fbpx

Γυναίκες μονογονείς ζωγραφίζουν την ψυχή τους

| 20 Μαρτίου 2018
ADVERTISEMENT

Μια αλλιώτικη εκδήλωση έγινε στη Λεμεσό με σκοπό τη δημιουργία ταμείου στήριξης των άπορων μονογονεϊκών οικογενειών

Έκαναν τον ψυχικό τους κόσμο, τα σκληρά καθημερινά βιώματά τους, εικόνες και τα παρουσίασαν σε μια διαφορετική εκδήλωση, θέλοντας να περάσουν και με αυτό τον τρόπο τα μηνύματά τους στην κοινωνία. Τέσσερις γυναίκες μονογονιοί μετείχαν σε ομαδική έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε στη Λεμεσό ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Μονογονεϊκών Οικογενειών και Φίλων, με θέμα τη μονογονεϊκότητα.


ADVERTISEMENT

Στην έκθεση που φιλοξενήθηκε στον Πολυχώρο «Ρόδι» συμμετείχαν 26 καλλιτέχνες, με 48 έργα, οι οποίοι παραχώρησαν μέρος ή και όλο το ποσό των εισπράξεων στο σύνδεσμο για να βοηθήσει άπορες μονογονεϊκές οικογένειες και να δημιουργήσει ένα ταμείο στήριξης αυτών των οικογενειών.
23Η όλη εκδήλωση αγκαλιάστηκε από τον κόσμο κι αυτό φάνηκε από τη μεγάλη προσέλευση φιλότεχνων, αλλά και γενικότερα ευαισθητοποιημένων ανθρώπων οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε μια πιο άμεση επαφή με αυτή την ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού που στη συντριπτική της πλειοψηφία αποτελείται από γυναίκες οι οποίες αντιμετωπίζουν, εκτός των άλλων, τεράστια προβλήματα επιβίωσης.

Στην πραγματικότητα ο κλασικός κοινωνικός όρος που καλύπτει τη μεγάλη πλειοψηφία των μονογονιών είναι ο όρος «φτώχεια», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε σχετική ομιλία της στην εκδήλωση η πρόεδρος του συνδέσμου Αργεντούλα Ιωάννου, επισημαίνοντας ότι μεγάλος αριθμός μονογονεϊκών οικογενειών ζουν κάτω ή στα όρια της φτώχειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται… χαμηλή πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά, στη μόρφωση, στην υγεία, την ψυχαγωγία, την κοινωνική συμμετοχή και προσωπική ανάπτυξη και βέβαια στην πολιτική δράση.

«Εικόνες ντροπής για την κοινωνία μας», χαρακτήρισε η κα Ιωάννου τις «καταστάσεις που συναντούμε καθημερινά και μας προσβάλλουν σαν ανθρώπους σε μια σύγχρονη αναπτυγμένη κοινωνία της αντίφασης μεταξύ της αφθονίας για κάποιους εκλεκτούς και της εξαθλίωσης για πολλούς αφανείς συνανθρώπους μας που είναι περιθωριοποιημένοι οικονομικά και κοινωνικά και δεν έχουν φωνή».


ADVERTISEMENT

Αναφερόμενη στη διοργάνωση της έκθεσης, η κα Ιωάννου είπε ότι «παράλληλα με τις προσπάθειες διεκδίκησης ολοκληρωμένων κοινωνικών πολιτικών αναγνώρισης της μονογονεϊκής οικογένειας ως σύγχρονης μορφής οικογένειας η οποία δικαιούται και πρέπει να έχει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στα κοινωνικά αγαθά, θελήσαμε να αναδείξουμε μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία τη μονογονικότητα σε όλες τις εκφάνσεις… ως ευτυχία, ισορροπία, αγάπη, χαρά, σκληρότητα, κοινωνική περιθωριοποίηση, αλλά και φτώχεια».

Αποτυπώνουν στον καμβά τα εσώψυχά τους

Αν, όπως λένε, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις Καλές ή άλλες Τέχνες εκφράζουν μέσα από τη δουλειά τους τον συναισθηματικό τους κόσμο, οι γυναίκες μονογονιοί που συμμετείχαν στην έκθεση, αποτύπωσαν στον καμβά τα εσώψυχά τους.

«Οι φουρτούνες της ψυχής μου» ήταν τα δύο έργα που παρουσίασε η Ρένα Ανδρέου, καθηγήτρια Τέχνης και παράλληλα δημιουργός των δικών της ξεχωριστών έργων.
267x357

«Το χαρτί ή ο καμβάς είναι για μένα τα αποτυπώματα της ψυχής μου… μπορούν να γίνουν ο πιο έμπιστός μου φίλος ή ακόμα ο καλύτερος ψυχολόγος…» μας λέει χαρακτηριστικά.

Τα έργα που παρουσίασε στην έκθεση είναι τα πρώτα που δημιούργησε στο νέο ξεκίνημά της, στη νέα ζωή της, αυτή του μονογονιού. «Κύριος πρωταγωνιστής του έργου μου είναι η ψυχή μου που μέσα σε ένα καράβι γυρίζει στο φουρτουνιασμένο πέλαγος προσπαθώντας να βρει τις δικές της ισορροπίες, τη δική της γαλήνη… οι φουρτούνες της ψυχής μου πολλές και γίνονται ακόμα περισσότερες αφού εκτός από τη δική μου φουρτουνιασμένη ψυχή πρέπει να κουβαλήσω και τις φουρτουνιασμένες ψυχές των παιδιών μου».

200x357Έντονος και απόλυτα κατανοητός και ο συμβολισμός του έργου της Άντρης Γιωρκάτζη, με τη μάνα και το μωρό της μέσα σε μια βάρκα να τραβούν κουπί… «Το κουπί της ζωής», όπως χαρακτηριστικά λέει η ίδια, κι ένας πατέρας που είναι σχεδόν απών στη μονογονεϊκή οικογένεια κι αυτό το επισημαίνει «από προσωπική εμπειρία, αλλά και όπως το εισπράττω μιλώντας με άλλες γυναίκες μονογονιούς… η μάνα τα φορτώνεται όλα… τη φροντίδα και τις ανάγκες των παιδιών… κι ένας πατέρας που σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι δίπλα στην οικογένεια… και ανεξάρτητα από τους λόγους που έχουν οδηγήσει το χωρισμό των γονιών, η διαπίστωση είναι ότι υπάρχει εκδίκηση μέσω των παιδιών…»

H Άντρη Πιερή ασχολείται από μικρή με τη ζωγραφική και την αγιογραφία και μέχρι σήμερα πήρε μέρος σε αρκετές εκθέσεις. Με άλλους καλλιτέχνες δημιούργησαν στη Λάρνακα την ομάδα larnakart προσπαθώντας να βοηθήσουν και άλλα άτομα που χρειάζονται στήριξη. Στην έκθεση στη Λεμεσό παρουσίασε «Τα κοριτσάκια» της. Πίνακες με ζωντανά χρώματα που αποπνέουν χαρά και αισιοδοξία… αφού, όπως εξηγεί, «τα κοριτσάκια μου συμβολίζουν την αγάπη, την ευτυχία και τη γαλήνη…»
364x357Με μια μητέρα και το μωρό της να σφίγγεται στο λαιμό της αποτύπωσε τα δικά της συναισθήματα η Μαρία Μαύρου. «Είναι η αγκαλιά και κάποια άλλα μικρά, αλλά πολύ σημαντικά πράγματα που έχει ανάγκη στην καθημερινότητά της η μάνα αλλά και το παιδί… αυτό το απαραίτητο και τόσο ουσιαστικό δέσιμο που κάνει τη ζωή μας χαρούμενη κι εμάς τους ίδιους ευτυχισμένους…»
357x357Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους

Στην τελευταία απογραφή πληθυσμού που έγινε στην Κύπρο το 2011 ο αριθμός των διαζευγμένων ήταν 31.792 ή 3,8%, η πλειοψηφία των οποίων ήταν γυναίκες με αριθμό σχεδόν διπλάσιο από εκείνο των διαζευγμένων ανδρών.

Τα στοιχεία παρέθεσε, εγκαινιάζοντας την έκθεση, σε χαιρετισμό της η Επίτροπος Ισότητας των Φύλων, Ιωσηφίνα Αντωνίου, αναφέροντας παράλληλα ότι έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ισότητας των Φύλων του 2013 δείχνει ότι 23.076 οικογένειες στην Κύπρο είναι μονογονεϊκές και το 88% αυτών των οικογενειών έχουν προστάτη τη μητέρα, η οποία αναλαμβάνει να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των πρακτικών οικονομικών και μορφωτικών αναγκών των παιδιών.

Οι επαρκείς ή οι ανεπαρκείς πόροι της οικογένειας, όπως επεσήμανε, «εξαρτώνται από τη συμπεριφορά και τη συνεισφορά των πρώην συζύγων ή συντρόφων, και αυτό είναι που δημιουργεί ένα ασταθές περιβάλλον», τονίζοντας ότι «η πολιτεία αναμφίβολα οφείλει να παρεμβαίνει εκεί όπου υπάρχουν αδικίες, ανισότητες και διακρίσεις».

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Πηγή: dialogos.com.cy

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ