fbpx

Κι όμως δεν είχα δύναμη τη πόρτα να σου κλείσω…

| 15 Σεπτεμβρίου 2014
ADVERTISEMENT

Καλησπέρα στην όμορφη παρέα σας και στη τόσο χρήσιμη σελίδα σας που δίνει κουράγιο σε όλους μας. Είμαι και εγώ μια μόνη μαμά δύο δίδυμων αγοριών που σήμερα είναι 5 χρονών. Πέρασα πολλά για να πω σήμερα ότι είμαι ευτυχισμένη και καλά με τα παιδιά μου και με τον εαυτό μου και σίγουρα όσα έγιναν μου έδωσαν ένα μάθημα ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο.

Με τον άντρα μου αγαπηθήκαμε παντρευτήκαμε και όλα πήγαιναν καλά εκτός από ένα: Να γίνουμε γονείς. Μετά από 1.5  χρόνο προσπαθειών και εξετάσεων, η εξωσωματική ήταν μονόδρομος. Δεν θα σας πω ότι ήμασταν ευτυχισμένοι και πετούσαμε στα σύννεφα γιατί ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση που δεν τη περιμέναμε. Κάτι οι ορμόνες που μου προκαλούσαν νεύρα, κάτι τα φάρμακα που έπαιρνα και οι υπερωρίες που έκανε ο άντρας μου στη δουλειά μας είχαν τσιτώσει και μαλώναμε συνέχεια. Ένα βράδυ ο καυγάς μας ήταν τόσο έντονος που φοβήθηκα μην έχασα τα μωρά μου. Λίγο πρίν κλείσω τον 8ο μήνα, ο άντρας μου μας εγκατέλειψε. Και όταν λέω μας εγκατέλειψε, με όλη τη σημασία.


ADVERTISEMENT

Εγώ στα πατώματα. Να παρακαλάω, να αναρωτιέμαι, να μην το πιστεύω. Τον πήρα τηλέφωνο, ικέτεψα, έκλαψα, έπεσα στα πόδια του. Τίποτα. Γέννησα και δεν ήρθε ούτε στο μαιευτήριο. Έρχονταν συγγενείς και φίλοι και με έβλεπαν να κλαίω συνέχεια και τον άντρα μου απών. Όταν γύρισα στο σπίτι με βοηθούσε η μητέρα μου. Όλοι μου έλεγαν πως αποκλείεται να έφυγε έτσι, πως αποκλείεται να μην είχε άλλη. Δεν ήξερα τί να σκεφτώ ήμουν σαν αποβλακωμένη. Πήγαμε να γίνουμε γονείς κι αντί να ευτυχήσουμε, χωρίσαμε. Έπεσα σε βαριά κατάθλιψη και εκείνος καμία επικοινωνία, μέχρι που με πήρε ο δικηγόρος του να ξεκινήσουμε τη διαδικασία του διαζυγίου. Εκείνη τη μέρα από τη στενοχώρια μου, μου κόπηκε το γάλα. Δεν περίμενα πως θα το τραβούσε τόσο, είχα μέσα μου μια ελπίδα πως θα γυρνούσε στο σπίτι μας.

Βάφτισα τα αγόρια μου και εκείνος έλειπε. Η φωτογράφος μου έλεγε συνέχεια “Γέλα λίγο”. Πώς να γελάσω, με τί δύναμη; Ήμουν μόνη μου, άνεργη, με έναν άντρα που εξαφανίστηκε, με δύο αγόρια που ήθελαν συνέχεια φροντίδα και αγάπη, και εγώ ράκος. Δεν χάρηκα γέννα, δεν χάρηκα τις πρώτες μέρες στο σπίτι και τις πρώτες βόλτες, δεν χάρηκα βάφτιση δεν χάρηκα τίποτα. Όταν τα παιδιά μου έγιναν δύο χρονών και ο ένας μου γιος δεν μιλούσε καθόλου, δεν έβγαζε ούτε τις κραυγούλες που βγάζουν τα μωρά, κατάλαβα πως αυτή η θλίψη περνούσε και στα παιδιά μου και έπρεπε να σταματήσω πρίν τους κάνω κακό. Και ένα πρωί σηκώθηκα μια άλλη.

Έβαλα δικηγόρο και ξεκίνησα τις διαδικασίες του διαζυγίου. Της ζήτησα σαν προσωπική χάρη να μην με φέρει ποτέ σε επαφή ούτε μαζί του ούτε με τον δικηγόρο του και να τα κανονίζει όλα εκείνη.  Το μόνο που έμαθα πιο μετά και αυτό επειδή μου έβαζε διατροφή, ήταν ότι ήταν μόνιμος κάτοικος Νέας Υόρκης.  Έπιασα δουλειά part time σε σούπερ μάρκετ και τα παιδιά τα φυλούσε η μητέρα μου. Επειδή γνώριζα πολύ καλά Αγγλικά και υπολογιστές και είχα αφοσιωθεί πολύ στη δουλειά, μετά από ένα χρόνο έγινα προϊσταμένη. Έβγαζα πια δικά μου χρήματα και φυσικά βοηθούσε που ο πρώην άντρας μου ήταν τυπικός στις πληρωμές του. Λίγο πρίν τα παιδιά μου γίνουν 4, γνώρισα κάποιον από τη δουλειά και αρχίσαμε να βγαίνουμε. Άρχισα πια να χαμογελώ, να ελπίζω, να ντύνομαι, να βγαίνω, να είμαι καλή μητέρα, να ζω. Στα 4α γενέθλια των παιδιών μου, εμφανίστηκε ο πατέρας τους…


ADVERTISEMENT

Άνοιξα τη πόρτα χαρούμενη γιατί περίμενα τους νονούς τους και στην αρχή δεν τον γνώρισα. Όταν τον είδα να πλησιάζει στη πόρτα και κατάλαβα ποιός είναι,  ήθελα να τον χτυπήσω, να τον βρίσω, να του πω να ξεκουμπιστεί, να κρύψω τα παιδιά μου και να μην τα ξαναδεί. Ήταν μεγάλο το σοκ όμως και δεν μου ήρθε να αντιδράσω καθόλου. Είδε τα παιδιά στη πόρτα και έβαλε τα κλάματα, ο Θάνος μου ρωτούσε “Μαμά ποιός είναι ο κύριος;”. Τί να τους πείς; Άφησε το δώρο των παιδιών και έφυγε χωρίς να πεί τίποτα. Φυσικά μου χάλασε τη μέρα γιατί σε όλο το πάρτυ ήμουν σαν αποβλακωμένη και τα παιδιά μπερδεύτηκαν. Δεν καταλάβαινα τί γινόταν. Όταν συνήλθα όμως φοβήθηκα ότι θα διεκδικούσε να βλέπει τα παιδιά κι εμείς είχαμε συνηθίσει αλλιώς και επίσης δεν ήθελα να ξαναφύγει και να τα πληγώσει. Δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη.

Μετά από μια εβδομάδα μου έστειλε email γιατί όπως έγραφε, δεν είχε τη δύναμη να μου τα πεί στο τηλέφωνο. Όταν ήμουν 5 μηνών έγκυος πήγε με άλλη. Δεν είχε το θάρρος να μου το πεί και προτίμησε να φύγει για να μην με πληγώσει. Επέλεξε να πάει στο γραφείο της εταιρίας που δούλευε στην Αμερική γιατί εκεί δούλευε και αυτή και θα μπορούσαν να είναι μαζί. Με την άλλη είχαν σχέση για ένα χρόνο και επειδή δεν τα πήγαιναν καλά χώρισαν. Από τότε κατάλαβε το λάθος του και ντρεπόταν να με ξαναπλησιάσει. Έγινα τρελή από τα νεύρα μου. Με άφησε άνεργη και μόνη μου με δίδυμα παιδιά που μαζί διαλέξαμε να κάνουμε, για να κάνει το καπρίτσιο του. Και τώρα εγώ έπρεπε να τον δεχτώ στη ζωή μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και όμως τον δέχτηκα. Όχι σαν σύντροφο, σαν σύντροφο ποτέ ξανά, αλλά σαν πατέρα.

Εδώ και 6 μήνες έχει γυρίσει μόνιμα στην Ελλάδα και βλέπει τα παιδιά. Πηγαίνουν βόλτες, τα παίρνει στο σπίτι του και μένουν μαζί του κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και δεν σας κρύβω ότι με πολιορκεί. Αλλά εκτός από τα αισθήματα που είχα μέσα μου για εκείνον, μου κατέστρεψε και κάτι άλλο που δεν φτιάχνεται: Την εμπιστοσύνη μου. Δεν του έχω καμία εμπιστοσύνη και δεν θα έκανα ποτέ ξανά σχέση με κάποιον που έφυγε νύχτα και ξαφνικά θυμήθηκε ότι υπάρχουμε. Όμως σαν μητέρα που αγαπώ τα αγόρια μου και θέλω την ευτυχία τους, δεν είχα δικαίωμα να τους στερήσω τον πατέρα τους. Και αν νομίζεις ότι το έκανα εύκολα, απατάσαι. Χρειάστηκα πολύ συζήτηση με τη ψυχολόγο και με τον εαυτό μου για να φτάσω σε αυτό το σημείο, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Έβαλα λοιπόν τον εγωϊσμό μου στην άκρη, κατάπια τη πικρία μου και παρά τις αρχικές μου αντιρρήσεις, έκανα πίσω αφού και εκείνος δεσμεύτηκε μπροστά στη κοινωνική λειτουργό πως δεν θα πλήγωνε τα παιδιά και δεν θα τα εγκατέλειπε ξανά. Γιατί αυτό οφείλει μια μητέρα να κάνει.

Στέλλα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ