fbpx

Μονογονεϊκή οικογένεια και νέος/α σύντροφος: Μπορεί ένας μόνος γονιός να κάνει καινούρια σχέση ή να ξαναπαντρευτεί;

| 17 Ιουλίου 2017
ADVERTISEMENT

Οι περισσότεροι ισχυρίζονται πως μετά τη χηρεία ή το χωρισμό, δεν είναι εύκολο να κάνεις μια καινούρια σχέση και όχι άδικα Οι απαιτήσεις της καθημερινότητας, η έλλειψη χρόνου αλλά και το οικονομικό, είναι ανασταλτικοί παράγοντες όχι όμως και καταλυτικοί.

Μονογονείς αναγνώστες του Singleparent.gr, μας μίλησαν για το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρεις έναν/μία νέο/α σύντροφο αλλά και πώς βιώνουν τη σχέση τους, όσοι βρίσκονται ήδη μέσα σε αυτή.


ADVERTISEMENT

Ας τους διαβάσουμε!

Έρευνα-ρεπορτάζ: Κυριακή Χαριτάκη


Κυριάκος-διαζευγμένος μπαμπάς ενός μικρού αγοριού

“Το λάθος είναι ότι έχουμε υιοθετήσει τη νοοτροπία ότι ο γάμος είναι η αρχή της οικογένειας. Αν η οικογένεια δεν έχει γερές βάσεις από την αρχή, ο γάμος δεν θα τις φτιάξει,το αντίθετο…”

Δεν είμαι μονογονεας,έχω όμως ένα αγοράκι που την επιμέλεια την εχει η μαμά του,όμως η γυναίκα που βγαίνω έχει την επιμέλεια ενός κοριτσιού.Είναι πολύ δύσκολο αλλά έχει και τα καλά του.Κανείς από τους δύο δε σκέφτεται το γάμο σαν ενδεχόμενο αλλά δε το αποκλείουμε,απλά είναι απίθανο να γίνει λόγω άσχημης εμπειρίας και τον 2 από το προηγούμενο.
Θέλει μεγάλα αποθέματα υπομονής,κατανόησης και επικοινωνίας. Άλλα έχει ζήσει ο ένας άλλα ο άλλος. Οι “αντίξοες” αυτές συνθήκες λειτουργούν και σα φίλτρο. Αν σε έχει για να περνά την ώρα της/του δε θα αντέξει σίγουρα. Προτεραιότητα θα έχει πάντα το παιδί και αν είσαι τυχερός/η ίσως μερικές φορές να είστε στα ίσα. Αυτό δεν είναι κακό αν είσαι ώριμος και κατανοείς.

Βασικά για να μη πολυλογώ δεν έχει μεγάλες διαφορές από μια κανονική οικογένεια (μιλάω για σοβαρή σχέση και όχι για ξεπετα) η μόνη διαφορά είναι ότι τα θέλει όλα σε μεγαλύτερο βαθμό…


ADVERTISEMENT

Το λάθος είναι ότι έχουμε υιοθετήσει τη νοοτροπία ότι ο γάμος είναι η αρχή της οικογένειας. Αν η οικογένεια δεν έχει γερές βάσεις από την αρχή ο γάμος δε θα τις φτιάξει,το αντίθετο μάλιστα θα τις ελέγξει και τα “οικοδομήματα” με νοθευμένα υλικά θα πέσουν.Ο γάμος είναι η κοινοποίηση του δεσμού στο Θεό.Αν χωρίσουμε δε φταίει ούτε ο θεός,ούτε ο γάμος και φυσικά δε φταίει η Εκκλησία ο παπάς κλπ.Αν το καταλάβουμε αυτό πιστεύω δε θα υπάρξει ξανά η σκέψη “εγώ δε ξαναπαντρευομαι”.

Δε θέλει πίεση ούτε βιασύνη.Ούτε στη σχέση ούτε στα παιδιά. Άποψη μου στην αρχή κινείσαι σύμφωνα με αυτά, σιγά σιγά έρχεται η αποδοχή και μετά σιγά-σιγά θα σε ζητάει. Ποτέ όμως μη προσπαθήσεις να πάρεις τη θέση του άλλου γονέα. Πρώτον δεν είναι σωστό και δεύτερον δε χρειάζεται. Δε προσπαθείς να κερδίσεις κάποιο διαγωνισμό,ούτε για να σε αγαπήσει το παιδί πρέπει να γίνεις ο γονέας που λείπει. Μπορείς όμως να είσαι ένας/μια καλή του φίλη/ος.

Α και κάτι ακόμα βασικό που παραλίγο να το ξεχάσω.Να μην υπάρχει ο/η πρώην πουθενά στο μυαλό σα “μια νύχτα μόνο” ή σαν ελπίδα/προοπτική επανασύνδεσης ή δεύτερης προσπάθειας.

Φωτεινή-διαζευγμένη μαμά δύο παιδιών
“Έχω σχέση με παντρεμένο γιατί δεν βρήκα κάτι καλύτερο που να με καλύπτει…” 

Δες τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ