Χώρισα, κατέρρευσα αλλά τα κατάφερα και έγινα καλύτερη μαμά

ΧΩΡΙΣΜΟΣ… Ένας μεγάλος θρήνος, πόνος, φόβος, μοναξιά, θυμός, μίσος, ζήλεια και ο χρόνος κυλάει… και το μόλις δύο μηνών μωρό βρίσκεται εκεί… ανάμεσα σε αυτά τα φαντάσματα και περιμένουν… περιμένουν να βγεις νικητής από αυτή την μάχη για να πιάσεις το χέρι του και να το οδηγήσεις στην ζωή του…

Η δίκη μου ιστορία και ο δικός μου χωρισμός είναι κινηματογραφικός μα δεν θέλω να μιλήσω για αυτό, ο πατέρας της κόρης μου και «πεθαμένος» για μένα πια, μεγάλος μου έρωτας, σήμερα βρίσκεται στο άλλο ημισφαίριο και είναι ένας μπαμπάς του «skype» αλλά ούτε για εκείνον θέλω να μιλήσω.

Θέλω να μιλήσω για μένα… Έζησα εκείνες τις νύχτες που δεν ξημέρωναν, που κοιτάς το ταβάνι και ουρλιάζεις γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, και πότε καμία απάντηση δεν παίρνεις. Έζησα εκείνες τις μέρες που το μυαλό πλάθει ιστορίες και μιλάς μόνος. Και το μωρό μου μεγάλωνε και εγώ;;

Εγώ!! Εγώ τότε πονούσα, θρηνούσα, φοβόμουν, θύμωνα, μισούσα, ζήλευα και το μωρό μου μεγάλωνε και εγώ δεν το έβλεπα… Η ζήλεια με έκανε να βλέπω την κάθε καινούρια γυναίκα που είχε συντροφιά ο μπαμπάς της, όμως το μωρό μου να μεγαλώνει δεν το έβλεπα!! Και όχι σήμερα δεν νοιώθω ενοχές, νοιώθω απλά ηλίθια!! Ο πόνος με έκανε να βλέπω τον εαυτό μου μια κακόμοιρη και έρημη μανούλα που τι θα απογίνει… Και όχι σήμερα δεν νιώθω απλά ηλίθια, νιώθω πολύ ηλίθια.

Σήμερα, 3 χρόνια μετά!! Τα περισσότερα φαντάσματα έχουν χαθεί… έμεινε μόνο το μωρό μου!! Τις νύχτες δεν με ξυπνούν πια τα «γιατί» μα μια φωνούλα «μανούλα τσίσα». Μπορώ πια όχι μόνο να δω αλλά και να ζω κάθε στιγμούλα της. Σήμερα, είμαι ευτυχισμένη! Είμαι επιτέλους μαμά και δεν με κάνει ο πόνος “κακόμοιρη μανούλα” αλλά με κάνει μανούλα η αγάπη της κόρης μου.

Δεν προσπαθώ να της καλύψω κανένα κενό, παρά μόνο προσπαθώ να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερη μαμά!! Αυτός είναι ο ρόλος μου, για αυτόν έχω την ευθύνη και για αυτόν προσπαθώ. Όταν σταμάτησα να ασχολούμαι με τον χαμένο μπαμπά έγινα καλύτερη μαμά!! Και όταν έγινα καλύτερη μαμά απέκτησα ένα ευτυχισμένο παιδί!!

Το να έχεις όλη την ευθύνη ενός παιδιού είναι βαρύ και δύσκολο, όμως αυτό μπορεί να σε κάνει καλύτερο ακόμα και από δύο γονείς. Δεν ήταν αυτό το όνειρο μου… όμως κατάφερα να φτιάξω ένα καινούριο όνειρο δίπλα στα ερείπια του προηγούμενου. Τις βάσεις αυτή την φορά τις έβαλα εγώ και μόνο εγώ και είναι αγάπη και μόνο αγάπη και αυτό το όνειρο δεν θα γινεί ποτέ ερείπιο.

Εκείνος για μένα πέθανε!! Θρηνήθηκε όσο κανένας νεκρός!!!! Δεν τον μισώ πια… τον αγαπάω αλλά στην ζωή μου δεν θα επιστρέψει ποτέ. Για την κόρη μου θα είναι πάντα ο μπαμπάς της και θα κάνω ότι μπορώ για να το έχει μέσα της ζωντανό μέχρι να μπορεί να κρίνει μόνη της.

Τα μόνα φαντάσματα που έμειναν πια είναι ο φόβος και η μοναξιά… όμως ξέρω πως με το χρόνο θα τα νικήσω και αυτά!! Όπως ξέρω και για όσους παλεύετε ακόμα… πως μια μέρα θα τα καταφέρετε και εσείς.

Χαρούλα

*Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί και τα πρόσωπα της φωτογραφίας δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.