Ζήτησα διαζύγιο και μου έκοψε τα φρένα του αυτοκινήτου

Με λένε Μιράντα και αποφάσισα να σας πω την ιστορία μου. Έχω δύο κοριτσάκια δίδυμα 6 χρονών και πρόπερσι ζήτησα διαζύγιο μετά από πολύ λεκτική βία που υπέμεινα στο γάμο μου. Τον άντρα μου τον ερωτεύτηκα πολύ, αυτός όμως δεν με αγάπησε ποτέ. Πάντα με ήθελε υπό. Όπου πηγαίναμε με περιφρονούσε μπροστά στους άλλους ή μιλούσε υποτιμητικά για εμένα.Δεν πίστευε στις ικανότητές μου με υπονόμευε στη δουλειά μου και ένιωθα πως χαιρόταν όταν μου συνέβαινε κάτι δυσάρεστο. Δεν άκουσα ποτέ σαν γυναίκα ένα κοπλιμέντο από το στόμα του ειδικά μετά τη γέννα των παιδιών που πήρα κάποια κιλά. Μετά από μια μεγάλη κρίση πανικού που με οδήγησε στο νοσοκομείο με πίεση 22 αποφάσισα να του ζητήσω διαζύγιο.

Νόμιζα πως θα το δεχόταν. Ένας άνθρωπος που δεν σε αγαπάει και δεν θέλει να είναι μαζί σου γιατί να μην το δεχτεί; Όμως όχι μόνο δεν το δέχτηκε αλλά έβαλε και σε κίνδυνο τη ζωή μου και τη ζωή των παιδιών μας. Στην αρχή όταν του το είπα, ήταν ψύχραιμος, δεν μου είπε να προσπαθήσουμε και απλά πήρε τα πράγματά του και έφυγε. Μου έκανε εντύπωση που φάνηκε να το παίρνει ψύχραιμα ώσπου μετά από 1 εβδομάδα που πήγα στη δικηγόρο μου και έβαλα μπρος τη διαδικασία, μάθαμε μέσω του δικηγόρου του ότι διεκδικούσε την επιμέλεια των κοριτσιών.

Αντιπροτείναμε τη λύση της συνεπιμέλειας επειδή ήξερα πόσο αγαπούσε τα παιδιά μας και του είχα εμπιστοσύνη αλλά αυτός επικαλέστηκε ότι ζήτησα διαζύγιο επειδή είχα εξωσυζυγική σχέση (δεν είχα, έλεγε ψέματα) και ότι ήθελε τα παιδιά γιατί με τον γκόμενο στο σπίτι θα ζούσαν σε ακατάλληλο περιβάλλον!!! Στη δίκη φυσικά πήρα εγώ την επιμέλεια παρ’ όλο που τονίζω, του πρότεινα πολλές φορές τη συνεπιμέλεια και δεν τη δεχόταν. Ήταν φανερό πως ήθελε να με εκδικηθεί.

Τελικά δέχτηκε την απόφαση του δικαστηρίου, ορίστηκε διατροφή και επικοινωνία και όλα νόμιζα πως επιτέλους θα τελείωναν, έτσι έδειχνε τουλάχιστον. Μου έκανε εντύπωση που δεν άσκησε έφεση και γενικά δεν το πίεσε αλλά σκέφτηκα πως ίσως του πέρασε και ηρέμησε.

Μετά από ένα 3μηνο και αφού έπαιρνε τα παιδιά και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα (είχαμε τυπικές σχέσεις αλλά δεν μαλώναμε) ήρθε μια Τρίτη απόγευμα και χτύπησε το κουδούνι ξαφνικά. Είχε έρθει απροειδοποίητα να πάρει τα παιδιά να τα πάει βόλτα γιατί την επόμενη μέρα που ήταν η σειρά του, είπε πως του έτυχε κάτι και δεν θα μπορούσε. Δεν είπα όχι και δεν μου έκανε εντύπωση γιατί είχε αλλάξει ξανά το πρόγραμμα λόγω της δουλειάς του. Εντύπωση μου έκανε που μου έφερε την αγαπημένη μου σοκολάτα από το δρόμο αλλά σκέφτηκα ότι το έκανε σαν πράξη καλής θέλησης, σαν κίνηση ότι ήθελε να τα βρούμε για χάρη των παιδιών. Τόσο αφελής ήμουν.

Δεν ξέρω τί είχε μέσα αυτή η σοκολάτα αλλά όλο το υπόλοιπο απόγευμα δεν σταμάτησα να κάνω εμετό. Δεν με κράταγαν τα πόδια μου νόμιζα ότι θα έσβηνα. Κάλεσα ασθενοφόρο με το ζόρι και ήρθαν και με πήραν. Η νοσοκόμα τον ειδοποίησε ότι είμαι στα επείγοντα. Δηλητηρίαση είπε ο γιατρός και έμεινα μέσα 1βδομάδα μέχρι να συνέλθω. Δεν μου πήγε το μυαλό σε κάτι κακό.

Γύρισα σπίτι και όλα καλά. Μετά από 1μήνα, ένα πρωί που δεν είχα εγώ τα παιδιά, είπα να πάρω το αμάξι να πάω με μια φίλη μου για καφέ στη παραλία. Μπαίνω στο αμάξι βάζω μπροστά και στο δρόμο συνειδητοποιώ ότι δεν πιάνουν τα φρένα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω το τρόμο και το σοκ. Kαρφώθηκα επάνω σε ένα δέντρο και είχα κυριολεκτικά Άγιο που έζησα. Κατέληξα πάλι στο νοσοκομείο ευτυχώς με μια διάσειση. Η καλή μου νεράιδα, έτσι τη λέω τώρα πια, η δικηγόρος μου ήρθε να με δει. Και επειδή από την εμπειρία της, της φάνηκαν ύποπτα όλα αυτά, άρχισε να με ρωτάει ακριβώς τί έγινε και στα δύο περιστατικά.

Μην σας πω λεπτομέρειες γιατί δεν θέλω να καταλάβουν ποιά είμαι, και πολλά δεν τα γράφω εδώ γιατί γινόντουσαν και άλλα για καιρό, αλλά η υπόθεση πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης και τελικά ομολόγησε και για τη σοκολάτα και για τα φρένα. Του έκανα αγωγή, προφυλακίστηκε αλλά δεν προλάβαμε να φτάσουμε στη δίκη γιατί πέθανε από ανακοπή στον ύπνο του…

Οι φίλοι μου και οι συγγενείς μου είπαν για θεία δίκη αλλά δεν αισθάνομαι εκδικητικά για αυτόν τον άνθρωπο πια. Πρίν το θάνατό του ήμουν οργισμένη. Τώρα απλά λυπάμαι γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε χωρίσει, να έβλεπε τα κορίτσια μας όποτε ήθελε όπως και γινόταν, να έφτιαχνε τη ζωή του με μια άλλη γυναίκα και εγώ με έναν άλλον άντρα και να ήμασταν ευτυχισμένοι. Αυτός όμως ήθελε να με βγάλει από τη μέση για να με εκδικηθεί και να πάρει τα παιδιά και διάλεξε τη σκοτεινή οδό. Θα σας φανεί παράξενο αλλά δεν τον μισώ και στα παιδιά μου λέω πως ο μπαμπάς τις αγαπούσε πολύ και θα ήθελε να είναι ευτυχισμένες. Εύχομαι μόνο Ο Θεός να τον συγχωρέσει!

Μιράντα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ