«Μα μόνο με ένα παιδί θα μείνεις;» : Η ερώτηση που με έκανε να κλάψω πικρά!

Με λέμε Δήμητρα και είμαι 33 ετών με ένα κοριτσάκι 4 ετών. Έχασα τον άντρα μου όταν η μικρή μου ήταν 6 μηνών, ξαφνικά από ανεύρυσμα. Ήμασταν ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι και πολύ ερωτευμένοι. Έχασα την αγάπη της ζωής μου και έχασα τον μισό μου κόσμο. Το άλλο μισό το είχα στην αγκαλιά μου και είχε την ανάγκη μου. Ευτυχώς είχα το κοριτσάκι μου που μου έδινε δύναμη να συνεχίσω αλλιώς δεν ξέρω τι θα είχα κάνει. Το παιδί μου έδινε δύναμη να πάω για δουλειά, να κάνω δουλειές στο σπίτι και να είμαι εκεί όρθια.

Στάθηκα πολύ τυχερή. Σε αντίθεση με όσα διαβάζω πολύ συχνά στη σελίδα σας, εγώ δεν είχα κακά σχόλια δεν ήρθε να μου πεί κάποιος κάτι κακό και είχα απεριόριστη στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους μου που με βοήθησαν στα πάντα. Κατάφερα να γυρίσω στη δουλειά μου, να είμαι όσο μπορώ καλή μητέρα για τη κόρη μου και να συνεχίσω να είμαι νοικοκυρά στο σπίτι μου.  Όμως έγινε κάτι που με πόνεσε και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας γιατί με πλήγωσε πολύ και έχω ακούσει ότι έχει συμβεί και σε άλλους μονογονείς….

Είμαστε με τη μικρή μου στη παιδική χαρά. Δίπλα μου μια μαμά με 2 παιδάκια πιο μεγάλα σε ηλικία που έπαιζαν στις κούνιες. «Ένα έχετε;» με ρωτάει. «Ναι» της λέω. «Να πείς στη μαμά σου να σου κάνει αδερφάκι!» λέει η κυρία και απευθύνεται στη μικρή μου. «Ε… ξέρετε δεν γίνεται» της λέω χαμογελαστή παρακαλώντας από μέσα μου να τελειώσει η συζήτηση. «Μα μόνο με ένα θα μείνεις;  Δεν κάνει. Κρίμα το παιδί σου!».

Δεν ξέρω ρε παιδιά τι έπαθα αλλά νααα τα δάκρυα ποτάμι. Μετά από τόσα χρόνια από τον θάνατο του άντρα μου, έκλαψα όπως δεν έχω κλάψει ποτέ. Ουτε στη κηδεία του άντρα μου δεν έκανα έτσι.  Έβαλα γυαλιά για να μην το καταλάβει το παιδί, τη πήρα άρων άρων και φύγαμε.

Εκλαιγα σε όλο το δρόμο αλλά δεν ξέρω γιατί; Που με τον άντρα μου θέλαμε να κάνουμε πολλά παιδιά και δεν προλάβαμε; Για την αδιακρισία των ανθρώπων που καμιά φορά δεν ξέρουν πότε να σταματάνε; Για το παιδάκι μου που δεν θα έχει αδερφάκια και δεν θα γνωρίσει μπαμπά; Δεν ξέρω ήμουν όμως χάλια 2 μέρες.

Όταν συνήλθα κάθισα και σκέφτηκα. Για στάσου. Εγώ μπορεί να μην είχα χάσει τον άντρα μου. Μπορεί να μην τα πηγαίναμε καλά και να μην θέλαμε να φέρουμε άλλο ένα παιδί σε έναν άρρωστο γάμο. Μπορεί να είχαμε πρόβλημα γονιμότητας και να μην είχαμε άλλα λεφτά για εξωσωματική. Μπορεί να το είχα κάνει με σπέρμα δότη το παιδί και να μην ήθελα να κάνω άλλο ή μπορεί να μην θέλαμε ρε παιδί μου έτσι να μην γουστάραμε.

Ποιός είναι ο καθένας που θα μου υποδείξει πόσα παιδιά «πρέπει» να κάνω και πόσο κρίμα θα είναι για το παιδί μου αν δεν έχει αδέρφια; Ποιός θα μου πεί τι είναι σωστό για μένα και την οικογένειά μου;  Ποιός είπε πως τα μοναχοπαίδια είναι προβληματικά; Η λύπη μου έγινε θυμός. Ευτυχώς δεν την πέτυχα ξανά στη παιδική χαρά και ελπίζω αν τη πετύχω να έχω ξεθυμάνει αρκετά για να μην τη βρίσω.

Να είστε διακριτικοί και ευγενικοί με τους ανθρώπους, και ειδικά σε τόσο λεπτά θέματα. Δεν ξέρετε ο κάθε ένας τι ζόρι τραβάει, τι προβλήματα και τι ανάγκες έχει. Είμαστε καλοί στο να δίνουμε συμβουλές αλλά κάκιστοι όταν είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να τις εφαρμόσουν. Όταν δεν ξέρεις αν ο διπλανός σου έχει να φάει, αντί να του λες να κάνει άλλο ένα παιδί, καλύτερα δώσε του 2 πακέτα μακαρόνια να ταίσει αυτό που ήδη έχει.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Δήμητρα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ