fbpx

Ψάχνω τον πατέρα της κόρης μου

| 7 Ιανουαρίου 2013
ADVERTISEMENT

Αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου και περιμένω να μην με πιστέψει κανείς. Το λέω γιατί και οι πιο δικοί μου άνθρωποι στην αρχή με αμφισβήτησαν και ίσως να το περιμένω και από εσάς, να φανταστείτε ότι ο πατέρας μου δεν μου μιλάει. Με λένε Μάχη και είμαι 32 χρονών. Έχω μια κόρη τη Γωγώ και είναι 14 μηνών. Την απέκτησα όταν ένα βράδυ μου χάλασε το αμάξι.

Ένα βράδυ επέστρεφα από τη δουλειά, πτώμα από τη κούραση, δεν είχα προλάβει ούτε να φάω, περίμενα πως και πώς να φτάσω σπίτι και να πέσω γρήγορα για ύπνο. Λίγο πρίν φτάσω στο σπίτι σβήνει το αμάξι. Προσπαθώ τίποτα, προσπαθώ ξανά τίποτα. Δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει να πάω το αμάξι πιο πέρα γιατί ήταν ερημιά και είχε νυχτώσει. Νευριασμένη στο τέρμα, παίρνω τηλέφωνο την οδική βοήθεια και επειδή άρχισε να βρέχει λίγο κι εγώ φοβόμουν που δεν περνούσε κανείς, έκατσα μέσα στο αυτοκίνητο κλείδωσα και περίμενα.


ADVERTISEMENT

Μετά από μισή ώρα έρχεται ένας με μια μηχανή. Έβγαζα καπνούς από τα νεύρα μου, βγαίνω από το αμάξι, πλησιάζω προς το μέρος του και είμαι έτοιμη να κάνω φασαρία. Ο τύπος βγάζει το κράνος του και παθαίνω σοκ. Δεν μπορώ όχι να τον βρίσω αλλά ούτε να του μιλήσω. «Εσείς είστε με το αμάξι που έμεινε;». Εμείς, του λέω και τον κοιτάζω σαν χαζή. «Τι έχει, πώς μείνατε;» με ρωτάει και την ώρα που του εξηγώ, ανοίγει το καπώ «Δεν είναι τίποτα μπαταρία θέλει» μου λέει βγάζει κάτι καλώδια και στέκομαι δίπλα του για να δω τι γίνεται. Μου λέει να βάλω μπροστά πάω να βάλω τίποτα. «Ξέρετε κάποιο συνεργείο εδώ κοντά να πάμε να αγοράσουμε μια μπαταρία;» μου λέει. «Ναι ξέρω έναν φίλο του πατέρα μου» «Ωραία θέλετε να ανεβείτε στη μηχανή να πάμε μαζί;». Και πήγαμε. Το συνεργείο όμως ήταν κλειστό και έβαλα τα κλάμματα. Ήμουν κουρασμένη, νηστική, βρεγμένη, χωρίς αμάξι και με πολλά νεύρα. «Μην κάνεις έτσι, δεν πειράζει θα πάμε σε άλλο» μου λέει. Μετά του είπα εγώ, μετά μου είπε αυτός και μετά βρεθήκαμε να το κάνουμε μέσα στο αμάξι μου. Τον έλεγαν Γιώργο ήταν χωρισμένος και είχε μια κόρη 3 χρονών. Τελικά καθίσαμε στο αμάξι μέχρι το πρωί ήταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια και λέγαμε τα νέα μας. Μόλις ξημέρωσε, πήγαμε στο συνεργείο, πήραμε μπαταρία την έβαλε στο αμάξι και πρίν φύγει μου έδωσε το τηλέφωνό του. Νόμιζα ότι τον είχα ερωτευτεί.

Γύρισα στο σπίτι και ειδοποίησα στη δουλειά ότι ήμουν άρρωστη και δεν πήγα. Βρήκα στο κινητό μου δεκάδες κλήσεις και μηνύματα από τον φίλο μου που με έψαχνε αλλά δεν τον πήρα, δεν ήξερα τι να του πω. Τα είχαμε περίπου 4 χρόνια και ετοιμαζόμασταν να μείνουμε μαζί και να παντρευτούμε υποτίθεται. Την επόμενη μέρα πήρα τον Γιώργο αλλά το κινητό του ήταν κλειστό. Και τον ξαναπήρα και το κινητό του ήταν πάλι κλειστό. Όσες φορές και να τον πήρα ήταν κλειστό οπότε σκέφτηκα ότι μάλλον μου έδωσε ψεύτικο νούμερο και δεν ξαναπήρα. Ένα μήνα μετά το τεστ εγκυμοσύνης έβγαινε θετικό. Και φυσικά το παιδί ήταν δικό του.

Έπαθα πανικό δεν ήξερα τι να κάνω. Πού να τον βρω; Να πάρω στην οδική βοήθεια και να πω ότι ψάχνω έναν Γιώργο που κάποτε ήρθε και μου έφτιαξε το αμάξι; Βελόνα στα άχυρα δεν ήξερα ούτε επώνυμο ούτε θυμόμουν την ημερομηνία που είχε έρθει και δεν είχε και κανένα σπάνιο όνομα να μπορέσουν να καταλάβουν ποιόν υπάλληλο εννοούσα. Τελικά έκανα μια προσπάθεια, έδωσα τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, βρήκαν το συμβάν και μου έδωσαν το ονοματεπώνυμο του αλλά μου είπαν πως ο συγκεκριμένος υπάλληλος είχε αποχωρήσει. Ζήτησα διεύθυνση ή κάποιο τηλέφωνο, τους είπα πως είναι απόλυτη ανάγκη, αλλά μου είπαν πως είναι προσωπικά δεδομένα και δεν μπορούν να μου τα δώσουν. Άφησα τα δικά μου στοιχεία αν ποτέ επικοινωνήσει μαζί τους να του τα δώσουν αλλά δεν με πήρε ποτέ. Και να του τα έδωσαν αν ήθελε απλά να περάσει καλά και τέλος, γιατί να με πάρει; Ήξερε τα στοιχεία μου από το συμβάν και θα μπορούσε να με βρεί αν ήθελε.


ADVERTISEMENT

Τι να σας πω, άλλαξε όλη η ζωή μου. Με τον φίλο μου χωρίσαμε αφού πρώτα έγινε έξαλλος και σε όλους μας τους φίλους πόρνη με ανεβάζει πόρνη με κατεβάζει. Η μητέρα μου με στήριξε πολύ, νοίκιασα ένα σπίτι και έρχεται και με βοηθάει, μου φέρνει φαγητό, πληρώνει κάποιες επισκέψεις στον γυναικολόγο. Ο πατέρας μου απών δεν θέλει να έχει καμία σχέση με μένα ή με το παιδί. Κάποιοι φίλοι εξαφανίστηκαν αλλά ευτυχώς αρκετοί με στήριξαν. Και φυσικά για τον περισσότερο κόσμο είμαι η δακτυλοδεικτούμενη, αυτή που έμεινε έγκυος στο εξώγαμο. Αλλά η έκτρωση δεν ήταν ποτέ λύση για μένα, ό,τι και να γινόταν δεν υπήρχε περίπτωση να μην κρατήσω αυτό το παιδί. Σήμερα έχω τη Γωγώ μου, τη χαρά της ζωής μου και όταν γελάει μου θυμίζει το χαμόγελο του μπαμπά της. Σταμάτησα να τον ψάχνω γιατί ακόμα και αν τον έβρισκα, δεν πιστεύω ότι θα με πιστέψει θα νομίσει ότι θέλω να του φορτώσω ένα μωρό. Ποιος θα πίστευε ότι έγινα μαμά από έναν άγνωστο με μία φορά; Αλλά η Γωγώ μου έχει πατέρα και αν εκείνο το βράδυ μου είπε την αλήθεια, έχει και μια μεγαλύτερη αδερφή. Αν αυτός ο άνθρωπος είναι κάπου εκεί έξω με διαβάζει και με πιστεύει, τον παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου. Έχει ακόμη ένα παιδί.

Μάχη

*Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί και τα πρόσωπα της φωτογραφίας δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο
 info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ