Στο μήνα του μέλιτος, με άφηνε κάθε βράδυ για να πηγαίνει στο καζίνο, με έναν άντρα που μόλις είχε γνωρίσει!

Γνώρισα τον άντρα μου, όταν ήμουν 25 ετών. Είχα μόλις τελειώσει την ιατρική και έκανα την πρακτική μου. Θεωρώ πως στο μυαλό μου, ένιωθα «έτοιμη» για να κάνω μια σοβαρή σχέση. Παρόλα αυτά δεν υπήρχε κανείς υποψήφιος στο ορίζοντα.

Μια μέρα, καθώς ψώνιζα, έπιασα κουβέντα με έναν τύπο που ψώνιζε δίπλα σε εμένα. Φεύγοντας, μου έδωσε τον αριθμό του ξενοδοχείου του.

Στο πρώτο μας ραντεβού, πήγαμε για φαγητό, και τον άφησα να με ταϊσει. Βρεθήκαμε ξανά και ξανά, και στο τέταρτο ραντεβού κατάλαβα ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Όταν γύρισα από τις διακοπές μου, με συνάντησε στο αεροδρόμιο, κρατούσε ένα μπουκέτο λουλούδια και με πήγε σπίτι. Από τότε ήμασταν αχώριστοι.

Τα σημάδια ήταν εκεί, αν ήθελα να τα δώ. Επέμενε να αλλάξω όλα μου τα ρούχα, και εγώ το έκανα. Πίστευε ότι οι φίλοι μου ήταν βαρετοί, οπότε έκανα παρέα με τους δικούς του. Πίστευε ότι το διάβασμα ήταν βαρετό, οπότε διάβαζα λιγότερο και περνούσα περισσότερο χρόνο  με δραστηριότητες που εκείνος είχε εγκρίνει. Στο μήνα του μέλιτος, με άφηνε κάθε βράδυ για να πηγαίνει στο καζίνο, με έναν άντρα που μόλις είχε γνωρίσει. Ήμουν στεναχωρημένη, αλλά το δέχτηκα. Προσπάθησα πάρα πολύ να γίνω η γυναίκα που ήθελε.

Πίστευα ότι θα ήταν πολύ χαρούμενος, όταν έμεινα έγκυος μετά από 2 χρόνια γάμου, καθώς μου είχε πεί ότι ήταν έτοιμος, να γίνει πατέρας. Παρόλα αυτά όταν τον κάλεσα για να του πω τα ευχάριστα νέα, ήταν κοφτός. Φυσικά και ήταν απασχολημένος, διότι έπαιζε στο καζίνο εκείνη τη στιγμή.

Επειδή έλειπε συνέχεια, τα πράγματα χειροτέρεψαν. Έβγαινε κάθε βράδυ σχεδόν, και γυρνούσε πάντα μετά τις 2 το πρωί. Καθόμουν στο σαλόνι τον περίμενα, και μετά απλά με έπιανε υστερία. Προσπαθούσα να τον βρώ στο κινητό του, και όταν κατάφερνα να τον βρώ, έκλαιγα και τον απειλούσα ότι θα τον αφήσω. Γυρνούσε σπίτι, μου έλεγε να μην κλαίω, πως ήταν έξω με φίλους του, ότι δούλευε ως αργά, και απλά μετά πως είχε πάει βόλτα στο καζίνο μαζί τους.

Η κόρη μου μεγάλωσε, και δούλευα σκληρά σαν μαμά και σαν γιατρός. Ο σύζυγος μου και εγώ βγαίναμε μια φορά την εβδομάδα, και προσπαθούσα να απολαύσω τις στιγμές εκείνες. Παρόλα αυτά, μετά από κάθε ραντεβού, με παρατούσε σπίτι για να πάει κάπου, που εγώ δεν έπρεπε να μάθω.

Σοκάρομαι όποτε σκέφτομαι πόσο χρόνο πέρασα μόνη μου, ενώ ήμουν παντρεμένη. Όταν όμως βρίσκεσαι σε μια προβληματική κατάσταση, η ρουτίνα της γίνεται φυσιολογική, και κατά κάποιο τρόπο δικαιολογούσα την νυχτερινή ζωή του. Φυσικά τα προβλήματα μας δεν ήταν ορατά στον έξω κόσμο – όταν βγαίναμε έξω, ήταν ο πιο γοητευτικός και καλοντυμένος άντρας στο χώρο. Πάντα μου έκαναν κομπλιμέντα για το πόσο τυχερή είμαι, που είχα έναν τέτοιο άντρα δίπλα μου.

Επισκέφθηκα κάποιον ειδικό για να μου πεί τι να κάνω, ώστε να βελτιώσω τον γάμο μου. Στην αρχή μου πρότεινε να ντύνομαι πιο σέξι. Το προσπάθησα, αλλά δεν έπιασε. Όταν είπα στον δεύτερο σύμβουλο για τα ξεσπάσματα του συζύγου μου, μου είπε ξεκάθαρα ότι δεν με αγαπούσε. Για κάποιο παράξενο λόγο, μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μου είχε περάσει από το μυαλό το γεγονός, ότι πράγματι δεν με αγαπούσε.

Του είπα ότι αν δεν διόρθωνε την εθιστική συμπεριφορά του, και πως αν δεν έκανε μια προσπάθεια να γίνει μέρος της οικογένειας μας, θα ζητούσα διαζύγιο. Θεώρησε πως δεν θα το έκανα και απλά με αγνόησε.

Όταν η κόρη μας ήταν 4 ετών, ο πατέρας μου διαγνώσθηκε με Αλτσχάϊμερ. Δεν σοκαρίστηκα από το γεγονός – και από ότι φάνηκε ήμουν η μόνη που είχε μπορέσει να αναγνωρίσει τα σημάδια. Ωστόσο, η κατάσταση του επιδεινώθηκε πάρα πολύ γρήγορα. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι περισσότερο με την οικογενειακή επιχείρηση, σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα όλα τα ανήθικα πράγματα που είχαν κάνει τα άτομα της επιχείρησης, που ο πατέρας μου εμπιστευόταν. Καθώς δούλεψα επιτυχώς, για να αποκαταστήσω την ζημιά, ένιωσα την οργή να βράζει μέσα μου. Ο θυμός που ένιωθα για τον γάμο μου, ενώθηκε με τον θυμό που ένιωσα για την διάγνωση του πατέρα μου, και για τα άτομα που τον εκμεταλλεύτηκαν στην πιο δύσκολη στιγμή του.

Πραγματικά ήθελα και δεύτερο παιδί και προσπάθησα για λίγο καιρό, να κάνω ένα. Μετά από μερικούς μήνες, ξαναβρήκα τα λογικά μου. Το να κάνω ένα δεύτερο παιδί με έναν σύζυγο που δεν ήταν ποτέ εδώ, ήταν γελοίο. Είχε έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα.

Το να τον διώξω από το σπίτι, ήταν πολύ δύσκολο. Έμεινε μαζί μας για έξι μήνες, μέχρι να βρεί σπίτι να μετακομίσει. Ήταν μια δύσκολη και άβολη στιγμή. Παρόλο που το είχα επιδιώξει και ήξερα ότι θα καταλήξουμε στο διαζύγιο, ένιωσα πόνο και απογοήτευση, για την οικογένεια που είχα αποτύχει να κάνω, ενώ το ήθελα πάρα πολύ.

Πήγα και σε άλλον σύμβουλο, ήμουν καλά οικονομικά, είχα ντυθεί όμορφα, μιλούσα καλά και μου ανακοίνωσε ότι δεν χρειαζόταν να πηγαίνω πια.

Έκλαψα πολύ, έπαιρνα χάπια για να κοιμηθώ, προσπάθησα να κρατήσω ημερολόγιο, και απλά κατέληγα να κλαίω πιο πολύ. Παρακολούθησα μαθήματα αυτοσυγκέντρωσης και πήγαινα συχνά για περίπατο. Προσπάθησα να τελειώσω με όλες τις διαδικασίες διαζυγίου, συνέχισα να δουλεύω στη δουλειά μου, να διαχειρίζομαι την εταιρεία του πατέρα μου, και να προσέχω την κόρη μου όσο καλύτερα μπορούσα.

Έκανα κατευθείαν αίτηση διαζυγίου. Η απόφαση βγήκε γρήγορα, δεν έδωσα καν σημασία στα χαρτιά και απλά συμπλήρωσα όσα μου ζητήθηκαν.

Όταν το διαζύγιο τελείωσε, συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να μιλήσω χωρίς να κλάψω ή να φωνάξω, στον πρώην σύζυγο μου. Και οι δύο θέλαμε το ίδιο, να είναι η κόρη μας υγιής και ευτυχισμένη. Δουλέψαμε μαζί για να μπορέσουμε να το πετύχουμε αυτό.

Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Μερικές φορές κλαίω ακόμα, αλλά δεν πέφτω στα πατώματα, να θρηνώ για τα χαμένα μου όνειρα. Ακόμα νιώθω άσχημα και μόνη μου, αλλά αρχίζω να νιώθω γεμάτη πιο συχνά. Πλέον θεωρώ την κόρη μου και εμένα – μόνο τις δυό μας – οικογένεια. Η προοπτική για το μέλλον – το σπίτι, η μονογονεϊκή οικογένεια, το να ξαναμπώ στο παιχνίδι των ραντεβού- όλα αυτά- είναι ακόμα τρομακτικά, αλλά έχοντας περάσει χειρότερα από όσα περίμενα, νιώθω πλέον ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα.

Υ.Γ. Κατάφερα και διόρθωσα όλο εκείνο το χρέος που είχαν δημιουργήσει στον πατέρα μου οι δήθεν φίλοι του, στην πιο ευάλωτη στιγμή του!

Πηγή : http://www.womandivorcesupport.com/