Έφτασε να δείρει τον γιο μας επειδή μια άλλη του πήρε τα μυαλά. Δεν άξιζε την οικογένειά μας

Ο άντρας μου γύρισε ένα βράδυ απ’ τη δουλειά με νεύρα και ξέσπασε στο μεγάλο μας γιο, επειδή δεν ήθελε να βάλει τις πιτζάμες του. Δεν τον είχα δει ποτέ ξανά έτσι στα 12 χρόνια που ήμασταν μαζί.

Τον κοίταζα γνωρίζοντας ότι κάτι συνέβαινε. Αυτό που έβλεπα μπροστά μου δεν ήταν ο άντρας μου. Ήταν λες και κάποια σατανική δύναμη είχε μπει μέσα του και τον είχε κυριεύσει. Ένα κακό προαίσθημα με κατέβαλε. Έβαλα τα 3 μας παιδιά για ύπνο και έκατσα μόνη μου στο σαλόνι προβλματισμένη για το τί μπορεί να συνέβαινε.

Πάλεψα να κρατηθώ, αλλά δεν μπορούσα. Τα δάκρυα τρέχανε χωρίς να μπορώ να τα ελέγξω. Δεν μιλήσαμε την υπόλοιπη νύχτα. Έπεσα για ύπνο και όταν βγήκε από το μπάνιο, έκανα πως κοιμάμαι. Άνοιξα σιγά-σιγά τα μάτια μου και τον κοίταξα στο μισοσκόταδο. Ήταν πιο αδύνατος και πιο κουρασμένος από ποτέ. Σερνόταν για να πέσει στο κρεβάτι. Τις τελευταίες εβδομάδες γυρνάει νευρικά πλευρό κάθε νύχτα μέσα στον ύπνο του σαν να τον απασχολεί κάτι. Τον αγνόησα για να μη νομίζει ότι ήμουν ξύπνια και ήθελα σεξ. Δεν μπορούσα να πλησιάσω έναν άνθρωπο, που είχα πάψει να γνωρίζω.

Λίγες μέρες μετά βγήκαμε στην επέτειό μας για φαγητό. Κλείναμε 9 χρόνια γάμου. Ήταν υπερβολικά ήσυχος και φαινόταν ότι το έκανε από αγγαρεία. Πίστευα ότι μια βραδιά οι δυο μας μόνοι ήταν αυτό που χρειαζόμασταν για να συνέλθουμε και να επανέλθουμε. Αφού παραγγείλαμε και ήρθε το κρασί, με κοίταξε και μου είπε: “Χτες το βράδυ μετά τη δουλειά πήγα για μία μπύρα. Ήθελα να πιω όλο το μπαρ, αλλά συγκρατήθηκα. Την έβγαλα με 6 μεγάλα ποτήρια μπύρα και 2-3 σφηνάκια”.

Δεν έπινε ποτέ. Πολύ σπάνια άντε να έπινε καμία μπύρα ή κανένα ποτήρι κρασί, αλλά μέχρι εκεί. Ο τόνος της φωνής του ήταν απόμακρος, θυμωμένος και σχεδόν απελπισμένος. Τον κοίταξα και είπα “Τί συμβαίνει; Είσαι άλλος άνθρωπος τελευταία”.

Όντως ήταν. Δεν τον αναγνώριζα πια. Δεν είχα ιδέα ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που καθόταν απέναντί μου. Δεν τον γνώριζα και τον φοβόμουν.

Δεν απάντησε. Λίγες εβδομάδες αργότερα ομολόγησε ότι είχε σχέση με μια άλλη γυναίκα. Μου είπε ότι ξέκοψε μαζί της και είχε γενικά τα χάλια του. Είπε ότι δεν σκεφτόταν τί έκανε, όταν το έκανε, ότι δεν είχε καμία δικαιολογία και δεν ήξερε τί του συνέβαινε. Μια εικοσάρα που ήξερε ότι ήταν παντρεμένος έκανε το «κομμάτι» της και ο δικός μου «δεν ήξερε πώς να το σταματήσει».

Όσο καιρό είχε γκόμενα μια κοπέλα 15 χρόνια μικρότερή του, η συμπεριφορά του με προβλημάτιζε, αλλά δεν έδινα και πολλή σημασία. Ήξερα ότι κάτι είχε αλλάξει, αλλά δεν ήξερα τί. Σκεφτόμουν ότι θα πιέζεται στη δουλειά. Πάντα πίστευα πως αν συνέβαινε κάτι, θα το καταλάβαινα είτε από το κραγιόν στο πουκάμισό του, είτε από το γυναικείο άρωμα στα ρούχα του, είτε από το γκλίτερ στο πρόσωπό του. Νόμιζα ότι θα ήταν τόσο φως φανάρι, που θα το καταλάβαινα από χιλιόμετρα. Αλλά δεν πήρα χαμπάρι τίποτα. Η συμπεριφορά του δεν μαρτυρούσε κάτι. Το έκρυβε καλά.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς άφησε κάποια που ούτε ήξερε καλά-καλά, να κάνει τόσο μεγάλο κακό στον ίδιο και την οικογένειά του. Πώς έφτασε σε σημείο να μη μπορεί να το ελέγξει;

Φοβόμουν ότι έχανα τον άντρα μου. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα πώς να το διορθώσω. Φοβόμουν γιατί ήξερα ότι κάποια άλλη φταίει και μου έμπαιναν κακές σκέψεις στο μυαλό. Όταν έμπαινε για μπάνιο, έπαιρνα το κινητό του και το έψαχνα. Ποτέ δεν βρήκα το παραμικρό. Μάλλον τα έσβηνε για να μην έχω αποδείξεις. Είχε γίνει πονηρός και ύπουλος. Ήταν διαφορετικός.

Γιατί να μην το σταματήσει όσο ήταν νωρίς; 6 χρόνια στο πλευρό του δεν του είχα δώσει δικαιώματα. Τώρα χωρίσανε, αλλά τί θα γίνει αν ξανασυμβεί το ίδιο αν όχι με την ίδια, αλλά με κάποια άλλη; Με γέμισε αμφιβολίες και καχυποψία.

Όταν μου είπε ότι δεν ήξερε πώς να το σταματήσει ήταν σαν μου έλεγε ότι δεν ήμουν ικανή να τον κρατήσω κοντά μου. Δεν άξιζε την οικογένειά μας, δεν του άξιζαν τα παιδιά του. Είχε παραιτηθεί από εμάς και το μέλλον μαζί του με φόβιζε. Όσα χαρίσματα νόμιζα ότι είχε, εξαφανίστηκαν σε μία στιγμή. Έφτασε σε σημείο να δείρει το μεγάλο μας γιο, για μια βλακεία. Αυτό δεν θα του το συγχωρήσω ποτέ.

Προσπαθήσαμε για αρκετά χρόνια, αλλά δεν τα καταφέραμε. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για μένα. Αυτός ο άνθρωπος, που δεν ήξερε «πώς να το σταματήσει» και ήταν σχεδόν μονίμως θυμωμένος, δεν ήταν ο άνθρωπος που παντρεύτηκα.

Πηγή: scarymommy.com