O πρώην άντρας μου με εκβίασε για να πάρει την επιμέλεια της κόρης μας

13 Φεβρουαρίου. Η μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η μέρα, που παντρεύτηκα τον «πρίγκιπα των ονείρων μου».

Ήμουν μόλις 25 ετών και παρά τις διαφορετικές μας θρησκείες (ήταν μουσουλμάνος) επέλεξα να τον παντρευτώ. Δεν έβλεπα καθαρά. Δεν έβλεπα ότι όσα μου είχε πει, μόνο ψέματα ήταν. Μακάρι να μην είχα ξεστραβωθεί και να έβλεπα μπροστά μου. Με τις ψεύτικες υποσχέσεις του και τους όρκους του για μια ευτυχισμένη κοινή ζωή μου θόλωσε τα νερά και με έκανε να τον παντρευτώ.

Όλα ήταν ένα τεράστιο ψέμα και το κατάλαβα τη δεύτερη κιόλας μέρα του γάμου μου.

Πάντα ήμουν μια ευτυχισμένη, εύχαρη και ανεξάρτητη κοπέλα παρά το γεγονός ότι πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια.

Όταν όμως παντρεύεσαι κάποιον που δεν σε σέβεται και δεν σε κάνει να αισθάνεσαι τίποτα περισσότερο από υπηρέτρια, τα παρατάς κάποια στιγμή, γιατί δεν μπορείς να αντέξεις άλλο.

Ήμουν παντρεμένη μαζί του 4 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων θυσίασα τα πάντα: φίλους, οικογένεια, καριέρα, ακόμη και τις συνήθειες μου. Ο μόνος λόγος που έμεινα μαζί του τόσο καιρό, ήταν η κόρη μου που γεννήθηκε μέσα στο πρώτο χρόνο του γάμου μας.

Δεν ήθελα παιδί από τόσο νωρίς. Ήθελα πρώτα να καταλάβουμε και να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον προτού μπει ένα τρίτο μέλος στην οικογένειά μας. Υπήρχαν τρόποι να αποφύγω την εγκυμοσύνη, αλλά δεν ήθελα να τον κοροϊδέψω. Ήθελε παιδάκι και θα το αποκτούσε ό, τι κι αν έκανα.

Η στάση του απέναντι στην εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ θετική. Πίστευα ότι τα πράγματα θα άλλαζαν όταν γεννιόταν τα παιδί. Έτσι μας έλεγαν οι παλιότεροι και σοφότεροι! Εγώ πάλι λέω ότι αν υπάρχουν προβλήματα σε έναν γάμο, αποφύγετε μια εγκυμοσύνη, γιατί το μόνο που θα πετύχετε είναι να περιπλέξετε τα πράγματα και να κάνετε τη ζωή του παιδιού σας άθλια.

Πρέπει να κάνετε παιδιά μόνο αν είστε και οι δύο 100% σίγουροι, αγαπημένοι και αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο.

Γεμάτη αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον, γέννησα τον άγγελό μου. Τα πράγματα δεν έφτιαξαν ποτέ ανάμεσα σε μένα και τον άντρα μου, αλλά έκανα υπομονή και άντεξα πολλά μόνο για χάρη της κόρης μου. Για εκείνη ήμουν ικανή να αντέξω τα πάντα.

Με την πάροδο του χρόνου αφοσιώθηκα στην κόρη μου και παραμέλησα τον εαυτό μου. Αυτό του έδωσε το δικαίωμα ή έτσι τουλάχιστον νόμιζε ότι μπορούσε να με κακοποιεί και να με χτυπάει ακόμα ακόμη και μπροστά στο παιδί και να με αποκαλεί «άσχημη».

Ήταν τόσο ανέντιμος και αξιολύπητος που είχε το θράσος να μου πει κατάμουτρα ότι έμενε μαζί μου μόνο επειδή με λυπόταν και ότι δεν με αγαπούσε καθόλου.

Η καρδιά μου είχε σπάσει σε χίλια κομμάτια, αλλά εξακολουθούσα να τον σέβομαι και να τον αγαπώ, γιατί ήταν ο πατέρας της κόρης μου και την αγαπούσε πολύ. Με το παιδί τουλάχιστον ήταν το κάτι άλλο.

Η μητέρα του δεν ζούσε και η μικρή του τη θύμιζε πολύ. Είχανε έναν ιδιαίτερο δεσμό και αυτό με ανακούφιζε κάπως.

Στο ενδιάμεσο η κόρη μου άρχισε να μου φέρεται εν μέρει όπως ο πατέρας της. Την παρέσυρε και έκανε κι εκείνη τα ίδια. Του είχε πάρει όλα τα καλά, αλλά και πολλά κακά.

Πάλεψα να τη μάθω να ξεχωρίζει το καλό από το κακό. Της εξήγησα ότι είμαστε οικογένεια και ότι πρέπει να είμαστε καλά και ενωμένοι μεταξύ μας ό, τι κι αν συμβαίνει. Αλλά για τον πατέρα της δεν ήμουν τίποτα περισσότερο από μια δούλα, που υπήρχε εκεί μόνο για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού και που είχε το δικαίωμα να την κοροϊδεύει, να τη γελοιοποιεί και να γελά εις βάρος της.

Το κορίτσι που ήταν κάποτε τόσο σίγουρο για τον εαυτό του, γενναίο και αισιόδοξο δεν ήταν πια παρά ο κλόουν της οικογένειας. Συχνά αναρωτιόμουν αν είχα κάνει κάτι κακό για να αξίζω αυτή τη συμπεριφορά.

Ήμουν μόνη και αβοήθητη. Γονείς δεν είχα, φίλες δεν είχα. Μόνο την κόρη μου είχα και αυτή είχε φροντίσει ο πατέρας της να την επηρεάσει. Έκανα το καλύτερο που μπορούσα αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετό.

Προσπαθούσα να κρατάω τον εαυτό μου απασχολημένο αντί να μαζέψω όσο θάρρος μου είχε απομείνει και να βάλω ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση. Τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Δεν ήμασταν παρά δύο άγνωστοι που ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη.

Το μόνο που είχαμε και οι δύο κοινό ήταν η ευτυχία της κόρης μας. Και οι δύο την αγαπούσαμε εξίσου και ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο ζούσα και δεν τα είχα παρατήσει. Πάλευα να τα βγάλω πέρα μέχρι που έσκασε το νέο της δεύτερης εγκυμοσύνης μου.

Δεν ήθελε δεύτερο παιδί, πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Είχε τόσο μεγάλη αδυναμία στην πρώτη που πίστευα ότι θα πέταγε τη σκούφια του όταν μάθαινε ότι θα γινόταν δεύτερη φορά πατέρας.

Δεν ήταν όμως έτσι. Δεν ήθελε δεύτερο παιδί με τίποτα. Μου έκλεισε ραντεβού μάλιστα να πάω για έκτρωση. Προσπάθησα να του μιλήσω, αλλά ήταν ανένδοτος. Όταν εγώ κάποτε δεν ήθελα το πρώτο μας παιδί, με ανάγκασε να το κρατήσω. Τώρα που ήθελα το δεύτερο, με ανάγκασε να το ρίξω.

Τον υπάκουσα και το αποτέλεσμα ήταν να πάθω κατάθλιψη. Αντί να μου συμπαρασταθεί και να με βοηθήσει να το ξεπεράσω, με έβριζε και από πάνω ότι αντιδρούσα υπερβολικά.

Μισούσα τόσο τη ζωή μου που προσπάθησα να αυτοκτονήσω. Πήρα ένα κουτί χάπια μαζεμένα, αλλά δεν έπαθα τίποτα. Μόνο κοιμήθηκα και με ξύπνησε η κόρη μου. Ούτε να αυτοκτονήσω δεν ήμουν ικανή.

Τελικά, αποφάσισα να σταθώ στα πόδια μου κι έκανα το πρώτο σημαντικό βήμα. Ζήτησα διαζύγιο. Δεν μπορούσα να ζήσω τη ζωή που επέλεξε αυτός για μένα. Δέχτηκε με την προϋπόθεση να του δώσω την επιμέλεια της κόρης μας, κάτι που φυσικά αρνήθηκα. Πίστευε ότι είμαι ανίκανη να μεγαλώσω το παιδί, ηθικά και οικονομικά.

Απειλούσε να μη μου δώσει διαζύγιο εάν δεν του έδινα την επιμέλεια της κόρης μου. Ένιωσα τόσο ανήμπορη και δεν ήξερα τί να κάνω! Με εκβίαζε συναισθηματικά λέγοντας ότι έβλεπε τη μητέρα του στα μάτια της κόρης μας και ότι θα ήταν αδύνατο γι’ αυτόν να ζήσει χωρίς εκείνη. Υποσχέθηκε να με αφήσει να έρχομαι όποτε θέλω να τη βλέπω. Σαν βλάκας κι εγώ τον πίστεψα. Πίστεψα ότι το εννοούσε και ότι δεν υπήρχε τίποτα το πονηρό και το ύπουλο στα λόγια του.

Ήθελα εν τω μεταξύ να σταθώ στα πόδια μου για να πάρω πίσω την κόρη μου. Έπρεπε να κάνω κάτι στη ζωή μου, να πιάσω ένα σπίτι, μια δουλειά, να κάνω κάτι. Δέχτηκα αλλά υπό έναν όρο. Αν ξαναπαντρευόταν, θα έπαιρνα εγώ την επιμέλεια του παιδιού. Δέχτηκε, οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν και ο καθένας πήρε το δρόμο του.

Μου πήρε λίγο χρόνο να συνηθίσω να ζω μόνη μου και να φροντίζω τον εαυτό μου. Έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν για να φτάσω σε θέση να μπορώ να φροντίζω καλά μόνη μου την κόρη μου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επισκεπτόμουν τακτικά την κόρη μου και ήμουν εκεί κάθε φορά που με χρειαζόταν.

Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες, αλλά σύντομα βρήκα καλή δουλειά. Δούλευα τόσο σκληρά που μέσα σε 6 μήνες πήρα προαγωγή και αύξηση. Τα πήγαινα πολύ καλά και ήμουν ευχαριστημένη με τον εαυτό μου.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην μου είχε μπλέξει με μια παντρεμένη με 2 παιδιά. Δεν με ενοχλούσε, ίσα ίσα. Όσο πιο γρήγορα χώριζε αυτή και παντρεύονταν, τόσο πιο γρήγορα θα έπαιρνα την επιμέλεια της κόρης μου. Η κόρη μου και εγώ, παρά το δύσκολο χαρακτήρα της, είχαμε έναν ισχυρό δεσμό που δεν μπορούσε κανείς να σπάσει. Αν και αισθανόμουν ένοχη που την είχα αφήσει στον πατέρα της σε μία κρίσιμη ηλικία όπως είναι η εφηβεία, φρόντισα να είμαι εκεί κάθε φορά που με χρειαζόταν.

Παράτησα για μια ακόμη φορά οικογένεια και φίλους για να μπορώ να είμαι κοντά της. Κανείς δεν με καταλάβαινε. Οι μόνοι μου φίλοι ήταν πλέον κάτι συνάδελφοί μου που με υποστήριζαν σε κάθε μου βήμα.

Έβλεπαν μια γυναίκα συγκεντρωμένη στη δουλειά της και επικεντρωμένη στο στόχο της: να πάρει πίσω το παιδί της. Με σέβονταν και μου έδειχναν την αγάπη και τη συμπαράστασή τους με κάθε τρόπο. Σιγά σιγά κέρδισα την εμπιστοσύνη τους και με τον τρόπο τους με έκαναν να πάρω τα πάνω μου και να δω ότι δεν ήμουν μόνη μου.

Δεν έφταιγα εγώ, αλλά ο πρώην μου που ήταν ξεροκέφαλος και με νοοτροπία μιας άλλης εποχής. Ευτυχώς που υπήρχαν και οι συνάδελφοί μου και με έπεισαν ότι δεν θα έπρεπε να με νοιάζει ποια είναι η γνώμη του για μένα.

Τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται όταν ο πρώην μου και η παντρεμένη φιλενάδα του άρχισαν να έρχονται ακόμη πιο κοντά. Του εξήγησα ότι αυτό που κάνει είναι λάθος και θα επηρεάσει αρνητικά και τα τρία παιδιά, το δικό μας και τα δύο δικά της. Ήταν τόσο ηλίθιος που πίστευε ότι τα λέω όλα από ζήλεια.

Τελικά δεν ήταν μόνο αυτός ηλίθιος αλλά και εκείνη. Τί τέλειο ζευγάρι! Ήταν να κάτσεις σε μια γωνιά να τρως ποπ κορν και να τους χαζεύεις. Η λεγάμενη μάλιστα είχε το θράσος να μου πει ότι αγαπάει πιο πολύ την κόρη μου από εμένα και ότι εγώ είμαι αποτυχημένη και καθόλου άξια να λέγομαι μάνα. Την απείλησα ότι αν δεν μαζευτεί θα τα πω όλα στον άντρα της.

Δεν ήξερα αν έπρεπε να λυπηθώ τα παιδάκια ή να ρίξω μια σφαλιάρα στον πρώην μου μπας και ξυπνήσει. Του υπενθύμισα την πραγματικότητα για άλλη μια φορά και αποχώρησα.

Η συμπεριφορά μου απέναντί τους μόνο χειρότερα έκανε τα πράγματα. Από εκείνη την ημέρα άρχισαν οι μεταξύ τους συνομωσίες για το πώς θα γίνει να χωρίσει αυτή, να παντρευτούν και να μη μου δώσουν ποτέ το παιδί. Ήθελαν να αποδείξουν ότι δεν ήμουν ικανή να μεγαλώσω το παιδί. Εμένα από την άλλη, μόνη μου προτεραιότητα ήταν να πάρω την κόρη μου πίσω.

Οι μήνες περνούσαν και εκείνοι προσπαθούσαν να με εμποδίσουν από τα να τηλεφωνώ ή να βλέπω την κόρη μου. Προφανώς, η γυναίκα αυτή τον είχε βάλει να λέει στο παιδί αρνητικά πράγματα για μένα, με αποτέλεσμα η μικρή να αρχίσει να έχει πάλι τη συμπεριφορά που είχε κάποτε απέναντί μου. Κατάντησαν το παιδί μου δυστυχισμένο, δεν ήξερε τί να πιστέψει.

Δεν υπήρξε ούτε μια μέρα που να μη μετανιώσω για το λάθος μου. Το μόνο που μπορούσα πλέον να κάνω ήταν να προσεύχομαι στο Θεό να δώσει στην κόρη μου δύναμη να περάσει αυτή τη φάση. Ντρεπόμουν και λυπόμουν που την είχα εμπιστευτεί στον πρώην μου.

Αλλά ανεξάρτητα από το τί προσπαθούσαν να ενσταλάξουν στο μυαλό της κόρης μου, τη στιγμή που με συναντά, ξεχνά τα πάντα και απολαμβάνουμε τον περιορισμένο χρόνο μας μαζί.

Η αγαπητικιά του περιμένει να βγει το διαζύγιό της για να παντρευτούν και εγώ ανυπομονώ για αυτή τη μέρα, για να δώσω τον αγώνα μου για την επιμέλεια της κόρης μου. Ευτυχώς πλέον έχω ξανά την οικογένειά μου κοντά.

Είμαι ευγνώμων γιατί ο πρώην μου ήταν το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου. Ελπίζω μόνο ότι όλη αυτή η δυστυχία αξίζει και θα ζήσω στο τέλος με την κόρη μου.

Σίσσυ

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ