fbpx

Οι γονείς μου χωρίζουν, ύστερα από 27 χρόνια γάμου

| 2 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Ανησυχώ πολύ για τον πατέρα μου διότι έχει ιστορικό αλκοολισμού και κατάθλιψης. Η μικρότερη αδερφή μου κι εγώ είμαστε 22 και 25 ετών. Η μητέρα μου είναι 50 και πρίν λίγο καιρό ανακοίνωσε στον πατέρα μου ότι θέλει διαζύγιο και ότι έχει σχέση με κάποιον άλλον εδώ και μερικές εβδομάδες. Το έχει ξανακάνει όταν ήμουν 8 χρονών, είχε φύγει με κάποιον που γνώρισε στις διακοπές μας και όταν γύρισε, ο μπαμπάς τη συγχώρησε.

Ο πατέρας μου είναι τρομερά στενοχωρημένος, ήταν πάντα αφοσιωμένος στη μητέρα μου και το θέμα είναι ότι δεν αφήνει κανέναν να προσπαθήσει έστω να τον βοηθήσει, ούτε συγγενή ούτε φίλο.


ADVERTISEMENT

Το κυριότερο είναι ότι ο πατέρας μου είναι ένας αστείος και γενναιόδωρος άνθρωπος αλλά πολύ αντικοινωνικός, αρνητικός και θυμώνει εύκολα. Έχει άλλα δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο με τα οποία δεν έχει καμία επικοινωνία και οι δικές μας σχέσεις δεν είναι και οι καλύτερες.

Από την άλλη η μητέρα μου είναι κοινωνική και αγαπητή και έχει πάρα πολλούς φίλους  τους οποίους βλέπει τακτικά. Καταλαβαίνω ίσως τους λόγους που τον άφησε, αλλά δεν μπορώ να μην θυμώνω μαζί της που το έκανε με τόσο λάθος τρόπο. Ανησυχώ για τον πατέρα μου μήπως το ρίξει πάλι στο ποτό κι επειδή έχω περάσει κι εγώ μια φάση που είχα πρόβλημα με το ποτό, μπορώ να καταλάβω πως είναι.

Η αδερφή μου μένει μόνη της λίγο πιο πέρα από το σπίτι μας. Μπορεί να έρχεται αλλά είναι λίγο πιο συναισθηματική και δεν μπορεί να το χειριστεί. Δεν ξέρω πώς να βοηθήσω. Δεν ξέρω τι να πω στον πατέρα μου ειδικά όταν δεν έχει χόμπι ή φίλους και φοβάμαι ότι θα καταλήξει μόνος και αλκοολικός.


ADVERTISEMENT

Αγαπητή φίλη,

Αυτό το μείγμα αγάπης και ενοχών που βιώνεις, είναι αναμενόμενο αλλά το μόνο που πρέπει να σκεφτείς είναι το γεγονός. Ότι δηλαδή η μητέρα σου άφησε τον πατέρα σου και ότι η σχέση σου μαζί τους δεν αλλάζει. Διαισθάνομαι ότι μέρος του εαυτού σου είναι θυμωμένο με τη μητέρα σου επειδή έκανε ό,τι θα ήθελες να κάνεις κι εσύ, δηλαδή να φύγεις από μια κατάσταση αλλά αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς. Το σίγουρο είναι ότι δεν είσαι υπεύθυνη ούτε για τους γονείς σου, ούτε για τις πράξεις τους.

Η πικρή αλήθεια σε όλες τις σχέσεις, αυτή που οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να αγνοούν, είναι ότι εάν κάποιος φύγει από μια σχέση ή έναν γάμο, δεν σημαίνει ότι το λάθος το έχει κάνει μόνο ο ένας. Με άλλα λόγια, σε αυτό το χωρισμό, έχει παίξει ρόλο και ο πατέρας σου. Έτσι όπως τα περιγράφεις, μου φαίνεται πως η μητέρα σου περίμενε για χρόνια τη στιγμή που θα έφευγε και ότι ζούσε μαζί του χωρίς να είναι πραγματικά ευτυχισμένη. Αν ισχύει αυτό, τότε είναι θαύμα που άντεξε τόσο πολύ.

Φυσικά και δεν πρέπει να εγκαταλείψεις τον πατέρα σου, μπορείς να είσαι δίπλα του και να τον φροντίζεις, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι η κόρη του και όχι η σύντροφός του και ότι πρέπει λίγο κι εκείνος να βοηθήσει τον εαυτό του. Βρήκα κάπως «ενδιαφέρον» το γεγονός ότι έχεις βιώσει προβλήματα αλκοολισμού σαν τον πατέρα σου και αναρωτιέμαι αν έκανες κάτι γι’ αυτό. Είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων, όταν βλέπουμε στους άλλους ένα δικό μας ιδίωμα, να θέλουμε ακόμη πιο πολύ να τους βοηθήσουμε διότι έτσι νιώθουμε σαν να βοηθάμε τον εαυτό μας. Γι’ αυτό και πρέπει να είσαι ιδιαίτερα  προσεκτική. Πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση αν είσαι συναισθηματικά ευάλωτη αλλά αν ταυτόχρονα, αντιμετωπίζεις προβλήματα αλκοολισμού, τότε χρειάζεται λίγο, να προστατέψεις και τον εαυτό σου.

Ενδεχομένως αν σιγουρευτείς ότι ο πατέρας σου, έχει κάποιου είδους βοήθεια, να νιώσεις ότι συμμετέχεις χωρίς όμως να πνίγεσαι . Τι θα έλεγες αν έφερνες μια γυναίκα μια φορά την εβδομάδα, να καθαρίζει το σπίτι και να τον παίρνεις να πηγαίνετε να ψωνίζετε για το σπίτι, μαζί; Ίσως σε αυτές τις βόλτες, να αρχίζεις σιγά-σιγά να τον ενημερώνεις για τις συμβουλευτικές ομάδες που λειτουργούν για τους ανθρώπους που υποφέρουν από αλκοολισμό και έτσι να τον βάλεις στο κλίμα.

Ας μιλήσουμε τώρα για την αδερφή σου. Είθισται στις οικογένειες, τα μέλη να βάζουν ταμπέλες το ένα στο άλλο. Ο ένας είναι ο αφελής, η άλλη είναι η έξυπνη κ.ο.κ. και βλέπω ότι το έχεις ήδη κάνει κι εσύ για την αδερφή σου, η οποία μπορεί να είναι όπως λες, «λίγο πιο συναισθηματική» αλλά αυτό δεν σημαίνει πως εσύ θα είσαι εκείνη που θα πρέπει να τρέξει να διορθώσει τα πάντα. Τι θα έλεγες αν εσύ και η αδερφή σου, μοιραζόσασταν τις αρμοδιότητες ανάλογα με τις δυνατότητες και τον χαρακτήρα σας;

Δεν είναι δουλειά σου να συμβουλεύσεις τον πατέρα σου διότι αυτό μακροπρόθεσμα θα αναστατώσει και τους δυο, μπορείς όμως να βοηθήσεις με πιο πρακτικό τρόπο. Φυσικά μπορείς να κάτσεις να μιλήσετε αλλά να είστε ιδιαίτερα προσεκτική διότι οι αρνητικοί άνθρωποι μπορούν να σε «αποστραγγίσουν» χωρίς να το καταλάβεις. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι μια προσέγγιση του τύπου «όλα ή τίποτα». Δεν χρειάζεται δηλαδή να πας να μείνεις με τον πατέρα σου ή να τον αφήσεις στο έλεος. Υπάρχουν πολλά σενάρια ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα. Και μέσα σε όλο αυτό, μην ξεχνάς και τη μητέρα σου. Μπορεί «στα χαρτιά» να ζεί μια φανταστική και καλύτερη ζωή αλλά στοιχηματίζω πως το διαζύγιό της με τον πατέρα σου, έχει μεγάλο αντίκτυπο και σε εκείνη.

Πηγή: http://www.theguardian.com/

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ