Η μονογονεϊκή ζωή είναι μοναχική και απρόβλεπτη αλλά γεμάτη αγάπη

Αν μου έλεγαν να περιγράψω με μία λέξη τη ζωή μου και τη συναισθηματική μου κατάσταση τους τελευταίους μήνες, η λέξη ‘εξαντλητική’ θα ήταν πρώτη στη λίστα. Με τρία παιδιά στην εφηβεία, καινούριο πόστο στη δουλειά, οι μέρες και οι νύχτες μου είναι γεμάτες. Στην κυριολεξία, καταρρέω το βράδυ στο κρεβάτι μου, ενώ το να σηκωθώ το πρωί, είναι το χειρότερο μαρτύριο γι’ μένα.

Μέσα σε όλα αυτά, πρόσθεσε και έναν επικείμενο γάμο, τα δύο του παιδιά, την αναζήτηση ενός σπιτιού για 5 εφήβους, και μερικά σημαντικά ζητήματα υγείας στην οικογένειά του. Συχνά αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν και στέκομαι ακόμη όρθια.

Πολλές μέρες, ξυπνούσα και έβγαινα βόλτα, ενώ προσευχόμουν στο Θεό, να μου δώσει δύναμη να βγάλω τη μέρα.

Ξέρω καλά ότι η εξάντληση είναι χαρακτηριστικό κάθε μονογονέα. Όμως η μονογονεϊκή ζωή, είναι μια ζωή μοναχική και απρόβλεπτη, αλλά και γεμάτη αγάπη.

Ο Θεός δίνει τις σκληρότερες μάχες στους πιο δυνατούς πιστούς του. Μπορείς να κάνεις τα πάντα, με τη δύναμή Του, σε όποιον κι αν πιστεύεις.

Οι μόνοι γονείς είναι πλάσματα πάντα σε εγρήγορση για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παιδιού. Είναι οι μάγειροι, οι υπηρέτες, και οι οδηγοί. Είναι οι καθηγητές και οι μαθητές μαζί. Είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις στο σπίτι, στο παιδί, στον εαυτό τους. Το βάρος της εργασίας και της λειτουργίας ενός σπιτιού είναι, συχνά, συντριπτικό. Βλέπουν το πρόγραμμα της ημέρας και αναρωτιούνται πώς θα τα καταφέρουν.

Και, όμως, τα καταφέρνουν.

Πρόσφατα, μία φίλη μου διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:

Οι μονογονείς είναι υπερήφανοι. Ευημερούν, δεν επιβιώνουν! Αυτό ήταν το μότο μου, από τότε που έγινα μόνη μαμά.

Οι μονογονείς αναγκάζονται να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν τα εμπόδια. Να ξεπεράσουν την οδύνη και τον πόνο. Να ξεπεράσουν το πλήγμα. Να ξεπεράσουν τη ζωή που ήθελαν πάντα και να χτίσουν μια καινούρια. Να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες. Κινητήριος δύναμή μας, τα παιδιά μας.

Πηγή: crosswalk.com