Οι μονογονείς δεν χρειάζονται τη γενναιοδωρία αλλά τον σεβασμό όλων μας

Είναι πραγματικά τόσο σπάνιες οι τυχαίες πράξεις καλοσύνης που όταν συμβαίνουν, τις λένε στις ειδήσεις;  Απ’ ότι φαίνεται, ναι. Μια νέα γυναίκα και ανύπαντρη μητέρα, η Σαμάνθα Γουέλτς (στη φωτογραφία με τον γιο της) έκανε ένα μακρινό ταξίδι με το τρένο με τον 3χρονο γιο της. Έκανε ότι μπορούσε να τον διασκεδάσει, έπαιζε παιχνίδια μαζί του και τον άφηνε ν’ ακούει μουσική. Τελικά ο μικρός αποκοιμήθηκε και επειδή το τρένο ήταν γεμάτο, η μητέρα του τον πήρε στην αγκαλιά της για να μπορεί να κάτσει κάποιος άλλος στην θέση του.

Όποιος μετακινείται με παιδί, γνωρίζει. Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να το κρατήσεις ήσυχο και χαρούμενο, πράγμα εξαιρετικά κουραστικό και πολλές φορές ακατόρθωτο. Υπάρχουν φορές που το παιδί αντιδρά ό,τι κι αν κάνεις, Που συμπεριφέρεται έτσι όπως δεν έχει συμπεριφερθεί ποτέ, ούτε στο σπίτι σας.  Του βγαίνουν ξεσπάσματα που δεν μπορεί να κατευνάσει και πολλές φορές, ενώ προσπαθείς να σπρώξεις το καρότσι με το παιδί και παράλληλα να το ηρεμήσεις και να κουβαλήσεις και 2-3-5 τσάντες, οι άνθρωποι σε προσπερνούν με βιασύνη. Σχεδόν περνούν από πάνω σου.

Οι μετακινήσεις με μικρό παιδί μπορεί να είναι αρκετά δύσκολες, μία δυσκολία που οι μονογονείς αντιμετωπίζουν συνεχώς και που ελάχιστοι άνθρωποι παρατηρούν.Ένας άντρας όμως, παρατήρησε ότι αυτή η νεαρή γυναίκα μπροστά του έκανε ότι μπορούσε για να ηρεμήσει τον μικρό και να μην ενοχλήσει τους επιβάτες. Του έκανε εντύπωση η ψυχραιμία της και η ευγένειά της. Κι έτσι όπως έφευγε από το τρένο, ακούμπησε τον ώμο της μητέρας και της είπε ότι κάτι της είχε πέσει. Ήταν ένα σημείωμα που έλεγε:

…για να πιείς έναν καφέ κερασμένο από εμένα. Επειδή τιμάς τη γενιά σου, είσαι ευγενική και διδάσκεις το παιδί σου καλούς τρόπους. Να έχεις ένα πολύ καλό απόγευμα. 
Με εκτίμηση,
Ο άνδρας απέναντί σου με τα γυαλιά και το καπέλο.
ΥΓ: Έχω μια κόρη στην ηλικία σου, κάποτε κάποιος  έκανε το ίδιο για εκείνη. Ελπίζω όταν κι εκείνη κάνει παιδιά να είναι τόσο καλή μητέρα όσο εσύ.”

Μέσα στο σημείωμα ήταν τυλιγμένο ένα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ.

Η εφημερίδα δημοσίευσε την ιστορία, θέλοντας να βρει αυτόν τον γενναιόδωρο ξένο. Η καλοσύνη, φαίνεται, στην εποχή μας δεν είναι αυτονόητη. Το νόημα όμως αυτής της πράξης είναι ότι ένας καλός άνθρωπος αναγνώρισε, με τον τρόπο του, μια καλή νέα μητέρα η οποία δήλωσε: ” Οι άνθρωποι σε κοιτάνε και σε κρίνουν κάθε μέρα όταν είσαι μόνη μητέρα αλλά αυτό το σημείωμα με έκανε να νιώσω ξεχωριστή και περήφανη. Μπορεί ν’ ακούγεται αστείο αλλά το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι τη ζωή του γιου μου καλύτερη!”.

Αυτό δεν ακούγεται καθόλου αστείο. Είναι απόλυτα λογικό. Από που έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι μητέρες μονογονείς δεν θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους; Μόνο τα ζευγάρια διδάσκουν τα παιδιά τους στοιχειώδεις τρόπους καλής συμπεριφοράς, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους;

Χαίρομαι που οι προσπάθειες αυτής της μητέρας, αναγνωρίστηκαν ακόμη και με αυτό το τρόπο. Αυτό όμως που χρειαζόμαστε οι μονογονείς, δεν είναι η ανώνυμη γενναιοδωρία αλλά ο δημόσιος σεβασμός. Αυτό είναι που μας λείπει, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις, ο κόσμος αναφέρεται στις μόνες μητέρες σαν να είναι αποτυχημένες και υπεύθυνες για πολλά κακά της κοινωνίας. Εκτός του να μας δώσουν 5 ευρώ και να μας βοηθήσουν με τις βαλίτσες μας, η καλύτερη πράξη καλοσύνης θα ήταν να μας απαλλάξουν από αυτές τις άσχημες και αρνητικές προκαταλήψεις. Γιατί αυτό που προσπαθούμε πολύ σκληρά και καθημερινά είναι να επιβιώσουμε και να κάνουμε το σωστό. Και είναι ωραίο ότι τουλάχιστον ένας άνθρωπος το παρατήρησε!

Πηγή: http://www.theguardian.com

*Στη κεντρική φωτογραφία του άρθρου απεικονίζεται η ανύπαντρη μαμά Samantha με τον γιο της.