Με άφησε την ημέρα του γάμου και δεν θέλει καμία σχέση με το παιδί

Αγαπάς κάποιον, νομίζεις πως σε αγαπάει και αυτός και ότι είστε ευτυχισμένοι. Πως είναι καλός άνθρωπος δεν θα σε προδώσει και εννοεί όσα λέει.  Κλαίει μπροστά σου όταν κάνεις κουβέντα για χωρισμό για αστείο και σε παρακαλάει να κάνετε μαζί ένα παιδί. Ώσπου μένεις έγκυος και το παίρνει πίσω. Άλλο η θεωρία άλλο η πράξη. Άλλο να λες θέλω να γίνεις η μάνα των παιδιών μου και άλλο να γίνεσαι. Με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια έλεγε η γιαγιά μου.

Έτσι έγινε και με εμένα. Ήμασταν μαζί ένα χρόνο, 35 ετών εγώ 40 αυτός, χωρισμένος χωρίς παιδιά. Τρελός έρωτας, ήμασταν συνέχεια μαζί. Πρώτη φορά στη ζωή μου σκέφτηκα να κάνω οικογένεια. Μέχρι τότε δεν με ένοιαζε δεν ήθελα. Αυτός τρελός και παλαβός. Ήμουν η γυναίκα των ονείρων του, να κάνουμε πολλά παιδιά, να πάω να βρω νυφικό να με παντρευτεί αύριο το πρωί, τέτοια έλεγε.Και εγώ τον πίστευα γιατί ήθελα να τον πιστέψω γιατί τον αγαπούσα. Τη μέρα που ανακάλυψα πως ήμουν έγκυος είχα στρώσει τραπέζι, είχα βάλει τα καλά μου, του είχα τυλίξει και μια κουδουνίστρα μέσα σε ένα κουτί δήθεν ότι του είχα πάρει δώρο. Έτσι σχεδίαζα να του το πω.

Άνοιξε το κουτί και έμεινε άφωνος. Παγωμένος.  Τη ματιά που μου έριξε δεν θα τη ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Σαν να μου έλεγε ότι τον παγίδεψα ότι το έκανα επίτηδες ότι μπορεί και να ήταν άλλου και ήθελα να του το φορτώσω. Σαν να τον σκότωσα έκανε. “Μα δεν είμαστε έτοιμοι για παιδί” μου είπε.  Δεν είπα τίποτα γιατί από το σοκ δεν μου έβγαινε φωνή. Είχα φανταστεί εκείνη τη μέρα εντελώς διαφορετικά. Ότι θα άνοιγε το δώρο θα με αγκάλιαζε θα ψάχναμε όνομα και θα έψαχνα νυφικό να με παντρευτεί την άλλη μέρα όπως έλεγε. Αντί για αυτό, έψαχνε γυναικολόγο να μου κάνει έκτρωση την άλλη μέρα αν μπορούσε θα την έκανε και μόνος του την ίδια ώρα…

Το είπα σε φίλες, σε γνωστές. Έκλαψα, έκανα 10 μέρες να πάω στη δουλειά, έπεσα στα πατώματα. Οι γονείς μου ζουν στην επαρχία και δεν ήξεραν τίποτα. Πήγα σε 3 ψυχολόγους. “Μήπως έχει πάθει σοκ, δώσε του χρόνο” ήταν η απάντηση. Αντί να απολαμβάνω την εγκυμοσύνη μου, αντί ο πατέρας του παιδιού μου, να προσέχει τη δική μου υγεία και ψυχολογία έπρεπε εγώ να δείξω κατανόηση για το δικό του σοκ; Σοβαρά;

Αφού μετακόμισε και εγώ κατέρρευσα, μετά από πολλά παρακάλια, κλάματα και την απόφασή μου να κρατήσω το παιδί, γύρισε σπίτι για να ξαναπροσπαθήσουμε όπως είπε. Η σχέση μας όμως δεν ήταν πια η ίδια, δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη. Δεν ήξερα πότε έλεγε αλήθεια και πότε ψέματα. Κλεινόμουν στη κρεβατοκάμαρα και διάβαζα βιβλία και αυτός έπαιζε play station. Δεν μιλούσαμε, δεν χαιρόμασταν και δεν ετοιμάζαμε το δωμάτιο του μωρού. Καμιά φορά πήγαινα μόνη μου στη γυναικολόγο για υπερηχογράφημα. Όταν γέννησα και γύρισα στο σπίτι δεν είχαμε πάρει ούτε κούνια.

Η κόρη μας, μας άλλαξε. Έτσι νόμιζα. Αρχίσαμε να ερχόμαστε πάλι κοντά και η σχέση μας άρχισε να αλλάζει προς το καλύτερο. Γίναμε ξανά ζευγάρι ερωτικά και νόμιζα πως ο,τι είχαμε περάσει ήταν απλά ένα σοκ όπως μου έλεγαν και οι ψυχολόγοι. Το παιδί όμως δεν το είχε αναγνωρίσει και όταν το έκανα θέμα μου είπε πως αφού θα παντρευόμασταν  θα περνούσε αυτόματα στο δικό του επώνυμο και ότι είχε ρωτήσει δικηγόρο και του το είχε πει. Έπρεπε να μου είχε χτυπήσει καμπανάκι που δεν δεχόταν να αναγνωρίσει το παιδί αλλά η πρόταση γάμου που μου έκανε, κάλυψε τα πάντα. Χάρηκα τόσο πολύ που δεν πήγα ούτε σε δικό μου δικηγόρο να ρωτήσω αν ίσχυε αυτό που μου είπε, τον πίστεψα ξανά. 

Πετούσα πάλι στα σύννεφα. Όχι για τον γάμο αλλά γιατί μετά από όσα περάσαμε ένιωθα ότι με τον τρόπο του, μου έδειχνε πως είχε μετανιώσει για τη συμπεριφορά του. Μια εβδομάδα πρίν το γάμο θα πήγαινε ταξίδι με τη δουλειά του και θα γυρνούσε τη μέρα του γάμου αλλά θα έφευγε γαμπρός από το πατρικό του υποτίθεται. Εκείνο το μεσημέρι, με άφηνε να περιμένω με τη κόρη μας έξω από το δημαρχείο με 50 καλεσμένους. Οι γονείς μου παραλίγο να πάθουν έμφραγμα από τη στενοχώρια τους (έχουν και οι δύο καρδιά). Γύρισα στο σπίτι μας και τα πράγματά του έλειπαν. Μετά από μια εβδομάδα με πολύ κλάμα και αφού μου κόπηκε το γάλα, σηκώθηκα μια μέρα και απλά συνέχισα τη ζωή μου. Πήγα κανονικά στη ξαδέρφη μου και άφησα τη μικρή, πήγα κανονικά στη δουλειά μου και ύστερα κανονικά για καφέ με μια φίλη μου. Έφαγα τόσο γερό χαστούκι που για εμένα ο άνθρωπος αυτός πέθανε σε 7 μέρες.

Δεν έκανα διαδικασίες για την αναγνώριση. Γονιός ή σύζυγος δεν γίνεσαι με το ζόρι και αυτό το κατάλαβα πολύ μα πολύ καλά. Το απόλυτο θράσος είναι που πρίν 3 μέρες,  10 μήνες από τότε που δεν ήρθε ποτέ στο γάμο και δεν πήρα και ποτέ καμία εξήγηση, μου έστειλε εξώδικο και γράφει πως δεν θέλει να έχει καμία σχέση με εμένα και το παιδί, ότι αν διεκδικήσω αναγνώριση ή οτιδήποτε από τη περιουσία του θα μου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση (επειδή έγραψα στο facebook κάτι για αυτόν χωρίς να αναφέρω ονόματα αλλά φαίνεται οτι κάποιος πήγε και του το είπε) και το βασικό, ότι αμφισβητεί τη πατρότητα.  Και εγώ την αμφισβητώ. Αυτό το αγγελούδι αποκλείεται να βγήκε από ένα τέτοιο μόρφωμα!

Συνεχίστε τη καλή δουλειά είστε μεγάλη στήριξη για εμάς. Είναι πολύ σημαντικό να ξερεις οτι καποιος εχει περάσει τα ίδια με εσένα και άντεξε.

Ρέα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των αναγνωστών μας, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητώς η αναδημοσίευσή τους. Σε αντίθετη περίπτωση επιφυλασσόμαστε παντός νομίμου δικαιώματός μας. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ