O Γρηγόρης Μπιθικώτσης στο Singleparent.gr: Είμαι ενεργός πατέρας. Ο γιος μου είναι η ζωή μου!

-Γρηγόρη καλωσόρισες στο Singleparent.gr και καλή χρονιά! Γι’ αρχή θα σου πω την αμαρτία μου, δεν ήξερα πως είσαι χωρισμένος διότι δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα τα νέα των επωνύμων.
-Καλά κάνεις, δεν χάνεις και κάτι!  Και ο κόσμος που μαθαίνει νομίζεις τον νοιάζει αν χώρισε ο Μπιθικώτσης ή ο ένας και ο άλλος; Έχει τόσα προβλήματα πια!

-Θέλω να πω ότι κράτησες χαμηλά τους τόνους και είναι προς τιμήν σου αυτό!
-Και εγώ και η πρώην γυναίκα μου. Βασικά υπήρχαν κάποια πρωτοσέλιδα αναφορικά με το διαζύγιό μου, αλλά δεν υπήρχαν εντάσεις, με τη πρώην γυναίκα μου χωρίσαμε φιλικά. Όταν έχεις ένα παιδί οφείλεις να κρατάς χαμηλά τους τόνους. Να ξεφτιλιζόμαστε δυο άνθρωποι που έχουμε ένα παιδί; Είναι κουτό και ανούσιο!

-Το έχεις ξεπεράσει το διαζύγιο, συναισθηματικά;
-Σε μια οικογένεια που υπάρχει παιδί , το διαζύγιο είναι μια πολύ επώδυνη διαδικασία ειδικά για το παιδί, γιατί το κουβαλάει μέσα του, είτε το δείχνει είτε όχι.

Οποιοδήποτε παιδί χωρισμένων γονιών ρωτήσεις τι θα ήθελε, θα σου απαντήσει να είναι μαζί οι γονείς του. Από την άλλη πιστεύω πως σ’ αυτή τη ζωή είναι σημαντικό να διεκδικούμε ό,τι καλύτερο για τον εαυτό μας. Είμαι οπαδός μιας άποψης που λέει πως όταν δύο άνθρωποι δεν είναι καλά μαζί πρέπει να χωρίζουν, ειδικά όσο είναι νέοι, για να βρουν κάτι άλλο. Έχω μια πολύ καλή σχέση με τη πρώην γυναίκα μου, είναι μια πολύ καλή μάνα που λατρεύει τον γιο της.  Ο Γρηγοράκης είναι τρισευτυχισμένος και με τους δυο μας, εξάλλου ένα παιδί τι θέλει; Αγάπη και ασφάλεια.

-Πότε προλαβαίνεις και παιδί και μια τόσο απαιτητική δουλειά;
Λόγω της δουλειάς μου, τον Γρηγοράκη τον βλέπω λίγο. Τα ωράρια είναι εξαντλητικά. Επιπλέον το παιδί μου μένει στη Λαμία με τη μαμά του και τον άντρα της, οπότε και η απόσταση είναι ένας παράγοντας.

Όταν υπάρχει αγάπη και θέληση όμως όλα γίνονται.  Επιδιώκω να τον βλέπω όσο το δυνατόν περισσότερο. Σιχαίνομαι την ιδέα του πατέρα που ξεχνάει το παιδί του, δεν το ανέχομαι. Με πονάει που δεν έχω τον χρόνο που θα ήθελα να περνάω μαζί του. Ο Γρηγοράκης είναι η ζωή μου, του έχω λατρεία.

-Έχεις σκεφτεί να ξαναπαντρευτείς ή να ξαναγίνεις μπαμπάς;
-Δεν είμαι αρνητικός αλλά η λέξη «γάμος» δεν μου λέει κάτι, αυτά έρχονται. Το θέμα είναι να είσαι καλά με τον άνθρωπό σου και αν ο χρόνος δείξει ότι τώρα μπορείς να κάνεις ένα παιδί γιατί όχι, αν είσαι ευτυχισμένος; Άλλωστε τα παιδιά είναι ευτυχία!

-Οι μπαμπάδες όταν χωρίζουν είναι σε πιο μειονεκτική θέση;
-Οι μπαμπάδες στην Ελλάδα βάσει νόμου, ναι είναι. Άσχετα αν είναι καλοί ή κακοί γονείς. Υπάρχουν και μπαμπάδες που πραγματικά δεν τους αξίζει να βλέπουν τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που τους λείπουν τα παιδιά τους και δεν μπορούν να τα έχουν επειδή πάνε κατά κύριο λόγο στη μητέρα.

-Παιδικά χρόνια;
-Πολύ ευτυχισμένα! Μεγάλωσα με έναν πατέρα που με πλημμύριζε με τόση αγάπη που ένιωθα μειονεκτικά επειδή δεν μπορούσα να του την επιστρέψω. Η μάνα μου δε, μας είχε πάντα στα ώπα ώπα!

– Πώς δημιουργήθηκε η φιλία με τον Στέλιο Διονυσίου και τον Χάρη Βαρθακούρη;
-Πρίν 4 χρόνια ήπια ένα καφέ με τον Χάρη. Ο Χάρης πέταξε την ιδέα και μαζί τη καλλιεργήσαμε. Πήραμε τον Στέλιο τον Διονυσίου, ήταν για ένάμιση χρόνο μαζί μας και ο Δημήτρης Κόκκοτας μετά αποχώρησε και ξεκίνησε το αφιέρωμα στα τραγούδια των πατεράδων μας, το οποίο γύρισε όλη την Ελλάδα αλλά και την Υφήλιο. Αμερική, Καναδά,  Αυστραλία και ακόμα συνεχίζεται. Πρίν δυο μήνες είχαμε πάει Αγγλία. Εγώ είμαι στο Άσπρο Πιάτο, ο Στέλιος είναι στο Περιβόλι του Ουρανού, ο Χάρης κάνει κάποιες εμφανίσεις στη Κύπρο αλλά όποτε έχουμε χρόνο -γιατί διάθεση έχουμε πάντα- κάνουμε περιοδείες.

-Τι σας λένε οι Έλληνες του εξωτερικού; Θα επέστρεφαν στη χώρα μας;
-Η Ελλάδα κατά τη γνώμη μου είναι η πιο ωραία χώρα του κόσμου. Έχουμε τα πάντα. Ήλιο, βουνά, θάλασσες, νερά. Ξέρεις τι δεν έχουμε; Τίποτα άλλο. Έχουμε μόνο ομορφιά. Με όσους Έλληνες του εξωτερικού μιλάω, όλοι νοσταλγούν το τόπο τους αλλά όταν τους ρωτάς αν θα επιστρέψουν, σου λένε όχι. Δεν μπορούν να ανεχτούν αυτό το σκληρό σύστημα της Ελλάδας, το βασανιστήριο της Ελληνικής οικογένειας.

Εδώ δεν έχουμε βασικά πράγματα. Δεν έχουμε παιδεία, δεν έχουμε κοινωνική ασφάλιση, δεν έχουμε υγεία. Η μητέρα μου είναι καρκινοπαθής. Βλέπω άλλους καρκινοπαθείς που πάνε στα δημόσια νοσοκομεία και τους κλείνουν αξονική σε 4 μήνες. Μα σε 4 μήνες ο καρκίνος θα έχει κάνει μετάσταση παντού. Ξέρεις τι έχουμε όμως; Φόρους.

Αυτή τη στιγμή μένουμε σε ένα κράτος που δεν προσφέρει τίποτα και μόνο ζητάει. Και φέρε και ΕΝΦΙΑ και φέρε και τέλη και φόρο στο φόρο. Και μου δίνεις τι; Για ποιο λόγο να γυρίσουν οι Έλληνες μετανάστες να μπουν σε αυτό το σύστημα όταν στο εξωτερικό καλύπτουν βασικές τους ανάγκες που δεν καλύπτουν εδώ;

-Ένα βράδυ που ήρθα στο Άσπρο Πιάτο και περάσαμε πολύ ωραία, διαπίστωσα ότι είχε και πάρα πολύ κόσμο. Δεν υπάρχει κρίση;
-Κρίση υπάρχει αλλά δουλεύουν τα μαγαζιά που πρέπει να δουλέψουν. Υπάρχουν ακόμα μαγαζιά ,κατά τη γνώμη μου πάντα, απαράδεκτα ακριβά που δεν προσφέρουν ούτε το 50% και σε σέρβις και σε πρόγραμμα και σε τιμές. Εδώ στο Άσπρο Πιάτο υπάρχει ένα κλίμα παρεΐστικο και ακούει κανείς τα πάντα. Από παλιό ρεπερτόριο και καινούριο, μέχρι ξένη μουσική και Κρητικά τραγούδια. Έχει πολύ ωραίο φαγητό και πολύ καλές τιμές. Λογικό να είμαστε γεμάτοι.

-Τι θα ήθελες να συμβουλεύσεις τους γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι;
-Είναι ένας δύσκολος ρόλος. Ωστόσο, επειδή έχω ακούσει απόψεις του τύπου «Θα κάνω παιδί και δεν θέλω σύντροφο» αυτό ως κάποιο σημείο, το βρίσκω άκρως εγωϊστικό. Το παιδί χρειάζεται τόσο τη πατρική παρουσία όσο και τη μητρική. Από την άλλη είναι πολύ θαρραλέο να μπορείς να θες και να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνος ή μόνη, προσφέροντας απλόχερα την αγάπη σου. Από τη στιγμή που κάνεις παιδί, έχεις ευθύνη να του δώσεις όσο πιο πολλά εφόδια.

Δεν με ενδιαφέρει να μου λένε ότι ο Γρηγοράκης είναι άριστος μαθητής αλλά ότι έχει σωστή συμπεριφορά και καλή ψυχή. Κι αυτό εξαρτάται από τους γονείς. Πρέπει να μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε καλές ψυχές, σωστούς και αληθινούς ανθρώπους. Λείπει η καλοσύνη από την εποχή μας. Ένα μότο που επίσης ακολουθώ είναι οι καλοί με τους καλούς και οι κακοί με τους κακούς!

-Μια ευχή σου για το 2017;
-Υγεία μόνο. Τη θεωρούμε δεδομένη αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει!
-Γρηγόρη σε ευχαριστούμε για τη πολύ ωραία συνέντευξη και σου ευχόμαστε πάντα επιτυχίες!

Τον αγαπημένο μας Γρηγόρη Μπιθικώτση, βρίσκουμε στο Άσπρο Πιάτο (Εθν. Αντιστάσεως 39, Χαλάνδρι) σε ένα πολύ κεφάτο πρόγραμμα, με τον Αχιλλέα Αγγελόπουλο και την Ιώ Νικολάου.