Πολύτιμα μαθήματα που μου δίδαξε η ζωή δίπλα σε ένα μονογονέα

Οι μονογονείς συχνά δεν συνειδητοποιούν πόσο στενά  τους παρακολουθούν τα παιδιά τους και πόσο πολύ μαθαίνουν από τα θετικά τους παραδείγματα.

Παρακάτω, 6 συγγραφείς μοιράζονται τα πιο πολύτιμα μαθήματα που πήραν μεγαλώνοντας με μονογονείς.

Έμαθα να τα κάνω όλα, αλλά όχι κατ ‘ανάγκη την ίδια στιγμή.
Αν και ο μπαμπάς μου ήταν πάντα  μέρος της ζωής μου, η μαμά μου είχε την αποκλειστική μου επιμέλεια , δεδομένου ότι χώρισαν όταν ήμουν τριών ετών. Είμαι μοναχοπαίδι, γι ‘αυτό ουσιαστικά ήμουν μόνο εγώ και η μαμά μου σε όλη την παιδική μου ηλικία, πράγμα που σημαίνει πως η μαμά μου είναι η καλύτερη φίλη μου και το μεγαλύτερο πρότυπό μου. Η δική μου Superwoman! Η μαμά μου ήταν σε θέση να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη της, ενώ έκανε την διατριβή της για να πάρει το διδακτορικό της δίπλωμα. Σκότωνε όλες τις αράχνες, έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού και ήταν η καλύτερη μαμά που θα μπορούσα να φανταστώ. Εκείνη μου έμαθε ότι είναι δυνατόν να τα κάνεις όλα, αλλά ότι είναι επίσης ΟΚ να τα κάνεις όλα σε διαφορετικούς χρόνους. Μου δίδαξε τόσα πολλά για την ανεξαρτησία και τη μητρότητα που αισθάνομαι πως είμαι έτοιμη για την στιγμή που θα πρέπει να αναθρέψω τα παιδιά μου, τα οποία ελπίζω να με θαυμάζουν με τον τρόπο που θαυμάζω εγώ την μητέρα μου.

Έμαθα να είμαι ατρόμητη και δυνατή.
Ενώ μεγάλωνε τους τέσσερις μας, η μητέρα μου ξεκίνησε την πρώτη της επιχείρηση. Όλοι μάθαμε πώς να είμαστε οικονομικά ανεξάρτητοι, από το παράδειγμά της. Με χαμόγελα, μοιράζαμε φυλλάδια κάτω από τον ήλιο, δουλέψαμε σαν βοηθητικό προσωπικό και σκουπίζαμε τα δάκρυα της, όταν η επιχείρηση δεν πήγαινε καλά. Έχω σαν είδωλο τη μαμά μου και έμαθα από εκείνη πώς να γίνω επιχειρηματίας. Παρατηρώντας την, έμαθα την αποδοχή, την εκμάθηση δεξιοτήτων, την ανεξαρτησία, πώς να συγχωρώ τον απών γονιό μου και τις σύνθετες πραγματικότητες μιας σχέσης. Έχω ωριμάσει και έχω μάθει να παίρνω την ευθύνη από νεαρή ηλικία. Μεγαλώνοντας με ένα μόνο γονέα, έμαθα να είμαι η ατρόμητη, η δυνατή γυναίκα που είμαι σήμερα.

Έμαθα ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος κάνοντας παράπονα.
Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν τεσσάρων χρονών και άφησε τη μαμά μου σε μια πραγματικά τραγική κατάσταση. Είχε μείνει με τρεις εφήβους και μια υποθήκη που δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο σε εκείνη ήταν ότι ποτέ δεν παραπονιόταν ή γκρίνιαζε- τουλάχιστον όχι για μένα ή τα αδέλφια μου. Τι έκανε; Άρπαξε τον ταύρο από τα κέρατα και εργάστηκε σκληρά για να κάνει το καλύτερο για την οικογένειά της. Πούλησε το σπίτι μας και μας μετέφερε σε κάτι πιο προσιτό, πήρε άδεια μεσίτη και έγινε αρκετά επιτυχημένη. Έμαθα ότι δεν έχει σημασία τι έρχεται στο δρόμο μας, δεν υπάρχει κανένα όφελος από τα παράπονα και τη μιζέρια. Αντ ‘αυτού, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με δύσκολες περιστάσεις, βρες έναν τρόπο να τις νικήσεις.

Έμαθα ότι το φύλο δεν έχει να κάνει με το αν είσαι ή όχι καλός γονιός
Μεγάλωσα με ένα μόνο μπαμπά. Σε όλη τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας , μου δίδαξε ότι οι ρόλοι των φύλων είναι ένας μύθος. Ήταν δυνατός όταν χρειαζόμουν καθοδήγηση και ευαίσθητος όταν χρειαζόμουν έναν ώμο για να κλάψω. Έκανε όλο το μαγείρεμα και το καθάρισμα στο σπίτι μας, ενώ μας υποστήριζε, μέσα από το έργο του. Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν ίσες δυνατότητες στη δύναμη και την εξουσία. Ο μπαμπάς μου και εγώ συχνά μιλάμε για το πώς η εμπειρία του από το μεγάλωμα μου τον ωρίμασε και τον βοήθησε να μάθει , οπότε υποθέτω ότι και οι δύο μάθαμε πολλά από αυτό. Είμαι ευγνώμων που μου έμαθε να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, όχι μόνο ως γυναίκα, αλλά και ως άτομο.

Έμαθα να αγαπώ τις ατέλειες.
Μεγαλώνοντας με μια ανύπαντρη μητέρα, έμαθα να προσαρμόζομαι στις ατέλειες. Στην πραγματικότητα, έμαθα να τις αγαπώ. Το μόνο αρσενικό στο σπίτι μας ήταν ένα σκυλί καλτσοκλέφτης και αντί να το εκπαιδεύσουμε για να μην το κάνει, το διασκεδάζαμε. Όταν η βρύση στο μπάνιο έσπασε, χρησιμοποιήσαμε μια πένσα για να ενεργοποιήσουμε το κρύο νερό. Ήταν μια φθηνή λύση που δούλεψε μια χαρά. Και μερικές από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις, ήταν η μαμά μου και η αδελφή μου να στέκονται στην κουζίνα, τρώγοντας κρύα μακαρόνια με τα χέρια. Ποιος χρειάζεται στρωμένο τραπέζι και σκεύη; Ίσως έχουμε ζήσει λίγο σαν άγριοι, αλλά ξέραμε τι ήταν πιο σημαντικό. Το τέλος του γάμου των γονιών μου σήμανε το τέλος του οράματος της οικογένειας που υποτίθεται πως έπρεπε να μοιάσουμε . Εμείς αγκάλιασαμε τη δική μας μοναδικότητα!

Έμαθα ότι η σκληρή δουλειά ανταμείβεται.
Παρατηρούσα τη μητέρα μου να επιβιώνει ως μονογονέας έχοντας ως κίνητρο  να φτιάξει μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά της. Έχω κληρονομήσει την αποφασιστικότητά της και αυτό με βοήθησε να γίνω επιτυχημένη επαγγελματίας και να ξεπεράσω τις καταιγίδες της ζωής. Το μεγάλωμα από έναν μόνο γονέα μπορεί να μάθει στα παιδιά να εκτιμούν την ιερότητα της αγάπης και της δέσμευσης και την προοπτική ότι η σκληρή δουλειά και αποφασιστικότητα ανταμείβονται.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/