Μια νύχτα αφιερωμένη στο ζευγάρι δυναμώνει τον γάμο!

Κάθε πρωί, πριν καλά-καλά ανοίξω τα μάτια μου μια φωνούλα μου υπενθυμίζει ποιος είναι ο πρώτος ρόλος μου. Είτε ψιθυριστά, είτε με ενθουσιασμό, είτε θλιμμένα ακούω τη λέξη “Μαμά”. Είναι η πιο συχνή λέξη που ακούω. Συνήθως ακολουθείται από μια μπερδεμένη περίληψη ενός εφιάλτη ή ενός ονείρου, από μια παράκληση για πρωινό ή από μια μαρτυρία ότι κάποιος έχει λερώσει το κρεβάτι του. Έτσι λοιπόν, πριν καν σηκωθώ από το κρεβάτι ξεκινά η δουλειά μου.

Αν υπάρχει μια απορία σχετικά με ένα σπασμένο παιχνίδι ή εργαλεία, η απάντηση μου είναι, “ρώτα τον Μπαμπά”. Το όνομα του είναι “Μπαμπάς” όπως το δικό μου είναι πλέον “Μαμά”. Είναι τα ονόματα που ακούμε πιο συχνά.

Πριν από χρόνια όμως, όταν είχαμε πρώτο-παντρευτεί, πριν τον ερχομό των παιδιών μας και τις υποχρεώσεις που ακολούθησαν, είχαμε άλλα ονόματα. Μιλούσαμε για άλλα πράγματα εκτός από τα προβλήματα μαθηματικών της 5ης Δημοτικού και το κρεβάτι μας δεν είχε μικρά παιδιά που μας έδιναν αγκωνιές μέσα στην άγρια νύχτα.

Κάποιες φορές, όσο και να λατρεύουμε την οικογένεια μας, μας λείπουν εκείνες οι στιγμές, που ήμασταν μόνο οι δυο μας.

Για αυτό υπάρχει μια νύχτα (ή μέρα) κάθε τόσο που αφιερώνουμε σε εμάς.

Δεν χρειάζεται να είναι μια ακριβή έξοδος (επειδή δεν υπάρχει και η οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο). Ένας καφές, ένα ποτό ή μια βόλτα στα μαγαζιά με είδη σπιτιού, σκεπτόμενοι τις αλλαγές που θα μπορούσαμε να κάνουμε στο σπίτι μας. Ότι και να περιλαμβάνει αυτή η μια νύχτα (ή μέρα) που αφιερώνουμε σε εμάς σαν ζευγάρι, ο σκοπός είναι να απολαύσουμε τον χρόνο που περνάμε μαζί, να θυμηθούμε ότι εκτός από γονείς είμαστε και σύζυγοι. Είναι μια νύχτα(ή μέρα) που μπορούμε να μιλήσουμε για άλλα πράγματα, να φάμε μαζί χωρίς να πρέπει να ταΐσουμε τα παιδιά ή να κάνουμε παρατηρήσεις. Χωρίς γκρίνιες.

Πάντα λέμε ότι δεν θα μιλήσουμε για τα παιδιά αλλά αποτελούν ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας οπότε συχνά καταλήγουμε να μιλάμε και για εκείνα. Αλλά οι συζητήσεις μας είναι χαλαρές, γελάμε με τα αστεία πράγματα που έχουν κάνει, σκεφτόμαστε τι ενήλικες θα γίνουν και θαυμάζουμε πόσο ξεχωριστά είναι.

Όποτε βλέπω τον σύζυγο μου να λάμπει όταν αναφέρεται στα παιδιά μας, θυμάμαι και πάλι πόσο τον αγαπώ. Κάποιες φορές αυτό χάνεται μέσα στην καθημερινότητα και το χάος που επικρατεί στη ζωή μας.

Αυτό το “διάλειμμα” μας υπενθυμίζει ποιοι ήμασταν και ποιοι είμαστε. Δεν είμαστε μόνο η Μαμά και ο Μπαμπάς αλλά είμαστε εμείς, ένα ζευγάρι. Για λίγο μπορούμε να επικεντρωθούμε ο ένας στον άλλο και να εκτιμήσουμε πραγματικά όλα όσα έχουμε.

Ο χρόνος που περνάω μόνη με τον σύζυγο μου δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Είναι κάτι που χρειάζεται ο γάμος μας. Δεν είναι μια νύχτα (ή μέρα) που ξεφορτωνόμαστε τα παιδιά μας αλλά μια ευκαιρία να θυμηθούμε γιατί αποφασίσαμε να ενώσουμε τις ζωές μας και να ξεκινήσουμε μια οικογένεια. Με αυτό τον τρόπο δυναμώνουμε  τόσο τον γάμο μας όσο και την οικογένεια μας!

Πηγή: http://www.scarymommy.com/