Υπάρχει η αληθινή αγάπη εκεί έξω. Αρκεί να μη διαλέγεις από ανάγκη!

Είμαι η Σοφία και έχω μια κόρη που φέτος ξεκίνησε τη πρώτη Λυκείου. Την έκανα πολύ μικρή, ήμουν 18 και τώρα είμαι 34, οι περισσότεροι μας περνάνε για αδερφές. Έχουμε μια πολύ καλή σχέση όχι όμως και με τον πατέρα της.

Με τον πατέρα της παντρευτήκαμε από προξενιό. Στο χωριό που έμενα, τα κορίτσια τότε παντρεύονταν μικρά κι έτσι και εμένα με “έδωσαν” στον άντρα μου, έναν άντρα 15 χρόνια μεγαλύτερο. Μου άρεσε όχι όμως ότι τον ερωτεύτηκα. Εγώ είχα όνειρα να σπουδάσω και να γίνω γιατρός και πίστευα πως θα μπορούσα να τα καταφέρω και να παντρευτώ μετά. Όμως οι γονείς μου αποφάσισαν άλλα για μένα και εγώ δεν μπορούσα να φέρω αντίρρηση γιατί φοβόμουν. Έγινε ο γάμος και πολύ γρήγορα έμεινα έγκυος. Αλλά ήμουν μόνη μου. Αυτός πήγαινε στις δουλειές του ή βόλτα με τους φίλους του και εμένα με άφηνε μέσα. Πέρασα όλη την εγκυμοσύνη μπροστά στη τηλεόραση και έκλαιγα που οι φίλες μου έβγαιναν και εγώ δεν μπορούσα να ακολουθήσω. Όταν έφερα στον κόσμο στη κόρη μου, η ζωή μου γέμισε αλλά όχι για πολύ.

“Κέρατο και ξύλο” αυτός θα έπρεπε να είναι ο τίτλος αν ο γάμος μου γινόταν ταινία. Ξεκίνησε με ένα χαστούκι ύστερα μπουνιές και κλωτσιές μπροστά στο παιδί. Όταν απείλησα πως θα του φέρω την αστυνομία με πέταξε στη τζαμαρία και σπάσαν τα γυαλιά στα χέρια μου, θα με σκότωνε. Μόνη μου μεγάλωνα το παιδί μου, μόνη μου το τάιζα, μόνη μου το φρόντιζα, μόνη μου το πήγαινα σχολείο μόνη μου το διάβαζα. Ήμουν σε όλα μόνη μου.  Αυτός είχε κάνει το σπίτι ξενοδοχείο και το ξενοδοχείο σπίτι και δεν είχε καμία επαφή με το παιδί, να παίξει σαν πατέρας, να το πάει μια βόλτα, να το βάλει στο κρεβάτι του που λέει ο λόγος. Μόνο παρατηρήσεις της έκανε όταν σαν παιδί έκανε αταξίες. Μια φορά ήρθε και μία από τις ερωμένες του και μου έλεγε να τον αφήσω να τραβήξει το δρόμο του μαζί της. Είχα πάει πολλές φορές στους γονείς μου να βρω βοήθεια αλλά σχεδόν με πέταγαν έξω λέγοντας “Αυτός είναι ο άντρας σου, προσπάθησε να τον αλλάξεις”.  Δεν είχα καμία στήριξη από πουθενά και του δικαιολογούσαν και τη συμπεριφορά του. Πήρα το παιδί μου και έφυγα.

Όταν η μικρή τελείωσε το δημοτικό, βρήκα ευκαιρία τη πήρα και φύγαμε και όταν έφτασα στην Αθήνα έβαλα δικηγόρο. Στην αρχή μείναμε σε ξενώνα και ήταν πολύ δύσκολα. Το παιδί ήταν μακριά από το σπίτι του, εγώ δεν είχα δουλέψει ποτέ, δεν ήξερα καθόλου την Αθήνα, δεν είχα κανέναν εδώ και είχαμε ελάχιστα πράγματα μαζί μας. Ξεκίνησα να καθαρίζω σπίτια, έγραψα το παιδί μου στο Γυμνάσιο και πιάσαμε ένα υπόγειο. Ο άντρας μου απειλούσε θεούς και δαίμονες μέσω του δικηγόρου του αλλά τί παραπάνω μπορούσε να μου κάνει; Έτσι και αλλιώς ποτέ του δεν νοιάστηκε για εμάς και δεν ήλπιζα ούτε σε επαφή ούτε σε διατροφή για τη μικρή. Μια φορά αποπειράθηκα να πάρω τη μάνα μου και μου το έκλεισε. Πέρσι έμαθα ότι πέθανε και το έμαθα 6 μήνες μετά το θάνατό της. Ούτε οικογένεια ούτε τίποτα. Αλλά τα κατάφερα γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.

Πέρσι γνώρισα τον άνθρωπο της ζωής μου, αυτόν που ερωτεύτηκα πρώτη φορά στα 34. Είναι χήρος και έχει ένα κοριτσάκι 7 χρονών με το οποίο και εγώ και η κόρη μου έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Αυτός ο άνθρωπος με αγκάλιασε, μου έδειξε τί σημαίνει σεβασμός και αξιοπρέπεια, τί σημαίνει να αγαπάς και να τιμάς το σπίτι σου, τον άνθρωπό σου. Με δική του παρότρυνση γράφτηκα σε νυχτερινό για να πάρω το απολυτήριο Λυκείου και έχει στηρίξει πολύ τη κόρη μου ειδικά με τα μαθήματά της γιατί ο ίδιος είναι μαθηματικός. Σε λίγους μήνες σχεδιάζουμε να παντρευτούμε και να ενώσουμε τις οικογένειές μας. Μακάρι να μπορούσα να σας καλέσω όλους για να  μοιραστώ τη χαρά μου μαζί σας και να σας δείξω πως εκεί έξω υπάρχει αληθινή αγάπη, υπάρχει σεβασμός στις σχέσεις, υπάρχουν άνθρωποι που θα σας αγκαλιάσουν και θα σας καταλάβουν. Αρκεί να μην το βάζετε κάτω και να μην διαλέγετε από ανάγκη αλλά από αγάπη. Εύχομαι σε όλους να έχουν τη δική μου συνέχεια!

Σοφία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.