Ο πατέρας μου πέθανε και η μητριά μου σχεδιάζει να τα αφήσει όλα στα παιδιά της. Τί να κάνω;

Ο πατέρας μου πέθανε το 2010. Τον αγαπούσα πολύ και ας ήταν βίαιος. Σαν μπαμπάς ήταν εξαιρετικός και με λάτρευε. Μου λείπει όσο δεν φαντάζεστε. Μπορεί να είμαι 65 ετών πια, αλλά ο μπαμπάς για μια γυναίκα, είναι μπαμπάς και θα πονέσει σε όποια ηλικία και αν τον χάσει.

Πριν από 45 χρόνια, όταν δηλαδή ήμουν 20 ετών, χώρισαν με τη μαμά μου. Τη χτύπαγε συχνά. Άντεξε μέχρι να μεγαλώσουμε, αλλά από ένα σημείο και έπειτα του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. Δεν γινόταν άλλο. Μπαμπάς μου ξε-μπαμπάς μου και πολύ, που άντεξε η μάνα μου.

Ένα χρόνο μετά, ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε. Η δεύτερη γυναίκα του, δηλαδή η μητριά μου, είναι σήμερα 85 ετών και ακόμα μένει στο σπίτι, που μαζί είχαν αγοράσει. Από την αρχή δεν μου γέμισε το μάτι. Πονηρή, στριμμένη, με έντονη την κακία στο βλέμμα της. Έχει δύο γιους κοντά μου ηλικιακά, ίδιοι κι εκείνοι σαν και δαύτη. Ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά. Ήταν «καρφιά» (μέναμε στο ίδιο σπίτι όλοι), κουτσομπόληδες και χαιρέκακοι σαν τη μάνα τους. Ευτυχώς είχα και τη μητέρα μου και πήγαινα συχνά εκεί και ξεχνιόμουν. Ο πατέρας μου άλλωστε δεν αντιμιλούσε ποτέ σε εκείνη ή τα παιδιά της, λες και τους φοβόταν.

Λίγα χρόνια μετά το γάμο τους, ο πατέρας μου αποφάσισε να κάνει διαθήκη, όχι ότι είχε και τίποτα ιδιαίτερο σαν περιουσία πέρα από το σπίτι, που ζούσε με τη γυναίκα του. Συμφώνησαν από κοινού να αφήσουν το σπίτι σε μένα μιας και ήμουν το μόνο κορίτσι στο σόι και οι γιοι της είχαν ήδη μεγάλη περιουσία από τον πατέρα τους. Όλα καλά μέχρι εδώ, αν και ξαφνιάστηκα από την ξαφνική μεγαλοψυχία της.

Πριν από 20 χρόνια, ο πατέρας μου έπαθε το πρώτο εγκεφαλικό. Έμεινε στο νοσοκομείο αρκετούς μήνες και σε πολύ άσχημη κατάσταση, μέχρι να πάρει εξιτήριο. Είχε μείνει ο μισός άνθρωπος, λες και είχε συρρικνωθεί. Καμία σχέση με το λεβέντη, που θυμόμουνα. Είχε επηρεαστεί όλη η δεξιά του πλευρά, από στόμα, μάτι και χείλια μέχρι τα δάχτυλα του ποδιού.

Η μητριά μου, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι δεν είχε υπογράψει ακόμα τη διαθήκη του (η συζήτηση περί σπιτιού είχε μείνει στα λόγια), εκμεταλλεύτηκε την κατάστασή του και τον έβαλε να υπογράψει ότι αφήνει το σπίτι σε εκείνη και τους γιους της. Ήξερα ότι δεν ήταν ικανή για κάτι καλό.

Δεν είχα καταλάβει τίποτα. Ο πατέρας μου δεν καταλάβαινε τον πρώτο καιρό και πολλά, άρα ήταν το τέλειο θύμα και εκείνη απόλυτα καλυμμένη και κερδισμένη μαζί. Το 2010 ο πατέρας μου, έπαθε νέο εγκεφαλικό, ακόμα βαρύτερο, το οποίο και τον οδήγησε τελικά στο θάνατο. Στο ενδιάμεσο, κουβέντα. Εγώ είχα εφησυχάσει και εκείνη έπλεκε τον ιστό της αράχνης.

Όταν ήρθε η ώρα να κάνω τα χαρτιά για το σπίτι γ@μώ τη γραφειοκρατία μου, έσκασε η μπόμπα. Δεν μου ανήκε τίποτα, ούτε το 1/1000 του σπιτιού. Όλα στο όνομα το δικό της και των γιων της, λες και δεν τους έφτανε η περιουσία, που είχαν. Η δικαιολογία της; Το έκανε για γραφειοκρατικούς λόγους, για να γλιτώσουμε αποδοχές και τέτοια σε περίπτωση, που πέθαινε και έμενε το σπίτι στο όνομά του. Του πισινού δηλαδή δικαιολογίες, για να το πω κομψά.

Υποσχέθηκε να μου το μεταβιβάσει, ότι δεν είχε καμία πρόθεση να μου το «φάει» και ότι είναι δικό μου. Εγώ πάντως την άκουσα την τσ@τσά στο τηλέφωνο να λέει ψιθυριστά σε μία ξαδέρφη της: «Ας κάνει όνειρα. Σιγά που θα της δώσω τέτοια σπιταρώνα. Της το χρωστάω και δεν το ξέρω;». Δεν σεβάστηκε ούτε τον άντρα της, ούτε την απόφασή του, ούτε ιερό έχει, ούτε όσιο. Εκτός του ότι θέλω να τη δείρω, θέλω να πλακώσω και τους γιους της, που μου το παίζουν καμπόσοι. Δεν τσακώθηκα στα νιάτα μου, θα τσακωθώ τώρα στα πίσω πίσω μου. Το σπίτι εν τω μεταξύ είναι ακόμα στο όνομά της και δεν έχει κάνει καμία ενέργεια.

Να την πάω δικαστικά; Θα βγει κάτι;

Νίνα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ