Μετά την απιστία και τον χωρισμό, γνώρισα τον άνθρωπό μου. Για όλους υπάρχει κάποιος εκεί έξω!

Σίγουρα οι περισσότεροι θα έχετε προσέξει ότι το Facebook καθημερινά σας βγάζει μια ειδοποίηση η οποία αναφέρεται σε αναρτήσεις από την προηγούμενη χρονιά, την ίδια μέρα. Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν πρόσεξα μία η οποία με έκανε να χαμογελάσω και να συνειδητοποιήσω πόσο μεγάλη διαδρομή έχω κάνει.

Πριν από πέντε χρόνια γνώρισα τον Νίκο, και τωρινό σύζυγο μου στο Facebook.  Είχαμε κοινούς φίλους και το Facebook μας έβγαλε την πρόταση να γίνουμε φίλοι. Εκείνη την περίοδο ο πρώην σύζυγος μου, με είχε εγκαταλείψει για μια γειτόνισσα.

Δεν πίστευα ότι θα τον ερωτευόμουν, δυσκολευόμουν να εμπιστευτώ κάποιον, και έτρεμα μόνο στην ιδέα. Ήμουν σχεδόν 40, πρόσφατα χωρισμένη, είχα κάνει μαστεκτομή και είχα πάρα πολλές ανασφάλειες για να βγώ με κάποιον, καθώς με τον πρώην σύζυγο μου ήμασταν μαζί από το λύκειο. Βρέθηκα λοιπόν στα 40 μου, να ερωτευτώ κάποιον μέσω Facebook!

Μιλούσαμε συνέχεια, και ψάχναμε ο ένας πράγματα για τον άλλο. Τα μηνύματα έγιναν τηλέφωνα μέχρι που συναντηθήκαμε και είπαμε ο ένας στον άλλο σ’ αγαπώ πριν καλά καλά βρεθούμε.

Συνήθως κορόιδευα τους ανθρώπους που έκαναν κάτι παρόμοιο. Πως γίνεται να ερωτευτείς κάποιον χωρίς να τον έχεις δεί ποτέ από κοντά; Μεγάλωσα σε μια εποχή που μιλούσαμε για τα αισθήματα μας με ραβασάκια, και έπρεπε να μιλήσουμε στο σταθερό. Αλλά πλέον είμαι σε θέση να καταλάβω τι έχει αλλάξει.

Γνωριστήκαμε, κάναμε μεγάλες συζητήσεις, κλάψαμε και γελάσαμε πολύ. Μοιραστήκαμε προσωπικές λεπτομέρειες για την ζωή μας – ελπίδες, όνειρα, φόβους και είπαμε ιστορίες για τα παιδιά και τις οικογένειες μας. Ήμασταν ωμοί και αυθεντικοί, δεν κρύψαμε τίποτα ο ένας στον άλλο – και όλα αυτά πριν βρεθούμε από κοντά.

Το γεγονός ότι μέναμε σε απόσταση δύο ωρών, ήταν αρκετά αισιόδοξο. Μπορέσαμε να γνωριστούμε σιγά σιγά χωρίς να έχουμε σωματική επαφή. Είχαμε αρκετά να ξεπεράσουμε και οι δύο. Είχαμε πληγωθεί από τις σχέσεις μας – εκείνος είχε χάσει την γυναίκα του και εμένα με είχε εγκαταλείψει ο άντρας μου. Ήμασταν και οι δύο προσεκτικοί, υπερπροστατευτικοί με τα παιδιά μας, και δεν ξέραμε πως θα τα επηρέαζε μια μελλοντική σχέση.

Με έμαθε να εμπιστεύομαι ξανά. Ήταν πολύ δύσκολο να ανοίξω την καρδιά μου, και να ερωτευτώ. Έπρεπε να μάθω ξανά τι πάει να πεί εμπιστοσύνη, έπρεπε να τον αφήσω. Όχι μόνο δεν πίστευα ότι θα ξαναερωτευτώ, αλλά δεν ήθελα καν να σκεφτώ τι θα γινόταν αν κάποιος με ξαναπλήγωνε. Η προδοσία του πρώην συζύγου με άφησε φοβισμένη να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα ποτέ ξανά να εμπιστευτώ κάποιον με την καρδιά μου.

Τότε λοιπόν γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο και τα υπόλοιπα είναι περιττά. Μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία, και δεν ήταν εύκολο να φτάσω εκεί. Υπήρξαν στιγμές όταν βγαίναμε που οι ανασφάλειες μου με έκαναν να έχω δεύτερες σκέψεις, και αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να ξεπεράσω όλα όσα είχα βιώσει για να αγαπήσω ξανά κάποιον.

Τότε λοιπόν κατάλαβα ότι δεν φοβόμουν να αγαπήσω το Νίκο, φοβόμουν ότι  μπορούσα να ξαναπληγωθώ. Δεν ήταν δίκαιο ούτε για εκείνον αλλά ούτε και για εμένα. Στο τέλος λοιπόν αποφάσισα να αφήσω πίσω όλους τους φόβους μου και να προχωρήσω.

Με τον καιρό, έδιωξα τους φόβους μου και μπόρεσα να αγαπήσω ξανά. Βλέπεις, παρόλο που το είχα ξεπεράσει η καρδιά μου είχε ακόμα πληγές που με κρατούσαν πίσω.

Όσοι από εσάς λοιπόν έχετε πληγωθεί, πρέπει να ξέρετε ότι θα ξαναβρείτε την αγάπη. Στο δικό σας χρόνο όταν νιώσετε έτοιμοι, ακόμα και αν είστε 40 χρονών και γίνει μέσω Facebook!

Υπήρξαν και υπάρχουν ακόμα δύσκολες στιγμές. Έχω τα δικά μου θέματα και τις ανασφάλειες μου με τα οποία παλεύω μέχρι και σήμερα. Αλλά πήρα την απόφαση το παρελθόν να μην εμποδίσει το μέλλον μου. Δεν έπρεπε να αφήσω τις πράξεις του πρώην συζύγου μου να προσδιορίσουν τις μελλοντικές μου σχέσεις.

Είμαι ευγνώμων που ξεπέρασα τα εμπόδια μου και μπόρεσα να αγαπήσω ξανά. Ο Νίκος και εγώ μιλούσαμε πρόσφατα σε ένα φίλο για το θέμα των σχέσεων και των διαζυγίων. Ανοιχτήκαμε ξανά συναισθηματικά, θυμηθήκαμε το παρελθόν αλλά καταλήξαμε στο ότι είμασταν ευτυχισμένοι, περισσότερο από όσο θεωρούσαμε ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε ποτέ. Χρόνια πριν φαινόταν αδιανόητο και στους δυό μας.

Το μάθημα λοιπόν από αυτή την ιστορία είναι ότι δεν πρέπει να φοβάσαι να ρισκάρεις όταν έχεις πληγωθεί, προδοθεί, έχεις βιώσει μια απώλεια ή έναν χωρισμό. Αν το κάνεις ίσως μπορέσεις να ανακαλύψεις μια πολύ πιο όμορφη ζωή από αυτή που πίστευες.

Μπορεί να σου πάρει χρόνια, αλλά αν ανοίξεις το μυαλό και την καρδιά σε αυτή την πιθανότητα, θα μπορέσεις να αγαπήσεις ξανά. Θα έλεγα ότι η σχέση μου με τον Νίκο είναι πολύ πιο ουσιαστική εξαιτίας όλων όσων έχουμε περάσει. Έχουμε δεί τα χειρότερα, και προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε σε όσα είναι σημαντικά.

Βρισκόμαστε λοιπόν εδώ 5 χρόνια μετά την γνωριμία μας, και τρία χρόνια μετά το γάμο μας. Μπορώ να κοιτάω για ώρες την μικτή αλλά υπέροχη οικογένεια μας. Βλέπω πόσο μακρυά έχουμε φτάσει, και πόσο ευτυχισμένοι είμαστε. Μια ευτυχία που και οι δύο δεν ξέραμε ότι υπήρχε πιθανότητα να βρούμε. Ήρθε γιατί και οι δύο μπορέσαμε να ανοίξουμε την καρδιά μας ξανά.

Πηγή : http://divorcedmoms.com/