fbpx

Κάτια και Παύλος: Οι παππούδες που μεγαλώνουν το εγγόνι τους μόνοι!

| 23 Απριλίου 2015
ADVERTISEMENT

Πρίν o μικρός Παύλος αρχίσει το νηπιαγωγείο, οι γονείς του χώρισαν. Ο πατέρας του έφυγε με μια άλλη γυναίκα και η μητέρα του, τον πήρε και πήγαν να μείνουν στο σπίτι των γονιών της. Πέρασαν μήνες και επειδή η μητέρα του Παύλου δεν έβρισκε δουλειά εδώ , αναγκάστηκε να μεταναστεύσει με τη προοπτική να εγκατασταθεί και να πάρει μαζί της το παιδί. Δυστυχώς όμως εκεί που πήγε, δεν βρήκε τα πράγματα όπως της τα παρουσίασαν. Έπρεπε να δουλέψει περισσότερες ώρες για να βγάλει τα χρήματα που της είχαν υποσχεθεί και σε μια ξένη χώρα δεν είχε που να αφήσει το Παύλο. Οι γονείς της, ήταν η πιο ασφαλή λύση ακόμη κι αν τη χωρίζει μια ολόκληρη ήπειρος, από το παιδί της.

Ρεπορτάζ: Κυριακή Χαριτάκη


ADVERTISEMENT

“Έχουμε εμείς τον Παύλο τώρα” λέει η κυρία Κάτια, γιαγιά του Παύλου. “Έρχεται κάθε απόγευμα η γειτόνισσα από κάτω και του βάζει στο κομπιούτερ να βλέπει τη μητέρα του” λέει. Στην ερώτησή μας αν της λείπει η κόρη της συγκινείται “Δεν μου λείπει η κόρη μου. Μου λείπει που ήμασταν όλοι μαζί. Αλλού ο γιος μου αλλού η κόρη μου, εδώ το εγγόνι μου. Του χρόνου το παιδί θα πάει σχολείο, ποιός θα του μάθει γράμματα; Εγώ ξέρω λίγα, τί θα γίνει; Φοβάμαι”. Ο γιος της, έχει επίσης μεταναστεύσει στο εξωτερικό εδώ και ένα χρόνο και ενώ σκόπευε να γυρίσει, μάλλον δεν θα το κάνει. Ο κύριος Παύλος και η κυρία Κάτια μέσα σε ένα χρόνο, είδαν τα παιδιά τους να φεύγουν από τη χώρα κι έμειναν πίσω να μεγαλώσουν το εγγόνι τους, μηδενίζοντας το χρόνο!

Σε ερώτησή μας που έγινε διακριτικά σχετικά με τον πατέρα του Παύλου, ο συνονόματος παππούς του, μας απάντησε:
“Ο μπαμπάς του ούτε που νοιάζεται κοπέλα μου. Πετάει κάτι δώρα με κούριερ τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και αν καμιά φορά έρθει είναι για μισή ώρα. Δεν έχει πάρει μια φορά το παιδί να το πάει μια βόλτα. Λεφτά δεν δίνει. Να καθίσουμε κάτω να δούμε τί θα γίνει του χρόνου που ξεκινάνε τα σχολεία. Εμείς είμαστε μεγάλοι άνθρωποι. Αν αρρωστήσουμε; Τί θα γίνει;” λέει με πικρία.

Ζητάει τη μαμά του; αναρωτιέμαι.
“Στην αρχή τη ζητούσε. Ξύπναγε τα βράδια, βάραγε τα άλλα παιδιά. Τραύλιζε και το πήγαμε στο γιατρό. Μας είπε ήταν από το στρες και το ξεπέρασε μετά. Βλέπει τη μαμά του στον υπολογιστή κάθε μέρα και μιλάνε. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει πως έτσι θα είναι τα πράγματα για κάποιο καιρό και έχει αρχίσει να το δέχεται” λέει ο παππούς.
“Οι παππούδες του τον αγαπούν πολύ και εγώ τον παίρνω πολλές φορές και τον πάω σπίτι μου να παίξει με τα παιδιά μου. Είναι πολύ καλοί άνθρωποι!” μας λέει η Ειρήνη, μια νέα μαμά και γειτόνισσα που βοηθάει τον Παύλο να επικοινωνεί με τη μητέρα του μέσω skype.


ADVERTISEMENT

Το κράτος άραγε τους βοηθάει; Πώς τα βγάζουν πέρα;
“Παίρνουμε και οι δύο σύνταξη 500 ευρώ εγώ 400 ο άντρας μου. Με αυτά τα λεφτά πληρώνουμε τα φάρμακα, τα έξοδά μας και κάποια έξοδα του Παύλου, κάποια τα πληρώνει η κόρη μας που στέλνει λεφτά. Πρίν ένα μήνα μας ζητούσαν από το νηπιαγωγείο 15 ευρώ για μια εκδρομή και δεν τον στείλαμε γιατί δεν είχαμε. Δόξα Το Θεό έχουμε να φάμε αλλά δεν έχουμε για παραπάνω” λέει η κυρία Κάτια.

Τα επιδόματα ποιός τα παίρνει;
“Αυτά τα λίγα επιδόματα η μαμά του τα χάνει και σε εμάς δεν τα δίνουν. Όχι ότι θα άλλαζε η ζωή μας με 40 και 80 ευρώ το χρόνο αλλά θα είχαμε να πάρουμε τα πρώτα σχολικά του μικρού ή ένα ζευγάρι παπούτσια το καλοκαίρι” μας λέει ο παππούς Παύλος.

“Θα πληρώναμε τις εκδρομές του νηπιαγωγείου. Τώρα το καλοκαίρι ζητάνε λεφτά για στολή που θα φορέσει στη γιορτή και δεν έχουμε. Δεν θα στείλουμε το παιδί στη γιορτή του σχολείου του;” λέει η γιαγιά του Παύλου.

Πώς θα νιώσετε αν η μαμά του Παύλου μπορέσει μια μέρα να πάρει το παιδί μαζί της; τη ρώτησα.
“Τελευταία μου το λέει η κόρη μου ότι μπορεί να τον πάρει και του χρόνου να πάει σχολείο έξω. Είναι μια λύση για να μην ταλαιπωρείται ούτε αυτή ούτε το παιδί , το παιδί θέλει τη μάνα του τί να κάνει με εμάς τους γέρους; Αλλά θα με πειράξει τον έχουμε συνηθίσει τώρα να τον έχουμε εδώ κάθε μέρα, να τον βλέπουμε να μεγαλώνει. Έχουμε ξανανιώσει μαζί του!” μας λέει η κυρία Κάτια.
“Θα έρχεται πάλι η γειτόνισσα να βάζει τον υπολογιστή να τον βλέπουμε!” επεμβαίνει γελώντας ο παππούς Παύλος.

Τον μικρό Παύλο δεν τον ρώτησα πως αισθάνεται γιατί δεν ήθελα να τον στενοχωρήσω. Όση ώρα συζητούσα με τους παππούδες του, έπαιζε στο δωμάτιό του και που και που ερχόταν στο σαλόνι για να μου δείξει το καινούριο του παζλ ή τα παραμύθια του. Φεύγοντας μόνο, στη πόρτα καθώς τον χαιρετούσα, μου είπε “Εσείς έχετε τη μαμά μου;” και λύγισα….

Αυγουστίνα Δημητρίου

*Η κυρία Κάτια και ο κύριος Παύλος ζουν στην Αθήνα και για λόγους προστασίας των προσωπικών τους δεδομένων έχουμε αλλάξει τα ονόματά τους όπως και όλων όσων συμμετείχαν στο ρεπορτάζ, αν και λίγη σημασία έχει. Σημασία έχει ότι είναι κι εκείνοι μια οικογένεια-σημείο των καιρών, που οδήγησε πολλούς νέους ανθρώπους στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή. Τους ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη τους, τους ευχόμαστε καλή δύναμη και θέλουμε και μέσα από το Singleparent.gr να θυμίσουμε σε αυτούς τους παππούδες, πόσο αξιέπαινοι είναι που στα 70 τους χρόνια, με όλες τις δυσκολίες της ηλικίας και της εποχής, μεγαλώνουν ξανά έναν άνθρωπο από την αρχή!

*Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία και δεν απεικονίζει τα πραγματικά πρόσωπα.


 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ