fbpx

Μα γιατί δεν πας παρακάτω;

| 17 Δεκεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Άλλος ένας να μου πεί να πάω παρακάτω και να προχωρήσω στη ζωή μου, και θα ουρλιάξω! Δυνατά. Έχω βαρεθεί τόσο μα τόσο πολύ με αυτή την εμμονή του «πρέπει να προχωρήσεις» «πρέπει να νιώσεις καλά» «πρέπει να το ξεπεράσεις». Με τις συμβουλές που σου λένε ότι δεν θα είσαι ευτυχισμένος μετά το διαζύγιο μέχρι…μάντεψε…να πας παρακάτω…Και τι σημαίνει αυτό αλήθεια;

Πώς προχωράς όταν είσαι θυμωμένος, σκασμένος και κάθε μέρα αντιμετωπίζεις τις συνέπειες, τα λάθη σου, τα υπέρογκα έξοδα, τα παιδιά σου που βλέπεις κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, που ξυπνάς τα πρωινά χωρίς να πηδάνε στο κρεβάτι σου, ακόμα και όταν έχουν περάσει χρόνια μετά το διαζύγιο; Γιατί οι άνθρωποι νομίζουν πως αυτός που έχει χωρίσει χρόνια τώρα, σημαίνει ότι το έχει ξεπεράσει και αν δεν το έχει ξεπεράσει, πρέπει να προχωρήσει; Και πού πάει αυτός που προχωράει;


ADVERTISEMENT

Όταν το διαζύγιο σε έχει στραγγίξει ψυχολογικά και οικονομικά, όταν μετά από μήνες ή χρόνια εκκρεμούν ακόμη θέματα που δεν μπορείς να κρύψεις κάτω από το χαλί, όταν η συμπεριφορά σου δεν έχει να κάνει με το ότι αρνείσαι να αφήσεις το παρελθόν ή ότι δεν έχεις ξεπεράσει την πρώην σου αλλά απλά ότι έχεις κουραστεί. Είναι απλό. Κουράστηκες. Ακόμη σε επηρεάζει το παρελθόν, στη δουλειά σου, στην υγεία σου, στα παιδιά σου και έχει τον ατελείωτο. Νιώθεις έτσι γιατί τώρα το ζείς, αυτό είναι το παρόν σου.

Μπορεί να μην μαλώνουμε πια και τα παιδιά μας να ζουν καλύτερα. Μπορεί να κάνουμε καινούρια αρχή αλλά αυτό δεν σημαίνει πάντα κάτι καλό αλλά κάτι διαφορετικό. Μπορεί να βγήκαμε σώοι από έναν δυστυχισμένο ή πεθαμένο γάμο και όλοι να είμαστε ανακουφισμένοι. Μπορεί να φτιάξουμε νέες οικογένειες και όλα να πηγαίνουν καλά.

Αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους και δεν συμβαίνει με όλους. Μερικούς από εμάς οι οικονομικές συνέπειες του διαζυγίου, μας κυνηγάνε για χρόνια. Τα προβλήματα υγείας επίσης, τα ψυχολογικά μας; Άστο καλύτερα. Η δουλειά μας, αν έχουμε, πάει κατά διαόλου και για να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, κάνουμε ένα εκατομμύριο συμβιβασμούς.


ADVERTISEMENT

Πιέζω τον εαυτό μου να μην αντιδρά για το καλό των παιδιών. Να μην μιλάω άσχημα για τη πρώην γυναίκα μου. Να μην στενοχωριέμαι μπροστά στα παιδιά. Να κάνω πως δεν βλέπω. Να καταπίνω τις προσβολές του διευθυντή μου που νομίζει ότι με 800 ευρώ κι αυτά μισοπληρωμένα κάθε μήνα, μου κάνει χάρη. Να πιέζω τον εαυτό μου και να με πιέζουν από πάνω και όσοι μου λένε να προχωρήσω.

Είμαι θυμωμένος χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μου ή κάποιον άλλον ή τα παιδιά μου και τους φίλους μου. Άλλος μύθος αυτός, άμα είσαι θυμωμένος λέει, δεν αγαπάς. Ό,τι να ναι. Είμαι απλά πικραμένος. Φανταστείτε να έχουν περάσει 7 και 10 χρόνια κι εσείς ακόμη να τραβιέστε στα δικαστήρια και η άλλη πλευρά να μην συμβιβάζεται με τίποτα. Να λέει «Όχι» στα πάντα, να είναι μια άρνηση από πάνω ως κάτω και να μην καταλαβαίνεις  τι νόημα έχει που χωρίσατε όταν ακόμη και από απόσταση καταφέρνει να σε εξοργίζει.

Χιλιάδες ερωτήματα. Πώς θα προστατέψω τα παιδιά; Πού θα βρω λεφτά; Θα καταφέρω να πληρώσω το νοίκι αυτό το μήνα; Δεν είναι όλοι οι μπαμπάδες λαμόγια, εγώ πληρώνω μέχρι τελευταίου ευρώ και όταν ο εργοδότης μου με αφήνει απλήρωτο, τραβάω από τις κάρτες. Για να μην πούν ποτέ τα παιδιά μου ότι ο πατέρας τους, τα πέταξε ή δεν τα νοιάστηκε. Από τη κάρτα τραβάω για να ζήσω. Από τη κάρτα τραβάω για να πάω τα παιδιά μου θέατρο ή λούνα παρκ αυτή τη μια φορά στις δύο εβδομάδες να μην μείνουν μέσα, να κάνουν κάτι με τον μπαμπά τους. Μέχρι και για τους δικηγόρους και τα δικαστικά, από τη κάρτα τράβηξα για να πληρώσω. Διαζύγιο σε άτοκες δόσεις.

Η μαμά ενός συμμαθητή των παιδιών μου, πήρε διαζύγιο μετά από χρόνια κακοποίησης. Αυτή η κακοποίηση από τον πρώην άντρα της, άφησε πολλά κατάλοιπα όχι μόνο σε εκείνη αλλά και στα παιδιά της. Το ένα της παιδί πάει σχολείο μαζί με τα δικά μου και το άλλο δεν πάει. Γιατί για να ξεπεράσει την κακοποίηση του πατέρα του, κάνει 3 φορές την εβδομάδα συνεδρίες και παίρνει αντικαταθλιπτικά 8 χρονών παιδί. Γίνεται να πείς σε αυτή τη γυναίκα «Μα γιατί δεν πας παρακάτω;».

Δεν είναι όλα μαύρα και δεν χωρίζει κανείς για να είναι χειρότερα. Καμιά φορά όμως τα πράγματα μετά το διαζύγιο δεν είναι καλύτερα ή τέλεια. Είναι απλά καλά. Ή στάσιμα. Καμιά φορά το παρακάτω είναι πιο κάτω χωρίς παρά. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος ή προορισμένος να προχωράει, είναι λάθος να κάνουμε τους ανθρώπους να νομίζουν πως μετά το διαζύγιο, τους περιμένει η γή της επαγγελίας διότι όταν ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται απλά στη γή, απογοητεύονται. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.

Βασίλης

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των αναγνωστών μας, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητώς η αναδημοσίευσή τους. Σε αντίθετη περίπτωση επιφυλασσόμαστε παντός νομίμου δικαιώματός μας. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ