Η ζωή του άντρα μου είναι ο υπολογιστής!

Ονομάζομαι Ευαγγελία, είμαι 40 ετών, παντρεμένη τυπικά από το 2010 με ένα κοριτσάκι 4 ετών. Με τον άντρα μου, είμαστε μαζί από τα 25 μου. Νιώθω όμως πως πέρασα όλα τα υπέροχα χρόνια της ζωής μου με έναν άνθρωπο που δεν άξιζε και δεν αξίζει. Ο λόγος; Σκέφτεται πάντα μόνο τον εαυτούλη του και τη βόλεψή του.

Από την αρχή της σχέσης μας, υπήρχαν σημάδια που φυσικά εγώ σαν ερωτευμένη δεν τα έβλεπα και τα προσπερνούσα. Μου έκανε πολλά που με πλήγωναν και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα που θεωρώ πως επιδεινώθηκε η κατάσταση.

Η οικονομική μας κατάσταση είναι όπως όλων των Ελλήνων με τη διαφορά ότι εγώ είμαι η εργαζόμενη που συντηρώ το σπίτι με το εισόδημά μου γιατί ο σύζυγος είναι άνεργος. Νιώθω υπεύθυνη για όλα. Από το νοικοκυριό και τους λογαριασμούς, το αμάξι, τα οικονομικά μας. Δεν συνεισφέρει σε τίποτα και για όλα πληρώνω από το δικό μου πορτοφόλι. Δεν σκέφτηκε ποτέ να ρωτήσει αν τα χρήματα φτάνουν και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να υπάρχει πάντα φαγητό διαθέσιμο, χωρίς να πληρώσει κάτι.

Κοινωνική ζωή; Μηδέν! Δεν με συνοδεύει πουθενά. Ακόμη και διακοπές πάμε εγώ με τη κόρη μου οι δυο μας για να κάνει το παιδί μας 5 μπάνια. Δεν του αρέσουν οι κοινωνικές εκδηλώσεις και βρίσκει πάντοτε δικαιολογίες. Δεν θέλει να συμμετέχει πουθενά και κανείς δεν έρχεται σπίτι μας. Όλα περιστρέφονται γύρω από τα δικά του θέλω και τις δικές του ανάγκες. Και φυσικά η ζωή του άντρα μου σχεδόν όλη μέρα, είναι Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ!

Με το που θα μπεί στο σπίτι ή θα ξυπνήσει, θα ανοίξει τον υπολογιστή. Κάθε βράδυ κάθεται ως αργά και παίζει. Δεν συζητάμε, δεν βλέπουμε ταινίες μαζί και όταν καθόμαστε θα παίζει με το κινητό του. Ερωτική ζωή; Πάλι μηδέν. Στη μικρή έχει κάποια αδυναμία και ασχολείται μαζί της αλλά δεν την κρατάει ακόμη κι αν πρέπει να κάνω δουλειές, γιατί θεωρεί πως εγώ είμαι αυτή που πρέπει να τη νουθετεί.

Η όλη κατάσταση με έχει στρεσάρει πολύ και σκέφτομαι να χωρίσω. Υπάρχουν στιγμές που κλαίω ασταμάτητα και ρωτάω γιατί. Τα περσινά Χριστούγεννα ήταν τα χειρότερα της ζωής μου και τα περάσαμε κλεισμένοι στο σπίτι με εκείνον στον υπολογιστή γιατί δεν ήθελε να πάμε πουθενά. Το άσχημο είναι πως όλη αυτή τη ψυχολογική μου κατάσταση, την εισπράττει η κόρη μου και όταν κάνει κάποια ζημιά σαν παιδί, της φωνάζω και είμαι μέσα στα νεύρα. Δεν είναι σωστό αυτό που κάνω αλλά δεν μπορώ να συγκρατηθώ.

Η σκέψη του χωρισμού είναι καθημερινή όμως δυσκολεύομαι να υλοποιήσω την απόφασή μου. Οι γονείς μου δεν θέλουν να χωρίσω και σκέφτονται τί θα πεί ο κόσμος. Δεν ξέρω τί να κάνω αλλά αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα τρελλαθώ. Προσπαθώ να του πω πως αυτό που έχουμε δεν είναι οικογένεια, αλλά δεν καταλαβαίνει και όταν του λέω ότι το μόνο που τον νοιάζει είναι ο υπολογιστής, δεν θέλει να το παραδεχτεί. Σας παρακαλώ δώστε μου μια συμβουλή, μη μου πείτε όμως να συζητήσω μαζί του. Δεν θέλω άλλο και δεν μπορώ. Βρίσκομαι σε δίλημμα και όταν σκέφτομαι το μέλλον μου μαζί του, το βλέπω δυσοίωνο.

Σας ευχαριστώ!

Ευαγγελία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!