Και πάλι απ’ την αρχή!

Όλες μας μόλις αποκτήσουμε παιδιά κάνουμε όνειρα για αυτά… Πως τα φανταζόμαστε να μεγαλώνουν , να σπουδάζουν, να μορφώνονται , να ανεξαρτητοποιούνται, να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή… και φτάνει μια μέρα εκείνη η στιγμή που όλα αυτά γίνονται πραγματικότητα και τα παιδιά σου είναι έτοιμα “να κατακτήσουν τον κόσμο!”. Αυτό που θέλω φίλοι μου να μοιραστώ μαζί σας δεν είναι μόνο το συναίσθημα της άδειας φωλιάς που ένιωσα όταν τα παιδιά μου έφυγαν από το σπίτι αλλά κυρίως ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης μου με το σύζυγο μου, μετά από 25 χρόνια γάμου.

Ο Σεπτέμβριος του 2010 ήταν μια περίοδος-σταθμός στη ζωή μου, όταν η κόρη μου έφυγε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία και παράλληλα ο γιος μου πήγε για δουλειά στην Ολλανδία. Τα συναισθήματα μου ήταν ανάμεικτα: χαράς, λύπης, αγωνίας, φόβου, συναισθήματα έντονα που δύσκολα μπορούσα να διαχειριστώ και εκεί ήταν που σκέφτηκα ότι πλέον ήμασταν οι δυό μας, ο άνδρας μου και εγώ, ολομόναχοι.

Από τη μια έπρεπε να είμαι δυνατή και να εμψυχώνω τα παιδιά μου στο νέο τους ξεκίνημα, και από την άλλη χρειαζόμουν κάποιος να εμψυχώσει εμένα εκείνη τη μεταβατική περίοδο! Το σπίτι από εκεί που έσφυζε από ζωή , άδειασε απότομα. Ξαφνικά μείναμε οι δύο μας μόνο, όπως τότε που ήμασταν νιόπαντροι. Τότε ήταν που και οι δύο συνειδητοποιήσαμε πόσο πολύ είχε αλλάξει η σχέση μας και πόσο είχαμε αλλάξει και εμείς οι ίδιοι όλα αυτά τα χρόνια.. Έτσι αφού περάσαμε το στάδιο της αρχικής στεναχώριας επειδή μας έλειπαν τα παιδιά μας, βρήκαμε συμπαράσταση και δύναμη ο ένας στο πρόσωπο του άλλου και πιάσαμε την ιστορία μας από τη αρχή!

Κάναμε όλα εκείνα που ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε λόγω των παιδιών και των αυξημένων υποχρεώσεων, τώρα ήμασταν πλέον οι δυο μας και αυτό είχε και τα θετικά του! Γνωριστήκαμε ξανά από την αρχή και ξανά ερωτευτήκαμε! Η σχέση μας πέρασε σε άλλο επίπεδο μετά από τρεις δεκαετίες σχεδόν που γνωριζόμασταν.. Μπορώ να πω ότι μας έκανε καλό αυτή η κατάσταση. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι όσο και αν λατρεύεις τα παιδιά σου θα έρθει κάποια στιγμή που θα πρέπει να τα αφήσεις να ανοίξουν τα φτερά τους και να κάνουν αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους , ακόμη και αν η ευτυχία τους βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα μακριά από εσένα και το σπίτι σας!

Τότε ήταν που γύρισα και κοίταξα τον άνδρα μου και είπαμε με περηφάνια ότι τα καταφέραμε υπέροχα, μεγαλώσαμε δυο αξιαγάπητα παιδιά, που κάνουν τους στόχους τους πραγματικότητα και κυνηγούν τα όνειρα τους, φτιάξαμε μια αγαπημένη οικογένεια, δεμένη και ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες βρήκαμε αφορμή για ανασυγκρότηση. Είναι αυτό που λέει και ο σοφός λαός ‘’κάθε εμπόδιο , γίνεται για καλό!’’

Πηγή: http://efisecrets.gr/