fbpx

Ήμουν η άλλη γυναίκα και έχω αυτό που ζήτησα: Να είμαι μαζί του!

| 5 Ιουνίου 2015
ADVERTISEMENT

Γνώρισα το σύντροφο μου τα Χριστούγεννα του 2009 σε μια επαγγελματική συνάντηση. Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας εντυπωσιάστηκα από το ανάστημα, την ομορφιά και το πανέξυπνο χιούμορ του. Η αντίδραση ήταν αμφίδρομη. Δύο ώρες μετά έβαζα τρίτους να μάθουν αν είναι ελεύθερος για να προχωρήσω το διακριτικό φλερτ που είχε αρχίσει να εξελίσσεται. Απογοητευμένη από σχέσεις που δεν οδήγησαν πουθενά κι ένα αποτυχημένο αρραβώνα δεν ήθελα να ξεκινήσω καινούρια μπλεξίματα, αρκετά προβλήματα μου είχε δημιουργήσει ως τότε το αντρικό φύλο. Και δυστυχώς η αλήθεια με γείωσε. Παντρεμένος και μάλιστα με ένα μωρό βυζανιάρικο. Απογοήτευση την οποία όμως ξεπέρασα αρκετά γρήγορα.

Μεσολάβησαν οι γιορτές κι ένα προσωπικό μου ταξίδι στο εξωτερικό. Ανήμερα Πρωτοχρονιάς πήρα email του με ευχές στις οποίες ανταποκρίθηκα τυπικά και επαγγελματικά ανταποδίδοντας για την οικογένεια του. Ήθελα να γνωρίζει ότι ξέρω. Να μην τα πολυλογώ για το επόμενο τρίμηνο ακολούθησαν πολλά τέτοια μαιλ στα οποία από τη μια ανυπομονούσα για το ενδιαφέρον του κι από την άλλη απαντούσα πολλές φορές μέχρι και απαξιωτικά, δοκιμάζοντας τις αντοχές μου και τις δικές του. Τρεις μήνες μετά ήρθε το πρώτο φιλί στο δεύτερο ραντεβού μας για καφέ και από εκεί και μετά … ο κόσμος έσβησε. Ξεκίνησε μια σχέση καθημερινής επικοινωνίας λόγω χιλιομετρικής απόστασης μεταξύ μας, με μαιλ, μηνύματα στο κινητό και στο skype. Αυτές οι στιγμές ήταν η ανάσα μου, ο λόγος να χαμογελώ κάθε μέρα. Κι από την άλλη ήταν η αγωνία ότι πρέπει να τελειώσει πριν εξελιχτεί σε κάτι βαθύτερο, οι ενοχές ότι έμπλεκα με ένα παντρεμένο πατέρα.


ADVERTISEMENT

Με πολλές κρίσεις αλλά και στιγμές απέραντης ευτυχίας, η σχέση αυτή κράτησε για ένα χρόνο σε ένα παράλληλο κόσμο. Τον ακολούθησα σε πολλά του επαγγελματικά ταξίδια. Γνώριζα ότι ήμουν κρυφή αμαρτία για το δικό του κόσμο (και πώς θα μπορούσε άλλωστε) αλλά όχι στο δικό μου όπου με δική του επιθυμία εμφανίστηκε στην οικογένεια μου ως ο δεσμός μου. Έλεγε όλο αυτό το διάστημα ότι είμαι η προτεραιότητά του κι ότι θέλει να με κάνει ευτυχισμένη κι εγώ δεχόμουν αδιαμαρτύρητα τις στιγμές που μου χάριζε προστατεύοντας τον και μη διεκδικώντας περισσότερα. Όλα αυτά για ένα χρόνο. Η ψυχή μου βάραινε από την ανάγκη της για περισσότερα κι από τις τύψεις ότι δεν είχε δικαίωμα να τα ζητήσει. Προσπάθησα να φύγω, μα δε με άφησε. Μου ζήτησε χρόνο να βρει τον τρόπο για να μου δώσει όλα αυτά που ζητούσα –να είμαι μαζί του, να κάνω το παιδί του-. Και πέρασε ακόμα ένας χρόνος.

Δείτε σχετικά: Χωρίσαμε επειδή η γυναίκα του ήθελε να του αφήσει τα παιδιά!

Και ήρθε ξαφνικά το τέλος στο γάμο του γιατί έπαψε να είναι προσεκτικός κι η γυναίκα του ανακάλυψε μέρος της επικοινωνίας μας. Τον διαολόστειλε. Τον εκβίασε ότι δε θα ξαναδεί το παιδί. Οι γονείς του απογοητεύτηκαν και του το έδειξαν από τη πρώτη στιγμή. Κάθε μέρα που περνούσε τον άκουγα όλο και πιο απόμακρο. Τα ταξίδια του να με δει σταμάτησαν, πλέον εγώ προσπαθούσα να ξεκλέβω χρόνο για να τον επισκέπτομαι στη πόλη του. Έχασε πάνω από 20 κιλά και μου φερόταν άσχημα. Το περισσότερο χρόνο ήταν μίζερος κι εγώ προσπαθούσα να χαμογελάω για να του δίνω δύναμη και κουράγιο ότι δεν ήταν μόνος του σε όλο αυτό. Ήμουν για εκείνον ο σάκος του μποξ όπου έβγαζε όλη του τη κακία και την απογοήτευση. Ήθελα να φύγω αλλά από την άλλη πώς να τον αφήσω όταν τον οδήγησα με τις επιθυμίες μου σε αυτή τη κατάσταση; Μαζί του ο παράδεισος, μαζί του κι η κόλαση αφού όπως η Εύα δοκίμασα τον απαγορευμένο καρπό. Άλλος ένας χρόνος πέρασε.


ADVERTISEMENT

Ήρθε και η οικονομική κρίση στην χώρα μας κι εγώ έχασα τη δουλειά μου (διευθυντική θέση με πάρα πολύ καλά χρήματα). Δεν απογοητεύτηκα αλλά το είδα σαν ευκαιρία να στρώσουν τα πράγματα μεταξύ μας. Τα ταξίδια μου κι ο χρόνος μου κοντά του ήταν τώρα απεριόριστα και θα μπορούσα να βρω μια δουλειά κοντά του. Δεν συμμεριζόταν τον ενθουσιασμό μου και με κάθε ευκαιρία μου το έδειχνε. Ακόμα δε με είχε γνωρίσει σε κανένα γνωστό του παρά τις διαμαρτυρίες μου και πλέον απέφευγε και την οποιαδήποτε επικοινωνία και επαφή με τους δικούς μου. Οι απογοητεύσεις ήταν περισσότερες από τις χαρές που ζούσα κοντά του. Παρόλα αυτά ήταν ο άνθρωπος μου και ήθελα να του δείξω ότι όσο κι αν με πολεμάει δεν θα τον εγκαταλείψω. Πίστευα ότι αυτό ζητούσε από μένα. Ήλπιζα ότι όσο θα έβρισκε τις ισορροπίες με τη πρώην γυναίκα του και το παιδί του θα μειωνόταν και οι μεταξύ μας εντάσεις. Ένας ακόμα χρόνος κύλησε έτσι.

Επιτέλους κάποια στιγμή βρήκα δουλειά και θεώρησα ότι τα πράγματα θα στρώσουν. Μετακόμισα στο σπίτι του με δική του συναίνεση και κάθε μέρα ήταν κι ένας νέος αγώνας συμβίωσης. Υπήρξαν μία ή δύο φορές όπου μετά από ομηρικό καυγά μάζεψα τα πράγματά μου για να φύγω. Στη δεύτερη μάλιστα μου πέρασε για πρώτη φορά από το μυαλό μου η σκέψη της αυτοκτονίας. Χωρίς αυτόν ένιωθα ότι δεν είχε νόημα η ζωή μου. Το ξεπεράσαμε κι αυτό. Σταδιακά γινόντουσαν μικρά βήματα βελτίωσης. Γνώρισα κάποιους φίλους του και τους γονείς του. Γνωριστήκαμε με τη μικρή του και άρχισε να με συνοδεύει σε όλες μου τις οικογενειακές υποχρεώσεις.

Πέντε χρόνια μετά η κόρη του που έχει ήδη μεγαλώσει με έχει δει μετρημένες φορές και δείχνει να με αποδέχεται. Οι γονείς του με έχουν δεχτεί κι αγκαλιάσει αν και αναγνωρίζω ότι χαίρονται περισσότερο γιατί δεν είναι μόνος του. Η πρώην γυναίκα του δείχνει να προχωρά στη ζωή της αφού πρόκειται σύντομα να παντρευτεί και οι σχέσεις τους είναι πιο αρμονικές, όχι χάρη στο παιδί αλλά γιατί κανείς τους δεν έχει απαιτήσεις από τον άλλον. Ο σύντροφός μου δείχνει να έχει βρει τις ισορροπίες του, με το παιδί κυρίως, τους γονείς του αλλά και μένα κι ας του τις ανατρέπω με τις κυκλοθυμίες μου κάποιες φορές. Όσο για μένα; Έχω αυτό για το οποίο έχω παλέψει. Δεν είναι αυτό που ονειρευόμουν αφού το όνειρο της μητρότητας με εγκατέλειψε -δεν γίνομαι μικρότερη με τα χρόνια δυστυχώς- αλλά είναι αυτό που ζήτησα. Να είμαι μαζί του.

Κι αν μοιράζομαι την ιστορία μου μαζί σας δεν το κάνω για να με λυπηθείτε, ούτε όμως να ικανοποιήσω τα αρχέτυπα ένστικτά σας για πληρωμένα-εκδικητικά σχόλια. Ο μόνος λόγος που το κάνω είναι για να σκεφτείτε δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο, ότι σε ένα νόμισμα υπάρχουν πάντα δύο όψεις. Και το δεύτερο ότι είτε κορώνα, είτε γράμματα η ονομαστική αξία του νομίσματος δεν αλλάζει. Αν θα το φυλάξεις ή θα το ξοδέψεις είναι στη διακριτική σου ευχέρεια.

Δήμητρα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των αναγνωστών μας, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητώς η αναδημοσίευσή τους. Σε αντίθετη περίπτωση επιφυλασσόμαστε παντός νομίμου δικαιώματός μας. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ

 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ