fbpx

Ο πρώην σύντροφός μου, μου φέρεται άσχημα και φοβάμαι για το παιδί. Να διεκδικήσω την αναγνώριση ή όχι;

| 16 Μαρτίου 2017
ADVERTISEMENT

Καλησπερα σας!

Με απασχολει πολυ το θεμα της αναγνωρισης.


ADVERTISEMENT

Το παιδι μου ειναι σχεδον 14 μηνων..

Ειμαι ανεργη και μεγαλωνω εντελως μονη το παιδι μου.

Απο την εγκυμοσυνη ο πρωην συντροφος το πηρε στραβα (κλασικα..) και ακουσα παρα πολλα ..Κακιες ενα σωρο. Ειμαι της αποψης οτι οταν δεν μπορεις να κανεις καλο σε καποιον- κακο μην κανεις… Εκεινος στην εγκυμοσυνη μου δεν με στηριξε αλλα με μειωνε, καυγαδιζαμε με κατηγορουσε.. Αμφισβητησε οτι το παιδι ειναι δικο του..

(ήμασταν χρονια μαζι αλλα δεν πιστευω πλεον οτι παιζει ρολο αυτο)

Γεννησα και η απαραδεκτη συμπεριφορα του χειροτερευσε..


ADVERTISEMENT

Μολις ειχα γεννησει και ερχονταν (σχεδον σε καθημερινη βαση τοτε) και με μειωνε..Ως λεχωνα ακουσα κακιες καθε ειδους..περασαν μηνες και συνεχισα να του επιτρεπω να βλεπει το παιδι ασχετα αν δεν προβει στην αναγνωριση.. Μετα απο 8 μηνες αλλαξε γνωμη και ηθελε να προβει σε αναγνωριση αλλα επεμενα πλεον για dna.. Επειδη ισως και να το ακουσα 1000 φορες …μα ποσο να ψυχοπλακωθηκα..Τον ανεχομουν για χαρη του παιδιου μου..

Μετα καθυστερησε η αναγνωριση επειδη αρχικα δεν ηθελε να πληρωσει για το dna.. ( δηλαδη στην κυριολεξια επαιζε με την ψυχολογια μου και με εκανε ρακο 8 μηνες + την εγκυμοσυνη)

Οι καυγαδες αυξηθηκαν και ετσι αποφασισα να μην τον βλεπω επειδη μου κανει κακο.

Στα γενεθλια του παιδιου μου ηρθε και δεν ηρθαν οι γονεις του…Για τους οποιους με ειχε χιλιοπρηξει .. Μετρημενες φορες πηγαμε με το παιδι μου Ασχετα αν στο παρελθον ειμασταν στις γιορτες και γενικα πολλες ωρες μαζι με τους γονεις του και ξαφνικα εγω εγινα η κακια..

Ενω η μανα του η »καλη» γυρισε και μου ειπε οτι τυλιξα τον γιοκα της ( τον μαμακια)  ενω εκεινη ηξερε οτι 6 χρονια ηθελα- δεν το εκρυβα- να κανουμε παιδι μαζι. Τον αγαπουσα πολυ. Δεν το αρνουμαι. Ηταν τα παντα για μενα αυτος ο ανθρωπος( ετσι νομιζα τουλαχιστον οτι ειχε ανθρωπια)

Μου εκανε πολλα.Δεν μου αξιζε η συμπεριφορα αυτη. Πραγματικα.

Να διευκρινησω οτι πρωτοχρονια πηγαμε για λιγο στο σπιτι των δικων του να δουν το παιδι..  και μετα απο 2 βδομαδες που ηξεραν και το τονισα οτι εχει γενεθλια η μικρη (σε ουδετερο μερος) δεν ηρθαν… Ηρθε εκεινος μεσα στην κακια του παλι..εκρινε τους παντες..του αρεσει να σχολιαζει αρνητικα παντα…

Εκτοτε δεν επικοινωνω μαζι του και ουτε εκεινος. Το θεμα ειναι οτι την τελευταια φορα που μιλησαμε με κατηγορησε με εβρισε οτι του υστερώ το παιδι ( ασχετα αν το εβλεπε οποτε ηθελε)

Η δικηγορος απο την μια μου λεει οτι δεν εχει πατρικη συμπεριφορα και οτι ισως να δινει μονο 80 ευρω διατροφη.. Εγω δεν γενναω χρηματα. Ξερω οτι ειναι υποχρεωμενος να δινει διατροφη, Αλλα αυτοματα εχει και δικαιωματα.. ΘΕΛΩ να εχει το παιδι μου πατερα αλλα οσες φορες και αν του ζητησα να αλλαξει τακτικη και συμπεριφορα και να εχουμε τυπικη σχεση για χαρη του παιδιου, δεν εγινε τιποτα. Επειδη θελει προσπαθεια και απο τους δυο…

Εγω ανεχομουν αυτα τα ξεφτιλικια ενα χρονο… Για αυτο και καθυστερησα και το θεμα της αναγνωρισης.. Τι θα γινει δηλαδη ? Θα σφαζομαστε καθε φορα? Επειδη εκεινος με μισει οπως εχει πει…Ειναι και ανευθυνος και ασταθης γενικα. Μα πως θα παιρνει και το παιδι μου για διανυκτερευση??? Τρεμω στην σκεψη και μονο… Με την μαμακα του μενει ακομα..(βρε μικρος ειναι κοντευει τα 40)

Μακαρι να μπορουσα να παω και σε αλλο δικηγορο να ρωτησω, Να παρω και αλλες γνωμες. Μηπως μπορω να κανω καποιο συμφωνητικο μαζι του- αυτο γινεται? Για ποιες μερες θα μπορει να βλεπει το παιδι κτλ

Αλλα να γινει μεταξυ δικηγορων. Επειδη απο οτι καταλαβα στο δικαστηριο υποχρεουμαι να πληρωσω και εγω ασχετα αν ειμαι ανεργη.

Και για να κλεισω θελω να πω οτι πηγαινω σε ψυχολογο και εκεινος επιμενει να γινει η αναγνωριση επειδη το παιδι χρειαζεται πατρικο προτυπο κτλ..Λες και εγω απο αλλο πλανητη ηρθα και δεν με ποναει αυτο… Και οταν μου ειπε οτι εκεινος δεν εχει να κανει με σενα αλλα με το παιδι…και το τονισε…Και ειπα πως εννοειται με το παιδι εχει να κανει αλλα επειδη το παιδι ειναι μικρο με μενα εχει να κανει.,,με μενα μιλαει και προσβαλει και ολο κατι δεν του αρεσει και πιανεται…και ξεκιναει τις καφριλες του.Δυστυχως.

Καίτη

*Η παραπάνω ιστορία έχει αναρτηθεί από μέλος του φόρουμ μας, στο Social.singleparent.gr 
Μπορείς να γίνεις κι εσύ μέλος, να μιλήσεις με άλλους μονογονείς και όχι μόνο και να μοιραστείτε κοινά βιώματα και εμπειρίες, κάνοντας εγγραφή εδώ 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ