Όταν τα παιδιά είναι στον μπαμπά, είμαι μια χαρά!

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν, ότι επειδή είμαι διαζευγμένη, μου είναι δύσκολο να αποχωρίζομαι τα παιδιά μου κάποια Σαββατοκύριακα. Μάλιστα όταν με ρωτάνε πως αντέχω αυτόν τον αποχωρισμό δεν ξέρω πως να τους απαντήσω, αν πρέπει να βάλω τα κλάματα ή να πω, “Έχεις δίκιο, θα πω στον πρώην μου να τα ξαναβρούμε” (κάτι που δεν νομίζω ότι θα άρεσε στη γυναίκα του). Συνήθως απλά χαμογελάω και αλλάζω την κουβέντα. Η αλήθεια είναι ότι απολαμβάνω τον χρόνο που περνάω μόνη μου.

Στην αρχή ήταν δύσκολο, εν μέρει επειδή ήταν τα παιδιά τόσο μικρά (3 και 5 ετών) και επειδή τότε δεν εμπιστευόμουν απόλυτα ότι ο πατέρας τους μπορούσε να τα φροντίσει. Ήμουν πάντα εγώ που τα τάιζα, τα έπλενα, τα έντυνα και τα έβαζα για ύπνο, οι πρώτες του προσπάθειες δεν με είχαν πείσει για τις ικανότητες του. Kατά καιρούς του είχα πει διάφορα, όπως:”Τα κολάν δεν είναι παντελόνια,””Να τα σκουπίζεις καλά μετά την τουαλέτα,” “Αν χρειαστεί να τα πάρω από το σχολείο επειδή θα αρρωστήσουν ξανά, θα σε σκοτώσω”. Ευτυχώς βελτιώθηκε πολύ και κατάφερα και εγώ να χαλαρώσω λίγο. Πλέον διαχειριζόμαστε μαζί το μεγάλωμα και την φροντίδα τους και έχουμε κάποια ελαστικότητα σε ό,τι αφορά την επικοινωνία. Για παράδειγμα, όταν ο ένας από εμάς πρέπει να ταξιδέψει εξαιτίας της δουλειάς του.

Δείτε σχετικά: Τί ισχύει για τα Σαββατοκύριακα της επικοινωνίας με το παιδί

Δυο νύχτες την εβδομάδα και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, έχω “ρεπό”. Η αλήθεια είναι ότι περνώ τον χρόνο αυτό κάνοντας δουλειές αλλά αν ήθελα θα μπορούσα να είχα έναν εραστή και να κάναμε τρελό σεξ πάνω στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Είναι ωραίο να έχεις επιλογές. Επειδή είμαι εσωστρεφής σαν άνθρωπος, χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου από άλλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιες φορές δεν βγαίνω με τις φίλες μου. Απλά υπάρχουν φορές που η καλύτερη διασκέδαση για εμένα είναι να βάλω μουσική και να αρχίσω να χορεύω μέσα στην άνεση του σπιτιού μου.

Όταν τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι είναι χαρούμενα και επειδή είδανε τον μπαμπά αλλά και επειδή επέστρεψαν στο σπίτι της μαμάς. Μιλάμε για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια της απουσίας τους, μου δείχνουν διάφορες ζωγραφιές και χειροτεχνίες τους και σύντομα η ζωή στο σπιτικό μας επιστρέφει στους κανονικούς ρυθμούς της. Φυσικά, μέσα σε λίγες ώρες – για να μη πω λεπτά – οι καβγάδες μεταξύ τους διαταράσσουν την ησυχία, αλλά εκτιμώ την ηρεμία όσο λίγο και αν κρατά.

Για τα παιδιά μου, το ότι οι γονείς τους είναι χωρισμένοι δεν είναι τραγωδία επειδή και οι δυο μας τα αγαπάμε και θέλουμε το καλύτερο για εκείνα, πράγμα που συμπεριλαμβάνει το να έχουμε μια καλή σχέση μεταξύ μας. Περνάνε καλά, εξελίσσονται και το ίδιο κάνω και εγώ. Δεν χρειαζόμαστε τη λύπηση κανενός. Όμως, αν αναρωτιέσαι πως τη παλεύω όταν τα παιδιά μου λείπουν, σε προσκαλώ να έρθεις για φαγητό. Με χαρά θα βάλω μουσική και θα σου προσφέρω ένα ποτάκι. Και δεύτερο αν χρειαστεί!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com