fbpx

Δεν θέλω ο/η νέος/α σύντροφος να έρχεται σε επαφή με τα παιδιά: Αυτή η απαίτηση στέκει νομικά;

| 28 Φεβρουαρίου 2018
ADVERTISEMENT
Δεν θέλω ο/η νέος/α σύντροφος να έρχεται σε επαφή με τα παιδιά
Κατά πόσο στέκει νομικά η παραπάνω απαίτηση και σε ποιες περιπτώσεις; Τίθεται θέμα έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο όταν το παιδί μένει μόνο του ή το φυλάει ο/η νέος/α σύντροφος ή καμία σχέση;

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις διαζυγίου ενός ζεύγους, κάποιος εκ των πρώην συζύγων ή και αμφότεροι αποφασίζουν να ξαναφτιάξουν την ζωή τους και επιλέγουν έναν νέο σύντροφο. Εφόσον υφίστανται τέκνα, σε πάρα πολλές περιπτώσεις τίθεται το ζήτημα εάν θα πρέπει το τέκνο να έρχεται σ’επαφή με τον νέο σύντροφο, εάν του κάνει καλό κτλ.

Καταρχάς να τονίσουμε ότι η εμπειρία και τα πορίσματα της παιδοψυχολογίας δείχνουν ότι, και μόνον ο χωρισμός των γονέων, αναλόγως βέβαια και της ηλικίας των τέκνων, προκαλεί στα τέκνα μία αρκετά σοβαρή καταπληξία (σοκ). Σχεδόν πάντοτε τα τέκνα λόγω της μικρής συνήθως ηλικίας τους και της ευαισθήτου ψυχής τους θα ήθελαν υποσυνείδητα οι γονείς τους να είναι μαζί.


ADVERTISEMENT

Δεδομένης λοιπόν και της βιολογικής σχέσης (αναγνωρίζουν δηλαδή μόνον τους βιολογικούς γονείς ως πατέρα και μητέρα) θέλει πολλή προσοχή η επαφή τους με νέους συντρόφους των γονέων-πρώην συζύγων. Είναι καλό να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε να έλθει το τέκνο σε επαφή με τον νέο σύντροφο του εκάστοτε γονέα για να μπει ομαλά στην ζωή του, να τον αποδεχθεί και να παγιωθεί μία ομαλή κατάσταση.

Η γράφουσα είμαι κάθετα εναντία σε κάθε άκριτη και επιπολαία επαφή με νέους συντρόφους (ειδικά όταν πρόκειται για νέους συντρόφους άνδρες, με τέκνα κορίτσια), χωρίς φυσικά να βάζω όλες τις περιπτώσεις σε μία κατηγορία.

Περαιτέρω όμως σε νομικό επίπεδο, ο Έλλην και εν γένει Ευρωπαίος Νομοθέτης δεν απαγορεύει με κάποια ειδική διάταξη την επαφή των τέκνων με τους νέους συντρόφους των γονέων. Η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητος δεν εμποδίζει τους διαζευγμένους γονείς να έχουν νέο σύντροφο και να φέρουν τα τέκνα τους σ’επαφή μαζί του.


ADVERTISEMENT

Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος να απαγορεύσει, έτσι, χωρίς λόγο, σε έναν γονέα να φέρει σε επαφή το τέκνο ή τα τέκνα με τον νέο σύντροφο. Δεν μπορεί λοιπόν για «εκδικητικούς λόγους» ή εν πάσει περιπτώσει για λόγους εγωϊσμού να απαγορεύσει κάποιος την επαφή με τον σύντροφο.

Η γράφουσα είχα αντιμετωπίσει στο παρελθόν περιπτώσεις που απερρίφθη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ πρώην συζύγων με αντικείμενο την απαγόρευση διανυκτέρευσης του τέκνου σε οικία με την νέα σύντροφο, με την αιτιολογία την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητος και το γεγονός ότι, πλέον μετά τον χωρισμό, ο κάθε γονέας μπορεί να επιλέξει μόνος του το είδος της προσωπικής του ζωής και το τέκνο πρέπει να αποδεχθεί την νέα αυτή ζωή, εφόσον δεν έχει σημαντική και κακή επενέργεια πάνω του.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το τέκνο πρεπει ν’αποδεχθεί τις οποιεσδήποτε συνθήκες του επιβάλλει κάποιος γονέας. Εάν φερ’ειπείν ο νέος σύντροφος βιαιοπραγεί εις βάρος του τέκνου (δίδεται ένα ακραιφνές παράδειγμα) φυσικά ο άλλος γονέας μπορεί να προσφύγει σε δικαστική προστασία και να αξιώσει, είτε την αφαίρεση της επιμελείας, είτε την απαγόρευση διανυκτέρευσης κτλ.

Άλλωστε το Δικαστήριο, και ειδικά το Δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων, δεν δεσμεύεται και μπορεί να διατάξει όποιο ασφαλιστικό μέτρο κρίνει πρόσφορο, ακόμη και εάν δεν έχει ζητηθεί. Επομένως, αρχικώς δεν απαγορεύεται η επαφή/διανυκτέρευση του τέκνου με τον νέο σύντροφο εφόσον δεν υπάρχουν δυσμενείς συνέπειες στην ψυχική και σωματική υγεία του τέκνου. Είναι όμως ζήτημα ερμηνείας και απόδειξης το εάν κάνει καλό σ’ένα τέκνο να διανυκτερεύει με τον νέο σύντροφο.

Για να υποστηρίξει λοιπόν κάποιος γονέας ότι δεν είναι καλό το τέκνο να διανυκτερεύει με τον νέο σύντροφο του άλλου γονέα, τότε θα πρέπει με αδιάσειστα στοιχεία ν’αποδείξει γιατί δεν είναι καλό και γιατί πρέπει ν’ απαγορευθεί η επικοινωνία/διανυκτέρευση με τον νέο σύντροφο. Συνήθως λοιπόν σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν αρκούν μάρτυρες, αλλά απαιτείται κάποια ψυχολογική εκτίμηση από παιδοψυχολόγο ή άλλα έγγραφα όπως φερ’ειπείν ιατρικές γνωματεύσεις για συμπτώματα του τέκνου που συνδέονται με την διανυκτέρευση (δηλαδή για συμπτώματα που ενεφανίσθησαν μετά την έναρξη των διανυκτερεύσεων).

Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι δεν τίθεται ζήτημα εκθέσεως ανηλίκου σε κίνδυνο επειδή το προσέχει μόνος ο νέος σύντροφος του γονέα, μόνον και μόνον εξ αυτού του λόγου. Εάν βέβαια δημιουργηθεί το οποιοδήποτε ζήτημα με βιαιοπραγία κατά του τέκνου κτλ, τότε συνήθως δεν εφαρμόζεται το άρθρο 306 ΠΚ περί εκθέσεως (σε κίνδυνο), αλλά ο Νόμος 3500/2006 περί ενδοοικογενειακής βίας (αφού και ο σύντροφος, εφόσον συνοικεί με τον πρώην σύζυγο και τα παιδιά εντάσσεται στην έννοια της οικογενείας), ο οποίος προβλέπει βαρύτερες ποινές για τελούμενα εντός του πλαισίου του εγκλήματα.

Νίκη Ροδίτη – Δικηγόρος
Δικηγορικό γραφείο Κωνσταντίνου Χάνου – Νίκης Ροδίτη
Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού 4, Χαλκίδα
Τηλέφωνο: 22210-76788                                                                                          Web: www.kostashanos-nikiroditilawoffice.gr

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ