Συνέντευξη με μια χήρα: Όλα όσα ντρέπεστε να ρωτήσετε

«Στον κόσμο των social media και του παγκόσμιου κουτσομπολιού, οι γείτονες δεν χρειάζεται πλέον να παραμονεύουν πίσω από τις γρύλιες ή να χτυπάνε τα κουδούνια τάχα για να δούν τι κάνεις ενώ απλά θέλουν να κατασκοπεύσουν. Πλέον υπάρχει το facebook που τους τα λέει όλα ή τουλάχιστον όσα νομίζουν ότι ξέρουν». Αυτά και άλλα πολλά μας είπε η Μαριάννα, μία χήρα μαμά δύο κοριτσιών 5 και 7 ετών που έχασε πρίν 2 χρόνια τον άντρα της σε τροχαίο και την οποία γνωρίσαμε πρίν λίγο καιρό μες από το site. Κι έτσι αποφασίσαμε να έρθει εδώ σήμερα να μας μιλήσει για όλα αυτά που θα ήθελαν να μάθουν οι άνθρωποι αλλά ντρέπονται να ρωτήσουν.

Έχεις σχέση αυτό τον καιρό;
-Ναι αλλά μην με ρωτήσεις περισσότερα, θα στα πω εγώ. Ναι έχω σχέση, ναι κοιμάται σπίτι μου όταν οι μικρές είναι στη μητέρα μου και ναι μου ζήτησε να τον παντρευτώ.

Πώς είναι να βγαίνεις με κάποιον ενώ είσαι χήρα;
Άβολα, αμήχανα. Σούπερ αμήχανα. Είχα πολλά χρόνια να βγω με κάποιον και για να είμαι ειλικρινής δεν μου άρεσε και κάποιος, δεν είχα όρεξη να μου αρέσει. Γνώρισα τον άντρα μου όταν ήμουν 18 και ήμασταν μαζί σχεδόν μια ζωή. Πέρασα γρήγορη όλη τη διαδικασία του ραντεβού οπότε από το Λύκειο πήγαμε κατευθείαν στην εκκλησία και παντρευτήκαμε. Δεν ήξερα πώς να χειριστώ το αντίθετο φύλο διότι είχα μικρή εμπειρία.

Πιστεύεις πως είναι νωρίς για σχέση;
Κλασσική ερώτηση, όλοι αυτό με ρωτάνε (γέλια). Όπως το άλλο «μήπως να βρείς κάποιον;». Τα δύο άκρα. Πρώτα σε πρήζουν να βρείς κάποιον κι όταν τον βρίσκεις σου λένε μήπως είναι νωρίς. Αλλά κάθε γυναίκα που χάνει τον άνθρωπό της έχει διαφορετικού ρυθμούς. Μερικές γυναίκες νιώθουν άνετα με το να βγαίνουν από το πρώτο μήνα άλλες κάνουν χρόνια και ξέρω και μία περίπτωση που εδώ και 15 χρόνια δεν έχει γνωρίσει κάποιον και ίσως να μην γνωρίσει ποτέ. Αυτή η επιλογή είναι καθαρά προσωπική και αφορά τη χήρα. Εγώ άρχισα να βγαίνω μετά από 9 μήνες, στα 9μηνα που λένε. Ήθελα να το κάνω νωρίτερα αλλά φοβόμουν τί θα πεί ο κόσμος. Η μαμά μιας συμμαθήτριας της μεγάλης μου κόρης στο σχολείο, μου είπε κάτι σοφό «Έμεινα πιστή στον άντρα μου μέχρι το τέλος. Μπορούν και οι άλλοι να πούν το ίδιο;». Χήρα και εκείνη την είχαν πρήξει. Όποτε στενοχωριόμουν με τις αντιδράσεις των άλλων σκεφτόμουν αυτή τη φράση και κάπως ηρεμούσα.

Τα πεθερικά σου φρίκαραν; Πώς το πήραν;

Βασικά δεν αντέδρασαν άσχημα κι αυτό ήταν έκπληξη για μένα. Ήμουν πολύ ευθύς και ξεκάθαρη μαζί τους. Βέβαια περίμενα πρώτα να σιγουρευτώ ότι η σχέση ήταν σοβαρή, δεν τους το είπα από την αρχή. Και πρίν τους το πω είχα κάνει 1-2 γενικές συζητήσεις για να δω τις αντιδράσεις τους. Κι όταν είδα ότι ήταν άνετοι με αυτό τους το είπα. Προχθές μας κάλεσαν για φαγητό και τον γνώρισαν. Δεν υπάρχει αυτό στα Ελληνικά δεδομένα, τα πεθερικά μου είναι έτη φωτός μπροστά. Δεν ξέρω αν θα το έκανε άλλος αυτό.

Τι είπες στα παιδιά;
Στα παιδιά είπα ότι ο μπαμπάς έφυγε για ένα μέρος που πάνε όλοι οι άνθρωποι μετά από κάποια χρόνια στη ζωή τους. Ότι εκεί θα πάμε κι εμείς μια μέρα να τον συναντήσουμε αλλά έχουμε πολλά χρόνια μπροστά μας και έτυχε ο  μπαμπάς να πάει νωρίτερα. Συμβουλεύτηκα ψυχολόγο για να το διαχειριστώ, ήμουν τόσο χάλια η ίδια που δεν ήξερα τι να τους πω και πώς. Δεν τις είπα ότι ο μπαμπάς έφυγε ταξίδι γιατί θα τον περίμεναν να γυρίσει και θα έμπαιναν στη διαδικασία να ρωτάνε και να περιμένουν. Τώρα απλά ο μπαμπάς, μας περιμένει να πάμε εμείς κάποτε να τον βρούμε όταν γίνουμε παππούδες.

Τον ζητούσαν;
Ακόμα τον ζητάνε. Η μεγάλη μου κόρη ξύπναγε τα βράδια κλαίγοντας ή πολλές φορές θύμωνε και έλεγε ότι δεν με αγαπάει ή ότι εγώ φταίω που έφυγε ο μπαμπάς. Η μικρή ήταν 3 όταν έγινε το δυστύχημα και δεν καταλάβαινε όσα η αδερφή της που ήταν μεγαλύτερη. Ζητούσε κι εκείνη τον μπαμπά της αλλά όχι έντονα. Τώρα τελευταία έχει αρχίσει να μου επιτίθεται , δεν ξέρω αν οφείλεται στην απώλεια του μπαμπά.

Τι έκανες με τα πράγματα του άντρα σου;
Τις φωτογραφίες τις άφησα στις κορνίζες όπως ήταν. Δεν υπήρχε περίπτωση να τις κρύψω ή να τις πετάξω. Το δαχτυλίδι του γάμου μου είναι στο κουτί και έχω και μία κάρτα που μου είχε γράψει στο πορτοφόλι μου. Γιατί να τα αλλάξω όλα αυτά για κάποιον άλλον; Ο φίλος μου δεν έχει πρόβλημα και το σέβεται, το καταλαβαίνει. Έχω κρατήσει και κάποια ρούχα και γράμματα που έγραφε και τα έχω βάλει σε ένα κουτί στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Όποτε νιώθω την ανάγκη να του «μιλήσω» ανοίγω αυτό το κουτί.

Έβγαλες τη βέρα σου όταν άρχισες να βγαίνεις;
Όχι. Κάποιες φορές προσπάθησα να το κάνω, πρίν γνωρίσω τον φίλο μου, επειδή νόμιζα ότι ίσως έτσι κάνω μια καινούρια αρχή, να μην έχω δηλαδή στο χέρι μου κάτι που θα τον θυμίζει. Τελικά πάντα την ξαναφορούσα.

Έχεις αποκαλέσει τον φίλο σου με το όνομα του άντρα σου;
Μια φορά κατά λάθος και όχι για κάτι ιδιαίτερο, μια στιγμή που φτιάχναμε το πατάρι και του ζήτησα να φέρει τη σκάλα. Ευτυχώς έχει χιούμορ. Αυτός ήταν πάντα ο φόβος μου, μην τον πω κατά λάθος με το όνομα του άντρα μου και ειδικά στις προσωπικές στιγμές. Έφτιαχνα σενάρια με το μυαλό μου, μέχρι εφιάλτες έβλεπα ότι τον έλεγα με το όνομα του άντρα μου μπροστά σε κόσμο και εκείνος με έβριζε και έφευγε. Με τον καιρό και με τη βοήθεια της ψυχολόγου, κατάλαβα ότι το μπέρδεμα με τα ονόματα είναι μέρος της χηρείας και μπορεί να συμβεί. Δεν γίνεται να είσαι με κάποιον μια ζωή να λες 30 φορές τη μέρα το όνομά του, όταν τον χάνεις να το λες από μέσα σου 300 φορές και να μην σου ξεφύγει. Κάποια στιγμή θα σου ξεφύγει.

Σκέφτεσαι τον άντρα σου όταν είσαι με τον φίλο σου;
Όχι στις πολύ προσωπικές στιγμές αν αυτό εννοείς. Πρίν βγούμε όμως ήταν κάτι που με ανησυχούσε. Όμως υπάρχουν φορές που έχω ακούσει ένα τραγούδι στο αμάξι μαζί του και έχω κλάψει. Ο φίλος μου είναι το στήριγμά μου και έχουμε συζητήσει πολύ για αυτό. Δείχνει να μπορεί να το χειριστεί αν δεν μπορούσε δεν θα ήταν μαζί μου τόσο καιρό.

Πιστεύεις ότι όντως όλα γίνονται για κάποιο λόγο;
Όχι κι αυτή είναι η λιγότερο αγαπημένη μου ερώτηση. Άλλος ένας να μου το πεί αυτό και θα του ρίξω κουτουλιά. Είναι σαν να μου λένε «Μπορεί ο άντρας σου να πέθανε για να γνωρίσεις κάποιον άλλον και να ζήσετε ευτυχισμένοι». Μα ήμουν και πρίν ευτυχισμένη, δεν έφυγε ο άντρας μου και γλίτωσα. Δεν χωρίσαμε γιατί δεν άντεχα. Ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο έκανα δύο παιδιά και θα περνούσα το υπόλοιπο της ζωής μου. Απλά βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε λόγος. Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου και λίγο καιρό μετά στάθηκα τυχερή που βρήκα έναν  άνθρωπο να με στηρίζει. Το ότι μου συνέβη κάτι καλό μετά, δεν σημαίνει ότι υπάρχει σύνδεση με το γεγονός που προηγήθηκε. Η σκέψη ότι στον θάνατο του άντρα μου, οφείλεται η νέα μου σχέση είναι επικίνδυνη και άρρωστη. Κάτι που μειώνει τη ζωή του άντρα μου και τη σχέση που είχαμε.

Επέλεξες κάποιον που να μοιάζει με τον άντρα σου;
Δεν θα το έλεγα όχι. Είναι πολύ διαφορετικοί. Αν εννοείς ότι είναι και οι δύο μελαχρινοί με μούσι, ίσως αυτός να είναι ο τύπος μου χαχα!

Οι κόρες σου γνωρίζουν τον φίλο σου;
Όχι ακόμη. Ίσως αν πω ναι στη πρόταση γάμου να το συζητήσουμε και να τους το φέρω με έναν τρόπο που να μην πληγωθούν και να μπεί αυτός ο άνθρωπος στη ζωή τους ομαλά.

Α, ναι σου έχει κάνει πρόταση γάμου μου είπες στην αρχή. Τελικά θα δεχτείς;
Δεν ξέρω.

Γιατί, πιστεύεις πως είναι νωρίς για γάμο;
Χαχα!

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.