Οδηγούσε μεθυσμένος με το μωρό μας μέσα, και τράκαρε. Την επομένη ζήτησα διαζύγιο!

Όταν συνάντησα τον σύζυγο μου το 2000, ένιωθα ανασφάλεια για να μπώ σε μια καινούρια σχέση. Μόλις είχα διαλύσει έναν αρραβώνα και γάμο με έναν άλλον άντρα. Αποφάσισα να διαθέσω χρόνο στον εαυτό μου, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι  ένιωθα μοναξιά. Όταν η καλύτερη μου φίλη με κάλεσε για φαγητό σε κάτι εγκαίνια, δεν είχα καν φανταστεί ότι ήθελε να μου γνωρίσει κάποιον. Πήγε καλά όμως και φύγαμε μαζί.

Είχαμε τόσα πολλά κοινά και μιλούσαμε για ώρες. Και οι δυο μας επικοινωνήσαμε με τη φίλη μας την επόμενη μέρα, για να ανταλλάξουμε τηλέφωνα. Μιλούσαμε συνέχεια. Δεν ανταλλάσσαμε μηνύματα στο κινητό , οπότε μιλούσαμε μέσω email ή τηλεφωνικά όσο ταξίδευε. Ακόμα έχω εκείνα τα email και τα διαβάζω για να βλέπω ότι ο άντρας που ερωτεύτηκα δεν υπάρχει πιά, ή τουλάχιστον πίστευα ότι υπήρχε. Παντρευτήκαμε ένα χρόνο μετά.

Πότε χάσαμε όλη την αγάπη και την επικοινωνία; Τι συνέβη στο ζευγάρι που κάποτε υπήρξαμε;

Όταν γνωρίζεις κάποιον για πρώτη φορά και για πολλούς μήνες μετά, δουλεύεις τόσο σκληρά ώστε να του δημιουργήσεις την καλύτερη δυνατή εντύπωση και προσπαθείς να πείς τα σωστά πράγματα για να τον εντυπωσιάσεις. Στη περίπτωσή μας, δεν ήμουν εγώ αυτή που ήθελε να παντρευτούμε. Παντρεύτηκα σε πολύ μικρή ηλικία το 1984 αλλά τον αγαπούσα. Ήταν απλά η λάθος ώρα για να παντρευτώ και αυτό λόγω ηλικίας. Αποκτήσαμε 3 κόρες. Ο γάμος μου ήταν γεμάτος αλκοόλ και λεκτική βία. Κάποια στιγμή, ο άντρας μου, τράκαρε το αμάξι μου με την δεκαέξι μηνών κόρη μου μέσα, επειδή ήταν μεθυσμένος. Την επόμενη μέρα κατέθεσα τα χαρτιά του διαζυγίου.

Κι όμως, πραγματικά ένιωθα ότι αυτός ήταν ο άντρας με τον οποίο πίστευα πως θα γερνούσα. Ο πατέρας μου πάντα μου έλεγε ότι, αν δεν έκανα εικόνα τον εαυτό μου με αυτόν τον άντρα στα γεράματα , τότε σίγουρα δεν ήταν ο ένας για εμένα.  Τον είδα όμως σαν εκείνο τον άντρα.

Πριν συμβεί αυτό με το τρακάρισμα, τον Ιανουάριο του 2004, είδα στο λογαριασμό του κινητού του, αριθμούς που δεν γνώριζα. Εκείνος δε, φερόταν παράξενα. Δεν ήθελε να κάνουμε σεξ, και έκανε σύντομες συζητήσεις μαζί μου, και όταν ρωτούσα τι συνέβαινε, η απάντηση του ήταν η ίδια –η δουλειά του. Αυτό φαινόταν να είναι ο λόγος του,  για όλα στη ζωή που τον εκνεύριζαν – η δουλειά του. Η αλήθεια είναι ότι ήταν καθηγητής στο ψέμα με ένα όμορφο και ειλικρινές πρόσωπο. Τώρα καταλαβαίνω γιατί τα πήγαινε καλά στις πωλήσεις, είχε το χάρισμα να λέει ψέμματα γιατί πολύ απλά του ήταν εύκολο.

Μετά την ανακάλυψη των αριθμών στο κινητό, η πρώτη μου σκέψη ήταν να φύγω. Το πρόβλημα ήταν ότι είχαμε παιδιά. Δεν είχα οικονομική άνεση για να μας συντηρήσω και το ήξερα αρκετά καλά. Προσπάθησα να κάνω τη σχέση μας να δουλέψει, αλλά δεν ήταν εύκολο όταν μου είπε ότι είχα ανασφάλειες και ότι δεν με απατούσε. Τα ψέμματα και η απιστία του με οδήγησαν σε έναν πρώην μου για παρηγοριά , κάτι που αποδείχτηκε μεγάλο λάθος. Τα πράγματα πήγαιναν καλά, μόνο εάν πήγαιναν με τον δικό του τρόπο και έμαθα να αλλάζω σε αυτό που ήθελε για εμάς.

Έχασα τον εαυτό μου. Του είπα μετά από μερικά χρόνια ότι ήθελα να φύγω. Με κοίταξε όλο απορία. Αρνήθηκε να δεί σύμβουλο γάμου ενώ ήξερε ότι είμαστε δύσκολα.

Έπιασε δουλειά σε άλλη πόλη με τέσσερις ώρες απόσταση. Νόμιζα ότι θα ερχόμασταν πιο κοντά. Δεν έγινε όμως έτσι. Απλά με έκανε να θέλω να χωρίσω ακόμα πιο πολύ. Η δουλειά τον πίεζε, δεν είχε φίλους, και ήταν αρκετά μακρυά. Ήταν δυστυχισμένος και εγώ το ίδιο. Τότε έγινε το τηλεφώνημα ότι πήρε μετάθεση αρκετές ώρες μακρυά. Ήμασταν παντρεμένοι 12 χρόνια. Όταν πήγε εκεί , άλλαξε και έγινε αυτός που είχα παντρευτεί. Τον ερωτεύτηκα ξανά, κάτι που πίστευα ότι δεν θα συνέβαινε για δεύτερη φορά. Λίγο αργότερα κάναμε το τρίτο μας παιδί.

Ξεκίνησε να παίρνει αντικαταθλιπτικά. Ήταν δύσκολο να κάνω έστω και μια συζήτηση μαζί του. Η δουλειά του συνέχιζε να τον πιέζει και αύξησε τα χάπια. Τότε αποφάσισε να φύγει με το αυτοκίνητο και το μωρό μας μέσα να πάει υποτίθεται βόλτα, αλλά επειδή ήταν μεθυσμένος, τράκαρε. Τότε ζήτησα πια διαζύγιο.

Άξιζε να προσπαθήσω; Άξιζε να νοιάζομαι; Στα μάτια μου, ναι. Μπορώ να πω σήμερα με σιγουριά,  ότι τον αγάπησα και προσπάθησα. Κανένας γάμος δεν είναι τέλειος, και ήμουν έτοιμη να τον συγχωρήσω για τα λάθη του και διατεθειμένη να μην κοιτάξω πίσω ξανά. Ακόμα μου φέρεται σαν να είχα εγώ το πρόβλημα. Το ξέρω ότι δεν φταίω εγώ. Εγώ έκανα όχι μόνο ό,τι μπορούσα αλλά και ό,τι δεν μπορούσα. Κι αυτό ήταν το λάθος μου.

Πηγή: http://divorcedmoms.com