Με χτυπάει αλλά δεν τολμώ να φύγω. Γιατί;

Με λένε Ράνια και αποφάσισα να γράψω κι εγώ την προσωπική μου εμπειρία και θα ήθελα αν υπάρχει κάποιος να μου απαντήσει, λέγοντάς μου την γνώμη του!

Είμαι 25 ετών και πριν από 3 χρόνια παντρεύτηκα με τον άντρα που είμαστε ακόμη μαζί! Τα προβλήματα άρχισαν μετά τον γάμο, αν και πιστεύω είχα δείγματα πολύ καιρό πριν, μόνο που λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν είχα δώσει βάση. Ίσως είχα στο μυαλό μου πως ένας άντρας 10 χρόνια μεγαλύτερος κάτι παραπάνω θα γνωρίζει για τις σχέσεις!

Η απόφαση για τον γάμο ήταν συνειδητότατη, ήθελα να δημιουργήσω μια σταθερή βάση στην ζωή μου,ένα στήριγμα που δεν κινδύνευα να χάσω από την μία στιγμή στην άλλη (οι γονείς μου είναι δύο υπέροχοι άνθρωποι σε μεγάλη ηλικία και δεν υπάρχουν αδέλφια). Ο φόβος μου με οδήγησε σε αυτή την απόφαση που δεν την έχω μετανιώσει στιγμή ως πράξη. Στη συνέχεια όμως θα καταλάβετε πως το λάθος έγινε στην επιλογή του συντρόφου.

Για τον άντρα μου αισθάνομαι μια περίεργη εξάρτηση, ίσως συνήθεια. Ο έρωτας έχει φύγει εντελώς και δεν πρόλαβε να μετατραπεί σε αγάπη όταν σήκωσε για πρώτη φορά χέρι επάνω μου. Δεν έχουμε φτάσει σε νοσοκομεία, οργανώσεις και λοιπά, όμως προσπάθησε πάνω στα νεύρα του να με πνίξει. Αιτία ήταν πως είμαι αρκετά ανεξάρτητη για τα δικά του δεδομένα. Η “ανεξαρτησία” μου περιορίζεται σε κάποιες ώρες που προσέχω τους γονείς μου και τους βοηθώ, σε 2-3 ώρες την εβδομάδα που αν προλάβω θα δω τις φίλες μου και στην δουλειά (από την οποία τα χρήματα φεύγουν από τα χέρια μου πριν προλάβω να τα μετρήσω).

Κάθε φορά που τον βλέπω δίπλα μου στο κρεβάτι σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Νιώθω πως έχω παγιδευτεί σε ένα όνειρο που έφτιαξα μόνη και μετατράπηκε σε εφιάλτης. Θέλω να φύγω όμως δεν τολμάω. Φοβάμαι τους γύρω μου και την γνώμη που θα σχηματίσουν. Τους έχει πείσει όλους πως είναι ένας Άγιος. Κανείς δεν φαντάζεται τα νεύρα του, την αγένειά του και την κακία που βγάζει για όλους. Από τότε που είμαστε μαζί δεν βλέπει ούτε την παρέα του και προσπαθεί συνεχώς να ζούμε απομονωμένοι.

Θα μπορούσα να ανεχτώ πολλά και να κάνω υποχωρήσεις όμως πώς να μείνεις με κάποιον που κάνει σχέδια για το τί θα κάνουμε με την περιουσία των γονιών μου όταν φύγουν. Έχω αρχίσει ήδη να τους θρηνώ, περιμένω κάθε μέρα το αναπόφευκτο και τρέμω την στιγμή που ο μόνος που θα έχω θα είναι αυτός!  Πως μπορεί ένας άνθρωπος να σου δημιουργήσει τόσο φόβο; Και εγώ για ποιο λόγο το επιτρέπω;

Ράνια

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.