fbpx

Σ’ αγαπώ μπαμπά…κι ας μην υπήρξες ποτέ!

| 26 Μαΐου 2014
ADVERTISEMENT

Απόψε είμαι μόνη, το αποφεύγω γιατί ξέρω πως μέσα στην μοναξιά μου βρίσκουν χαραμάδες και τρυπώνουν αυτές οι σκέψεις που δεν έχουν τελειωμό. Μα σήμερα δεν μπόρεσα να το αποφύγω. Στο μικρό σαλόνι, που θαρρείς πως έχει γίνει ακόμα πιο μικροσκοπικό, ψάχνω μια γωνιά για να προφυλαχθώ μα οι σκέψεις μου επιτίθενται πάλι και με αναγκάζουν να σταθώ για άλλη μια φορά απέναντι σου. Οπλίζουν το μυαλό μου που βρίσκει πάλι διέξοδο σε ένα λευκό χαρτί. Θέλουν να αποδράσουν από μέσα μου και ξεκινάω πάλι ένα ταξίδι στις αναμνήσεις μου.

Το ρολόι αδιάκοπα μετράει τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, τις ώρες. Κοντεύει πια να ξημερώσει και εγώ συμφιλιώθηκα με την παρόρμηση μου. Γράφω, γράφω… Μα αυτά που νιώθω δεν τελειώνουν. Νόμιζα πως τα είχα ξεπεράσει πια αυτά. Αυτά που έζησα άλλωστε, με αναγκάζουν να τα ξεπεράσω. Είναι τόσες πολλές, οι μνήμες. Περίεργο να έχω τόσες πολλές μνήμες εξαιτίας σου ενώ εσύ ήσουν πάντα ο μεγάλος απών. Η πιο έντονη εκεί γύρω στα πέντε. Ήμουν στο ψιλικατζίδικο που δούλευε η μαμά και εσύ πέρναγες απέξω, με σήκωσε στα χέρια της και σε έδειξε. «Κοίτα» μου είπε, «ο μπαμπάς.» Σε έβλεπα συχνά. Κοντά μέναμε. Σε χαιρέταγα, μα εσύ ποτέ δεν πλησίασες, απλά χαμογέλαγες και έφευγες. Κολλούσα στο τζάμι και σε φώναζα… Μόνο ένα πικρό χαμόγελο μου έρχεται στα χείλη όταν θυμάμαι πως σου έστελνα και φιλιά… Μετά θυμάμαι μια  κυρία που ούρλιαζε στην μαμά μου, «Πάρε το μπάσταρδό σου και φύγε!!!» Ήμουν έξι χρονών τότε, δεν κατάλαβα, τσακώνονταν, η κυρία που ούρλιαζε ήταν η αδελφή σου.


ADVERTISEMENT

Η μάνα μου θεώρησε καλό να μου εξηγήσει τι έγινε… με πλησίασε το άλλο πρωί και μου είπε πως με αποκάλεσε έτσι η αδελφή σου γιατί δεν την είχες παντρευτεί , μου είπε κι άλλα, πως μας αγαπάς αλλά δεν μπορείς να είσαι μαζί μας, και εγώ άκουγα, άκουγα…  κάποια στιγμή σταμάτησε και με ρώτησε αν κατάλαβα και εγώ είπα ναι. Μα αναρωτιόμουν, αφού με αγαπάς όπως λέει η μαμά, γιατί δεν έρχεσαι να μου το πεις; Τόσο δύσκολο είναι; Μερικές φορές θυμάμαι,  αντιδρούσα άσχημα.  Ήδη πήγαινα στη τρίτη τάξη, θυμάμαι είχαμε πάει για ψώνια με την μαμά, είχαμε πάρει ένα δώρο, η ταμίας με ρώτησε αν είναι για τον μπαμπά μου και εγώ είπα: «Όχι, εγώ δεν έχω μπαμπά.» Η μαμά με μάλωσε εκείνη τη μέρα. «Μα αφού δεν είναι εδώ, αφού δεν μου μιλάει, αφού το λένε όλοι πως δεν έχω, στο σχολείο… παντού. Γιατί επιμένεις;» τη ρώτησα. Κι αυτή με έβαλε τιμωρία…

Κάποια στιγμή κατάλαβα πως την έπαιρνες που και που αργά το βράδυ τηλέφωνο, κατάλαβα πως μερικές φορές ερχόσουν σαν τον κλέφτη στο σπίτι όταν εγώ κανονικά θα έπρεπε να κοιμόμουν. Και η λαχτάρα μου για σένα πάγωσε. Δεν ήθελα να ακούσω για σένα, ούτε να μάθω τίποτα. Μπορεί να ήμουν μικρή μα ένιωθα πως δεν ήταν φυσιολογικό αυτό που ζούσα. Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται πιο πολύ, εσύ ή η μαμά. Ναι, μεγαλώνοντας έμαθα τους λόγους που δεν σας άφηναν να είστε ένα φυσιολογικό ζευγάρι. Ξέρω πως ήσουν πιο μικρός από εκείνη, ξέρω πως στήριζες οικονομικά την οικογένεια σου και πως δεν επέτρεπαν να σταθείς δίπλα μας,  δεν ήθελαν την μαμά μου, δεν ήθελαν εμένα. Τα σκέφτομαι τώρα και γελάω, πάντα σε δικαιολογούσε. Πάντα πίστευε πως δεν φταις εσύ. Πόσο λάθος έκανε, πόσο λάθος έζησε, υπήρχαν άντρες που την αγάπησαν, ένας ήθελε σαν τρελός να την παντρευτεί παρόλο που υπήρχα εγώ. Μα περίμενε εσένα, τον πατέρα του παιδιού της, τον μόνο άντρα που αγάπησε.

Εγώ δεν σε δικαιολογώ. Δεν σε δικαιολογώ γιατί εξαιτίας σου τα βράδια μου είναι ατελείωτα. Δεν σε δικαιολογώ γιατί μετά από τόσα χρόνια ακόμα δεν έχω νιώσει το χάδι σου.  Δεν ήθελα όνομα, δεν ήθελα χρήματα, ήθελα απλά έναν άνθρωπο να φωνάζω «μπαμπά» κι εκείνος να έρχεται πλάι μου. Δεν σε δικαιολογώ γιατί εξαιτίας σου γράφω και ξαναγράφω ένα γράμμα που δεν θα στείλω ποτέ. Δεν υπάρχει παραλήπτης, μόνο ένα φάντασμα. Ένα φάντασμα που καραδοκεί ακόμα μέσα στα σκοτάδια και εγώ κρύβομαι μην τυχόν και καταλάβει πως παρόλα αυτά το αγαπώ. Σ’ αγαπάω μπαμπά, κι ας μην υπήρξες ποτέ…


ADVERTISEMENT

Πηγή: http://taxidiaskepsis.blogspot.gr/
*Ευχαριστούμε την αναγνώστρια και φίλη της σελίδας μας, που το μοιράστηκε μαζί μας!

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ