Δεν μου πάει καρδιά να κάνω έκτρωση. Εκείνος όμως δεν το θέλει…

«Γεια σας. Είμαι 25 ετών και μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος. Έχω σχέση μ’ έναν άνδρα 30 ετών εδώ και ένα χρόνο. Υπήρχε στα σχέδια μας η δημιουργία οικογένειας σε μερικά χρόνια αλλά όχι τώρα. Εγώ είμαι σίγουρη πως το θέλω. Δεν μου πάει η καρδιά να κάνω έκτρωση. Εκείνος όμως λέει ότι δεν το θέλει, ότι θ’ αλλάξει όλη μας η ζωή μας και πως δεν έχουμε προλάβει να ζήσουμε τίποτα οι δυο μας. Βέβαια θα μου σταθεί απ’ ότι λέει και θα μείνουμε μαζί αλλά χωρίς γάμο. Δεν μπορεί να φανταστεί τίποτα τέτοιο τώρα.

Εγώ όμως ονειρεύομαι μια οικογένεια και ας αλλάξει η ζωή μας. Θα έχουμε όλο τον κόσμο σε δυο ματάκια που θα μας κοιτούν. Μακάρι να μπορούσε να το δει έτσι. Πως να τον ηρεμήσω και να τον κάνω να καταλάβει ότι ναι θ’ αλλάξει η ζωή μας αλλά όχι απαραίτητα προς το κακό; Τι να του πω για να ηρεμήσει λίγο και να μη φοβίζει κι εμένα; Πως θα γίνει να το θελήσει; Άλλωστε παιδί του είναι. Φοβάμαι μήπως δεν το αγαπήσει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία σωματική ή λεκτική απειλή αλλά φοβάμαι μήπως μας παρατήσει. Γενικά είμαι γεμάτη φοβίες. Ίσως φταίνε και οι ορμόνες που τρελαίνονται. Θέλω απλά μια λύση για να δει το θέμα του μωρού πιο χαλαρά. Να δει τα θετικά ενός παιδιού. Ξέρω ότι φοβάται το μετά και εγώ το φοβάμαι. Αλλά πως να του πω ότι θα τα καταφέρουμε;»
Ειρήνη

Απαντάει η σύμβουλος ψυχικής υγείας κυρία Ίρις Κρέμερ

Η απόκτηση του παιδιού είναι σημαντικό να γίνεται με συμφωνία των γονέων. Αν ο σύντροφος σας δε νιώθει όπως εσείς δε μπορείτε να τον εξαναγκάσετε να το νιώσει. Θα πρέπει να αποδεχτείτε τη δική του στάση, όπως κι εκείνος αποδέχεται τη δική σας. Ένα παιδί είναι όμορφο και δίνει μεγάλη χαρά σε μία οικογένεια. Ίσως ο σύντροφος σας φοβάται περισσότερο από εσάς καθώς ως άντρας να νιώθει μεγαλύτερη ευθύνη. Σας λέει ότι θα αποδεχτεί την απόφαση σας να το κρατήσετε και να το μεγαλώσετε μαζί, αλλά πρέπει να προσέξετε τα λόγια του γιατί όντως σας προειδοποιεί ότι δε μπορεί αυτή τη στιγμή να προσφέρει κάτι παραπάνω.

Είναι δικαιολογημένο να φοβάστε το μέλλον, το κοινό σας μέλλον. Ο ένας χρόνος για ένα ζευγάρι είναι μόνο η πρώτη γνωριμία και εξοικείωση κάτι που παίζει το ρόλο του. Αν δεν έχετε προλάβει να ζήσετε στιγμές οι δυο σας ή ακόμα και να συζήσετε κάτω από την ίδια στέγη για καιρό, τότε για εκείνον θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να αποδεχτεί όχι μόνο την γέννηση του παιδιού, αλλά και το γεγονός ότι δεν πρόλαβε να χαρεί τη σχέση του όπως την είχε ονειρευτεί. Δεν είναι κακό ένα ζευγάρι να θέλει να ζήσει ανέμελο πριν αποκτήσει παιδιά.

Δυστυχώς, θα πρέπει να είστε προετοιμασμένη ότι τα πράγματα δεν θα είναι ειδυλλιακά για εσάς. Προσπαθήστε να ακούσετε τους φόβους του συντρόφου σας και να εκφράσετε κι εσείς τους δικούς σας, καθώς και να του μιλήσετε για τους λόγους που θέλετε να κρατήσετε αυτό το παιδί την προκειμένη στιγμή. Με αυτό το τρόπο θα του δείξετε ότι τον ακούτε και ότι θα είστε εκεί στο πλευρό του.

Καλό θα ήταν να δημιουργήσετε ένα δίκτυο ανθρώπων (φίλους/συγγενείς) από το οποίο θα μπορείτε να ζητήσετε στήριξη στη περίπτωση που η ιστορία σας δεν εξελιχθεί όπως επιθυμείτε, ώστε όταν θα έχετε ένα νεογέννητο μωρό στην αγκαλιά σας και έναν σύντροφο που ίσως να μη σας βοηθάει όσο θα θέλατε και να μην συμμερίζεται την δική σας χαρά να έχετε εναλλακτικές λύσεις και να μη νιώθετε μόνη.

Ίριδα Κρέμερ
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Πηγή: http://lifemade.gr/

Τώρα μπορείς να επισκεφθείς, επιλεγμένους ειδικούς συνεργάτες μας, μέσω του προγράμματος “Πρώτη Επίσκεψη δωρεάν”. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα μπορείς να δείς εδώ ενώ αν θες να πάρεις απαντήσεις μέσω του Singleparent.gr, μπορείς να υποβάλλεις το ερώτημά σου, μέσω της ειδικής φόρμας εδώ.