fbpx

Οικογενειακή διαμεσολάβηση: Βάλτε τέλος στις δικαστικές διαμάχες!

| 27 Αυγούστου 2013
ADVERTISEMENT

Έχετε παρατηρήσει πώς, ενίοτε, σε αμερικανικές ταινίες ή σειρές, όταν ένα ζευγάρι χωρίζει, αντί να πάει στο δικαστήριο για την διευθέτηση των σχετικών θεμάτων, κάθονται όλοι (σύζυγοι, δικηγόροι κλπ) γύρω από το ίδιο τραπέζι μαζί με ένα τρίτο άτομο που διευκολύνει την συζήτηση, κάνοντας ερωτήσεις, ώσπου τελικά η διαφορά επιλύεται και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα; Αυτή η διαδικασία λέγεται “οικογενειακή διαμεσολάβηση” και έχει εκπληκτικά ποσοστά επιτυχίας στο εξωτερικό, όπου εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες.

Πλέον, είναι διαθέσιμη και στην Ελλάδα!


ADVERTISEMENT

Η οικογενειακή διαμεσολάβηση αφορά οποιαδήποτε σύγκρουση μπορεί να προκύψει μέσα στην οικογένεια και, κυρίως, αφορά ζευγάρια που αποφασίζουν να διακόψουν την σχέση τους και καλούνται να “κλείσουν” τις μεταξύ τους εκκρεμότητες. Το διαζύγιο, αυτό κάθε αυτό, η πράξη δηλαδή που διατάσσει την λύση του γάμου (εάν υπάρχει), υποχρεωτικά θα πρέπει να εκδοθεί από την αρμόδια δικαστική αρχή. Ωστόσο, όλα τα υπόλοιπα θέματα, από τον τυχόν διαχωρισμό της κοινής περιουσίας, μέχρι την διατροφή αλλά και την επιμέλεια των παιδιών (εάν υπάρχουν) καθώς και πλείστες άλλες λεπτομέρειες μπορούν να διευθετηθούν με την διαδικασία της διαμεσολάβησης.

Πώς, όμως, πρακτικά γίνεται αυτό και γιατί να επιλέξει κάποιος την διαμεσολάβηση κι όχι την  “σιγουριά” της πεπατημένης οδού – δηλαδή τον δρόμο των δικαστηρίων; Σε αυτές τις ερωτήσεις θα προσπαθήσω να απαντήσω σήμερα.

Ας ξεκινήσουμε με μια ιστορία που, ίσως, να μοιάζει κάπως με την δική σας:


ADVERTISEMENT

Ο Κώστας και η Μυρσίνη ήταν ζευγάρι για 10 χρόνια και, εκτός από το αγοράκι τους τον Γιώργο, 5 ετών, όταν άρχισαν τα προβλήματα, μοιράζονταν ένα στεγαστικό και δύο καταναλωτικά δάνεια, ένα αυτοκίνητο και ένα μικρό φουσκωτό σκάφος (βάρκα, για να είμαστε ειλικρινείς). Ενώ στην αρχή τα πράγματα έβαιναν καλώς και το ζευγάρι ζούσε ευτυχισμένες στιγμές, λίγο η ρουτίνα, λίγο οι ευθύνες που όλο και βαραίνουν περισσότερο, λίγο οι προτεραιότητες και οι ανάγκες που αλλάζουν καθώς μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε, ο Κώστας και η Μυρσίνη απομακρύνθηκαν τόσο, που η συμβίωση μεταξύ τους έγινε περισσότερο δυσάρεστη παρά ευχάριστη. Το ζευγάρι αποφάσισε, λοιπόν, να χωρίσει, παρά τις αρχικές ενστάσεις του Κώστα, ο οποίος τελικά εγκατέλειψε το σπίτι πικραμένος και θυμωμένος. Η πληθώρα των θεμάτων προς διευθέτηση συνδυασμένη με το ήδη αρνητικό κλίμα που υπήρχε μεταξύ τους, έκανε την σχέση του Κώστα και της Μυρσίνης ακόμα πιο φορτισμένη. Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσουν στο σημείο να επικοινωνούν μόνο μέσω των δικηγόρων τους.

“Δεν θα περάσει το δικό της, θα την τρέχω στα δικαστήρια για πάντα” έλεγε ο Κώστας στην δικηγόρο του, στολίζοντάς την με διάφορα κοσμητικά επίθετα.
“Είμαι έτοιμη για όλα και θα παλέψω για αυτά που δικαιωματικά μου ανήκουν. Αρκετά ανέχτηκα έως τώρα από αυτόν” έλεγε στον δικηγόρο της η Μυρσίνη, εκτονώνοντας και την δική της οργή με αντίστοιχα κολακευτικά λόγια για τον Κώστα.

Εν τω μεταξύ, το παιδί μεγάλωνε, πιστεύοντας ότι αυτό ήταν η αίτια που οι γονείς του ήταν τόσο θυμωμένοι μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο είχε αποφασίσει – μετά από αγωγές και εφέσεις – ως προς την κοινή επιμέλεια και τα δικαιώματα και των δυο γονιών. Το δε θέμα της διατροφής δεν έκλεινε ποτέ και κάθε λίγο και λιγάκι ο Κώστας και η Μυρσίνη έρχονταν στα δικαστήρια για εκ νέου προσαρμογή του ποσού. Όσον αφορά στα της περιουσίας και των χρεών του πρώην ζευγαριού, κι εκεί πάλι δικαστήρια, προσπαθώντας να βρουν πώς θα μοιράσουν τι και σε ποιον και ποιος θα πληρώνει τις δόσεις των δανείων. Με λίγα λόγια, δικαστήρια και πάλι δικαστήρια για να συνεχίσουν εκ νέου με δικαστήρια.

Τα χρόνια περνούσαν. Τίποτα δεν τους είχε προετοιμάσει για όλη αυτή την πολύχρονη, πολυδάπανη και ψυχοφθόρα δικαστική διαμάχη, η οποία, τελικά, πόλωσε περισσότερο την σχέση τους και τους “κλείδωσε” σε μόνιμη αντιπαλότητα, θυμό και πικρία.

Μέσα σε όλα αυτά, η Μυρσίνη κατάφερε να κάνει μια άλλη, ισορροπημένη και όμορφη σχέση και απέκτησε ακόμα ένα παιδί, ένα κοριτσάκι, την Σοφία, την οποία ο Γιώργος λάτρευε και φρόντιζε, ως μεγάλος αδελφός, με περίσσια στοργή και αγάπη.

Από την άλλη, ο Κώστας δεν κατάφερε ποτέ να βρει μια μόνιμη σύντροφο ούτε και να ξεπεράσει την ατυχία του παρελθόντος, θεωρούσε δε απαράδεκτη και ανεύθυνη την Μυρσίνη που τόλμησε να ξαναφτιάξει την ζωή της. Αν και έβλεπε τον Γιώργο αρκετά συχνά και περνούσαν πολύ χρόνο μαζί, ποτέ δεν μπόρεσε να διακρίνει την ενοχή του παιδιού για τον χωρισμό των γονιών του, αλλά ούτε και την αλλαγή διάθεσης του προς το καλύτερο, από τότε που η μητέρα του βρήκε τον νέο της σύντροφο και του χάρισε μια πολύτιμη αδελφούλα.  Ο Γιώργος είχε αρχίσει να χαμογελάει, μετά από τόσα χρόνια. Επιτέλους!

Η ιστορία που μόλις σας περιέγραψα είναι απλά μια εκδοχή όσων μπορούν να συμβούν κατά την διάρκεια πολυετών δικαστικών διενέξεων.
Τι θα γινόταν όμως εάν ο Κώστας και η Μυρσίνη είχαν επιλέξει την διαμεσολάβηση;

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ