Μήπως ο μεγαλύτερος σου φόβος είναι πως θα πεθάνεις μόνος/η;

Η θεία μου, ας την έχει ο Θεός καλά, είναι μια χήρα γυναίκα, 63 ετών. Έχει φανταστική εμφάνιση για την ηλικία της, ντύνεται πολύ κομψά και μοντέρνα. Είναι ένας από τους πιο ενεργητικούς ανθρώπους που γνωρίζω. Ο σύζυγός της πέθανε μετά από χρόνια αγώνων με την υγεία του και εκείνη έχει αρχίσει να βγαίνει με άντρες. Κάθε βράδυ βγαίνει έξω.

Είναι αγνή, γι’ αυτό δεν θέλω κανένας να σκεφτεί κάτι ανήθικο για εκείνη. Απλά θέλει πολύ να ζήσει και να παντρευτεί. Θα το είχε κάνει από χθες ήδη αν είχε βρει τον κατάλληλο. Αυτό που λίγο με φοβίζει είναι ότι επειδή τα οικονομικά της είναι καλά και έχει αρκετά περιουσιακά στοιχεία, κάτι που δεν φοβάται να το πει στον οποιοδήποτε, μπορεί να καταλήξει με έναν άντρα ο οποίος θα έχει πολύ διαφορετικούς λόγους για να την παντρευτεί απ’ ότι εκείνη. Τρομακτικό. Αλλά παρεκκλίνω από το θέμα μου.

Αρκετοί δεν κατανοούν αυτή της τη θέρμη, μάλιστα τη θεωρούν παράταιρη για την ηλικία της ενώ άλλοι τη παρεξηγούν. Εγώ νομίζω ότι την καταλαβαίνω. Μετά από συζητήσεις που έχω κάνει μαζί της αμέτρητες φορές, έχω καταλάβει  ότι απλά δεν θέλει να πεθάνει μόνη της. Δεν θέλει να κοιμάται μόνη της. Πόσο πιο ανθρώπινο από αυτό; Έχει υπολογίσει ότι έχει για παράδειγμα Χ “καλά χρόνια” ακόμα για να ζήσει και να διασκεδάσει και, ίσως, να έχει ακόμα λιγότερα χρόνια στη φυσική κατάσταση που είναι τώρα. Δεν έχει σημασία αν οι υπολογισμοί της είναι ακριβείς, εκείνη τους θεωρεί ακριβείς. Και γι’ αυτό το λόγο αισθάνεται ότι όσο μπορεί και την κρατάνε τα πόδια της, πρέπει να βρει κάποιον να παντρευτεί ή τέλος πάντων να ζήσει τα τελευταία χρόνια που της απομένουν!

Δείτε σχετικά: Εκείνοι που δεν αντέχουν τη μοναξιά κάνουν τις χειρότερες σχέσεις.

Όταν σκεφτόμαστε τους μεγαλύτερους φόβους των ανθρώπων, συχνά σκέφτομαι το θάνατο. Τα φίδια ή τα ύψη. Όμως αυτό που νομίζω ότι είναι στην κορυφή της λίστας πολλών ανθρώπων, είναι η μοναξιά. Ο φόβος μην πεθάνεις μόνος.  Από την άλλη βέβαια, μπορώ να πω ότι θα προτιμούσα να μείνω ξανά μόνη, παρά να παντρευτώ ή να κάνω σχέση με τον λάθος άνθρωπο. Ίσως έχω γίνει πολύ επιλεκτική. Αλλά μου αρέσει να είμαι “επιλεκτική”. Έχω αρχίσει να γνωρίζω το νέο μου εαυτό και μου αρέσει αυτή που έχω αρχίσει να γίνομαι. Εξελίσσομαι ακόμα και προσπαθώ να με μάθω, αλλά μου αρέσει. Κι αυτό γιατί οι εμπειρίες μου ήταν τόσο δύσκολες που έμαθα ότι είναι πολύ χειρότερο να είσαι σε μια σχέση με το λάθος άτομο.

Οπότε ποια είναι η απάντηση; Να βιαστείς να “ξαναφτιάξεις” τη ζωή σου που λένε ή να είσαι μόνος/η;

Όταν έχεις οικογένεια και φίλους, δεν είσαι ποτέ μόνος/η κι αυτό είναι κάτι που συμπέρανα, όταν διαγνώστηκα με καρκίνο, εγκατέλειψα τον αλκοολικό σύζυγό μου, πήρα τα παιδιά μου και μετακομίσαμε στο υπόγειο των γονιών μου έτσι ώστε να μπορέσω να ξεκινήσω χημειοθεραπείες και να κάνω τις δύο μεταμοσχεύσεις που έπρεπε. Για μια στιγμή σκέφτηκα μήπως έπρεπε να βρω ένα καινούριο σύζυγο, πριν αρρωστήσω πολύ και δεν μπορέσω να βρω κανέναν. Τότε ακριβώς θυμήθηκα ότι δεν χρειάζεται ένας (κακός) σύζυγος ή μια βιαστική επιλογή συζύγου για να εκπληρώσει τους ρόλους που του είχα φορέσει στο μυαλό μου, επειδή περιβαλλόμουν ήδη από την αγάπη, τη χαρά και την υποστήριξη των φίλων και της οικογένειάς μου. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, σταμάτησα να νιώθω την πίεση ότι πρεπει οπωσδηποτε να βρώ κάποιον και όποιον επέλεξα από εκείνο το σημείο και έπειτα ήταν από θέληση και όχι από απελπισία ή ανάγκη.

Το να είσαι ειλικρινής  με τον εαυτό σου είναι ζωτικής σημασίας για την εύρεση της συναισθηματικής ηρεμίας και σταθερότητας που πρέπει να έχεις μέσα σου. Με το να χρησιμοποιείς ένα άλλο πρόσωπο ως δεκανίκι ή ως τρόπο να αποφύγεις αυτό που πραγματικά είσαι, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Αν π.χ προσποιείσαι ότι δεν θέλεις να κάνεις μια καινούρια σχέση ενώ διψάς γι΄’ αυτή, δύο τινά θα συμβούν: Ή θα βρείς τη χειρότερη σχέση που υπάρχει ή δεν θα κάνεις ποτέ καμία σχέση μέχρι να σταματήσεις να προσποιείσαι ότι δεν χρειάζεσαι κάτι που στο βάθος, έχεις απόλυτη ανάγκη απλά δεν τολμάς να το παραδεχτείς.

Αν λοιπόν σου αρέσει ο εαυτός σου, οι φίλοι σου και η οικογένειά σου, τότε οι πιθανότητες να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο και να κάνεις μια όμορφη σχέση μαζί του, αυξάνονται κατακόρυφα.  Και αν δεν είσαι ακόμα σε αυτή τη φάση στη ζωή σου, ίσως να έχει έρθει η ώρα να πας προς τα εκεί και απλά να μην το έχεις καταλάβει. Ίσως και όχι. Όπως και να΄χει, η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει μόνος, προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνη. Ο άνθρωπος που αγαπάει και αγαπιέται, δεν είναι ποτέ μόνος!

Μέρος του άρθρου διαβάσαμε στο http://divorcedmoms.com/