Είναι πιο εύκολο να είσαι μονογονέας παρά γονιός σε λάθος γάμο

Γνωρίζω ανθρώπους που όταν αποφάσισαν να ζητήσουν διαζύγιο, η αντίδραση πολλών ατόμων του περιβάλλοντός τους, ήταν να τους υπενθυμίσουν πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις το παιδί σου μόνος σου ή κυρίως μόνος σου. Κι αυτό είναι λάθος…

Πρώτον διότι όταν παίρνεις διαζύγιο, δεν σημαίνει πως το παιδί παύει να έχει δύο γονείς, παρά μόνο αν εκείνοι το επιλέξουν. Δεύτερον διότι δεν πρέπει να μένεις στο γάμο σου επειδή φοβάσαι ότι η ζωή μετά θα είναι σκληρή και δύσκολη. Ναι είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνος σου ή σχεδόν μόνος σου αλλά είναι και εξίσου δύσκολο να είσαι ένας παντρεμένος γονιός , όχι επειδή είσαι ευτυχισμένος αλλά επειδή φοβάσαι. Αναμφίβολα, το να μεγαλώνεις ένα παιδί ενώ είσαι δυστυχισμένος μέσα στο γάμο σου, πίστεψέ με είναι μακράν πιο δύσκολο!

Μπορεί η παιδική ηλικία να σου φαίνεται μια αιωνιότητα αλλά περνάει γρήγορα. Η αλλαγή της πάνας, το τάισμα, ο παιδικός σταθμός, το καθάρισμα του σπιτιού, οι αρρώστιες και οι πυρετοί, είναι φάσεις που περνάνε γρήγορα και δεν είναι λόγος να φοβάσαι πώς θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου. Επίσης, ο μονογονέας δεν έχει φύλο. Η πλειοψηφία αποτελείται πράγματι από μαμάδες αλλά υπάρχουν γύρω μας και πολλοί μπαμπάδες που είτε έχουν την επιμέλεια είτε μεγαλώνουν εξ ολοκλήρου τα παιδιά τους, μόνοι τους.

Η μονογονεϊκή ζωή δεν έχει φύλο ούτε έχει πολύ δουλειά με τον τρόπο που τη φαντάζεσαι. Προσωπικά χώρισα τον Ιούλιο του 2008 όταν το μωρό μου ήταν 4 μηνών και το μεγάλο μου παιδί σχεδόν 3 ετών. Όλοι σχεδόν με αντιμετώπισαν σαν να ήμουν τρελλή που άφηνα τον γάμο μου έχοντας παιδιά που ακόμη φορούσαν πάνα αλλά ένιωθα σίγουρη ότι ήταν ευκολότερο να μεγαλώσω τα παιδιά μου έχοντας ελάχιστες ή καθόλου αναμνήσεις από την οικογένειά μας, παρά αν περίμενα να περάσουν τα χρόνια και να τους ήταν δυσκολότερο να αποχωριστούν το σπίτι τους και να προσαρμοστούν στη νέα μορφή οικογένειας. Δεν μετάνιωσα ποτέ που έφυγα και ακόμη και σήμερα σκέφτομαι πόσο σωστή ήταν η απόφαση που πήρα τότε για μας.

Θα πω ψέμματα αν πω πως στην αρχή δεν είχα δεύτερες σκέψεις που έφυγα, πως δεν σκέφτηκα μήπως είχα κάνει λάθος, πως δεν δίστασα ή δεν φοβήθηκα. Όταν χωρίζεις ή μεγαλώνεις το παιδί σου μόνος σου, οι ενοχές είναι στην ημερήσια διάταξη.  Μονογονέας ή διαζευγμένος, σημαίνει να είσαι μόνος, σε περιστάσεις που περιμένεις με λαχτάρα να μην είσαι. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είσαι σίγουρος για την απόφασή σου διότι οι άνθρωποι έτσι κι αλλιώς, θα σε αμφισβητούν για το υπόλοιπο της ζωής σου. Είναι σημαντικό να ξέρεις πως θα κοιταχτείς στο καθρέφτη, σίγουρη ότι έκανες αυτό που έπρεπε να κάνεις, όταν έπρεπε να το κάνεις!

Ναι η μονογονεϊκή ζωή είναι δύσκολη, όταν για παράδειγμα παίρνει και τα δύο παιδιά ο ύπνος μέσα στο αμάξι και πρέπει να αφήσεις το ένα στο αμάξι για να πας το άλλο στο σπίτι και να γυρίσεις. Όταν το ένα κάνει εμετό και το άλλο κλαίει κι εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις. Είναι σκληρό να βλέπεις τα παιδιά να μην θέλουν να πάνε να δούν τον άλλον γονέα ή το αντίθετο, να είναι τόσο ενθουσιασμένα, που σε φιλάνε βιαστικά και τρέχουν στην αγκαλιά του. Η χαρά όμως που παίρνεις όταν κρατάς τα παιδιά σου από το χέρι χωρίς κανέναν να σου λέει τι να κάνεις με τη ζωή σου, η ελευθερία να ορίζεις εσύ τι θα φάτε πού θα πάτε και πότε θα πέσετε για ύπνο, δεν συγκρίνονται. Μονογονεϊκή ζωή ή διαζύγιο σημαίνει «το σπίτι μου, οι κανόνες μου». Το μόνο που δεν μπορείς να ελέγξεις είναι τους κανόνες στο σπίτι του άλλου γι’ αυτό καλό είναι, σε βασικά θέματα (όπως το χαρτζιλίκι, τα μαθήματα του σχολείου κλπ.) να συνεννοούνται οι γονείς μεταξύ τους, ώστε να μην μπερδεύονται τα παιδιά. Η μονογονεϊκή ζωή σε μαθαίνει να είσαι δυνατός αλλά και υποχωρητικός εκεί που πρέπει. Για τα παιδιά σου.

Σήμερα και εγώ αλλά και ο πρώην άντρας μου είμαστε καλύτεροι γονείς, απ’ ότι όταν ήμασταν παντρεμένοι. Και επειδή θα έχεις να κάνεις με τον πρώην σου μια ζωή, θα είναι πιο εύκολο για σένα να αναγνωρίσεις τη σημασία που έχει στη ζωή των παιδιών σας. Ό,τι κι αν σας χωρίζει, πρέπει ο ένας να μάθει να σέβεται τον άλλον διότι και εκείνος περνάει τα ίδια προβλήματα με σένα, έχει τα ίδια θέματα με σένα, τους ίδιους φόβους και ανασφάλειες. Με την αλληλοκατανόηση μπορείτε να κάνετε τα δυο χωριστά σπίτια μια πραγματικότητα υπέρ των παιδιών.

Η μονογονεϊκή ζωή δεν είναι εύκολη αλλά όχι για το παραπάνω φαγητό που θα φτιάξεις ή για τη παραπάνω πάνα που θα αλλάξεις. Το πρακτικό κομμάτι είναι το πιο εύκολο. Το δύσκολο είναι να προβάλλεις τις δυσκολίες και τις αυξημένες υποχρεώσεις της μονογονεϊκής ζωής, ως αιτία που δεν φεύγεις από ένα γάμο που κάνει όλους σας, δυστυχισμένους.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/