Δεν θέλω δεύτερο παιδί γιατί με τον άντρα μου δεν τα πάμε καλά. Τί να κάνω;

Αγαπητή φίλη,

Ενώ το ερώτημα σου έχει να κάνει με το κατά πόσον θα ήταν σοφή κίνηση το να κάνετε ένα δεύτερο παιδί από τη στιγμή που ο γάμος σας δεν πάει καλά, νιώθω ότι ο μεγαλύτερος σου προβληματισμός έγκειται στους λόγους για τους οποίους διαφωνείτε διαρκώς με το σύντροφό σου. Άρα, ενώ θα σου απαντήσω ότι σίγουρα ο ερχομός ενός παιδιού σε ένα γάμο που δυσλειτουργεί συνήθως επιφέρει μόνο μία πρόσκαιρη χαρά και ηρεμία και άρα δε μου ακούγεται σαν μία καλή λύση, θα ήθελα να προσθέσω και μερικά ακόμα θέματα προς συζήτηση ή σκέψη.

Δείτε σχετικά: Δεν θα σώσει τον γάμο σας ακόμα ένα παιδί!

Κατ’αρχήν, ο χρόνος που είστε μαζί δε δικαιολογεί αυτή την κατάσταση που μου περιγράφεις, όπου ουσιαστικά δεν ασχολείστε ο ένας με τον άλλο παρά μόνο για να έρθετε σε αντιπαράθεση. Παρ’όλα αυτά, ο ερχομός ενός παιδιού πολύ συχνά διαταράσσει τις ισορροπίες και τα δυναμικά ενός ζευγαριού, ειδικά όταν οι σύντροφοι δεν έχουν προλάβει να ζήσουν ιδιωτικές στιγμές και ξαφνικά καλούνται να γίνουν γονείς παρά εραστές και σύντροφοι. Αναμφισβήτητα, η προσθήκη ενός ακόμα μέλους στην οικογένεια σας ήταν ένα ευτυχισμένο γεγονός, αλλά αναρωτιέμαι – με βάση τα χρόνια που μου δίνεις – αν αυτό έγινε κάπως γρήγορα, με αποτέλεσμα η συνηθισμένη εξιδανίκευση του συντρόφου (ο λεγόμενος έρωτας) να δώσει πολύ γρήγορα τη θέση της στην καθημερινότητα, τις υποχρεώσεις και κατά συνέπεια την πραγματικότητα. Εάν όντως συνέβη κάτι τέτοιο, θα χρειαζόταν να δουλέψετε ακόμα πιο σκληρά για να διατηρήσετε τη μεταξύ σας σχέση, καθώς είναι πολύ πιο δύσκολο 2 άνθρωποι να μπορέσουν να διατηρήσουν μία ρεαλιστική σχέση παρά ένα ουτοπικό ειδύλλιο.

Προχωρώντας, νιώθω ότι στην πορεία βγάλατε και οι δύο κάποιους μηχανισμούς άμυνας στην επιφάνεια ώστε να μπορέσετε να διαχειριστείτε με κάποιο (όχι λειτουργικό) τρόπο την απογοήτευση που βιώνατε μέσα στη σχέση σας. Οι τσακωμοί, η αδιαφορία, οι κατηγορίες και από τις 2 πλευρές μου λένε πως δεν έχετε τη διάθεση να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του και σχεδόν έχετε βολευτεί σε ένα μοτίβο δυσαρέσκειας και αλληλοσπαραγμού. Καλό θα ήταν να ψάξετε – είτε μαζί, είτε ατομικά – ποια οικογενειακά σας μοτίβα και μοντέλα επαναλαμβάνετε μέσα στη σχέση σας, αφού χωρίς επίγνωση δεν πρόκειται να επέλθει αλλαγή.

Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει να πετύχει αυτή η σχέση, υπάρχουν τρόποι που μπορείτε να δοκιμάσετε – είτε μεταξύ σας, είτε (ακόμα καλύτερα) με τη βοήθεια ενός ειδικού. Αν όμως έχετε παραιτηθεί της προσπάθειας, αναρωτιέμαι τι σκοπούς εξυπηρετεί το να παραμένετε μαζί, εφ’ όσον ουσιαστικά αρνείστε να συσχετιστείτε.

Καλό θα ήταν να κάνετε μία συζήτηση σε ήρεμο περιβάλλον, αν είναι δυνατόν μακριά από τις υποχρεώσεις και την πίεση, για να αποφασίσετε αν θέλετε κάτι να αλλάξει ή αν επιθυμείτε να συνεχίσετε τον πόλεμο. Δυστυχώς όμως, στην περίπτωση που αποφασίσετε το δεύτερο, θα επιφέρετε συνέπειες και στο παιδί καθώς θα το αναγκάσετε να παρακολουθεί την κατάρρευση της οικογενειακής του θαλπωρής και ασφάλειας. Σκεφτείτε τι θέλετε με ρεαλισμό και πάρτε τις ανάλογες αποφάσεις για να μπορέσετε όλοι να ζήσετε σε ένα υγιές και ευτυχισμένο περιβάλλον.

Παραμένω στη διάθεσή σου αν θες να με ρωτήσεις κάτι άλλο και ελπίζω να μπορέσετε να βρείτε την καλύτερη πιθανή λύση για όλους σας.