτό που πρέπει να κάνεις για να δείς τι χρειάζεται μια γυναίκα, είναι να πάρεις ένα βιβλίο με μια ιστορία αγάπης και να δείς τον κεντρικό χαρακτήρα- είναι πάντα ένας σεξουαλικός άντρα γεμάτος πάθος που είναι μεν ευγενικός, αλλά παράλληλα ισχυρός σαν χαρακτήρας. Ελκύεται έντονα από τις γυναίκες, αναλαμβάνει τα πάντα, ξέρει τι θέλει , είναι αποφασιστικός, πάντα έχει ένα σχέδιο, και θα πάει στα πέρατα της γής, θα σκοτώσει δράκους και θα ανατινάξει γέφυρες για να δείξει την αγάπη του και να προστατέψει τη γυναίκα του. Εκείνη νιώθει ότι την αγαπούν, και ασφαλής στο πλάι του. Αυτό, στο τέλος της ημέρας, είναι μια υπερβολική εκδοχή του τι θέλουν οι περισσότερες γυναίκες από έναν άντρα.

Εάν ένας άντρας είναι ευγενικός και δυναμικός, μας επιτρέπει να είμαστε θηλυκές, κάτι το οποίο είναι στη φύση μας. Έτσι με αυτό τον τρόπο μπορούμε να είμαστε ανδροπρεπείς στην δουλειά μας, και όταν γυρνάμε σπίτι να κλείνουμε τον διακόπτη και να είμαστε τρυφερές και ευάλωτες. Προειδοποίηση: Εάν μια γυναίκα πρέπει να αναλάβει τα πάντα στο σπίτι και στη δουλειά, σίγουρα θα κλονιστεί συναισθηματικά.

Για πάρα πολλά χρόνια, ο αντρικός και ο γυναικείος ρόλος ήταν στερεοτυπικοί και παραδοσιακοί. Οι περισσότεροι άντρες ήταν αυταρχικοί, δούλευαν, κυνηγούσαν και έφερναν ό,τι χρειαζόταν η οικογένεια τους ενώ οι περισσότερες γυναίκες ήταν υποτακτικές και έμεναν σπίτι , στην κουζίνα μαζί με τα παιδιά. Τότε στη δεκαετία του 1960 -1970 οι γυναίκες ξεκίνησαν να πετυχαίνουν στο αγώνα τους για ίσα δικαιώματα στην μόρφωση και στην καριέρα, και ξεκίνησαν να εισάγονται στο χώρο εργασίας, κάτι το οποίο ήταν ένα καλό νέο για εμάς, αλλά άλλαξε το παιχνίδι των σχέσεων και του γάμου, καθώς πλέον ήταν ικανές να κρατήσουν το σπίτι μόνες τους και έτσι χώριζαν τους αυταρχικούς συζύγους τους.

Ενώ οι άντρες έγιναν πιο μαλακοί, στην προσπάθεια να βοηθήσουν στο σπίτι και να σταματήσουν να είναι αυταρχικοί, οι γυναίκες έγιναν πιο σκληρές για να καταφέρουν να επιβιώσουν στο περιβάλλον εργασίας, και κανείς δεν σκέφτηκε πόσο σημαντικό ήταν να μην χαθεί ο αντρικός και ο γυναικείος ρόλος μέσα στο σπίτι.

Αυτό που χρειάζονται οι γυναίκες είναι μια μέση λύση, έναν σύζυγο που να είναι δυνατός, να έχει πάθος, να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να νοιάζεται για το σπίτι του και να είναι ευγενικός.

Όσο και να θέλω να το αναλύσω, το πιο σημαντικό, είναι να ευαισθητοποιήσουμε κόσμο απέναντι σε αυτό το θέμα, και σαν πρώτο βήμα να γίνει μια αλλαγή. Νιώθω ότι το σύνδρομο του άβουλου υπάρχει και στα δύο φύλα, καταστρέφει την ευτυχία, το γάμο και την οικογένεια και πλήττει την κοινωνία μας.

Πηγή: http://marriagecrisismanager.com/