Η μέρα που ο φίλος μου, ασέλγησε στη κόρη μου

Σε θυμάμαι. Πώς μπορώ να σε ξεχάσω άλλωστε; Ήσουν εκείνος ο φίλος του φίλου του φίλου που ήρθες ακάλεστος σε ένα πάρτι που έκανα. Είχα καλέσει λίγους και καλούς, αλλά ήρθες και εσύ, ένας άγνωστος που έμελλε να γίνεις γνωστός. Εκείνη τη μέρα είχα κάθε λόγο να γιορτάζω. Είχα βγει νικήτρια από ένα δύσκολο διαζύγιο και είχα επιστρέψει στη δουλειά μου μετά από απουσία δύο ετών. Όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου μέχρι που ήρθες εσύ.

Όπως κάθε καινούργιος καλεσμένος, κοιτούσες κάθε φωτογραφία που έβλεπες στο σαλόνι και σχολίαζες τις πανέμορφες κόρες μου. «Είναι 6 και 9 ετών» σου είπα, όταν με ρώτησες.

Η επαγγελματική σου ιδιότητα σε έφερε ξανά στο σπίτι μου την επόμενη μέρα. Χάλασε ξαφνικά το πλυντήριο και κάλεσα εσένα για να μου το φτιάξεις. Πού να ήξερα τότε. Βρήκες τρόπο να γίνεις συμπαθής στις κόρες μου και να σε ερωτευτώ. Ήξερες τι έκανες. Είχες ένα σχέδιο που πήγαινε περίφημα και εγώ ήμουν η τυφλή που σε άφησε να το πραγματοποιήσεις.

Μας έβγαζες και τις τρεις έξω για φαγητό, μας μαγείρευες όταν μέναμε σπίτι και μας πρόσεχες σαν τα μάτια σου. Είχες μεγαλώσει στην επαρχία και δεν φοβόσουν τη σκληρή δουλειά. Τύπος αθλητικός, ευθύς, ειλικρινής, με μεγάλη αγάπη για τη μουσική, έπαιζες κιθάρα και μας συγκινούσες με το ταλέντο σου και την ωραία σου φωνή. Λάτρευες το διάβασμα και το καλό κρασί, όπως ακριβώς και εγώ. Πάντα περιποιημένος, ομιλητικότατος, σε γνώρισα ακόμα και στους γονείς μου και τους δήλωσες πόσο με αγαπάς. Χαιρόμουν για τον πρίγκιπα που ήρθε στη ζωή μου να διώξει όλα μου τα προβλήματα.

Κάναμε τα πάντα όλοι μαζί. Πηγαίναμε διακοπές, πηγαίναμε για χορό, πηγαίναμε στο λούνα παρκ. Ακόμα και στην εκκλησία που πηγαίναμε ρχόσουν και εσύ μαζί μας. Μου έκανες μάλιστα δώρο και ένα χρυσό σταυρό, κάτι που εκτίμησα πολύ.

Κάποια στιγμή κόλλησα ίωση. Ήμουν τόσο χάλια που δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Είδες ταινία στην τηλεόραση με τα κορίτσια και με έβαλες για ύπνο νωρίς για να νιώθω καλύτερα την επόμενη μέρα.

Το επόμενο όμως πρωί με ξύπνησε η μικρή μου κόρη λέγοντας μου το εξής:

«Μαμά χθες το βράδυ…».

«Τι έγινε χθες το βράδυ παιδί μου». Καθόταν στην άκρη του κρεβατιού κοιτώντας το πάτωμα και έπαιζε νευρικά με τα δάχτυλά της.

«Ήρθε στο κρεβάτι μου, μου κατέβασε την πιτζάμα και με άγγιξε ανάμεσα στα πόδια μου. Μετά πήρε το χέρι μου και το έβαλε πάνω… ξέρεις πού». Τη συνέχεια δεν θα σας την πω. Οι λεπτομέρειες είναι σοκαριστικές. Σημασία έχει ότι ασέλγησε πάνω της.

Προσπάθησα να συγκρατηθώ, αλλά δεν μπορούσα. Έχω εμπιστοσύνη στην κόρη μου. Ξέρω ότι λέει την αλήθεια. Όσο εγώ ήμουνα χάλια στο κρεβάτι και δεν μπορούσα ούτε στην τουαλέτα να πάω, εσύ ασελγούσες πάνω στο παιδί μου.

Σε πήρα αμέσως τηλέφωνο. Σου είπα να τσακιστείς να έρθεις σπίτι και να πάρεις τα πράγματά σου. Ήρθες με το κεφάλι κατεβασμένο και την ουρά στα σκέλια. Παραδέχτηκες ότι ήσουν ανώμαλος και ότι είχες πρόβλημα. Ζήτησες συγγνώμη από την κόρη μου, αλλά τι να το κάνω; Το κακό είχε γίνει. Φώναξα, ούρλιαξα. Μου είπες ότι δεν είχες κάνει ποτέ πριν ξανά κάτι τέτοιο. Έπεσες στα γόνατα. Με ικέτευσες, προσευχήθηκες. Με διαβεβαίωσες ότι θα πας σε ειδικό και μου ζήτησες να σε συγχωρέσω. Τον εαυτό μου έπρεπε να συγχωρέσω που έβαλε έναν άντρα στο σπίτι και κακοποίησε σεξουαλικά το παιδί μου.

Χρειάστηκε να επισκεφτώ ψυχολόγο για να με βοηθήσει να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί και να μπορέσω και εγώ με τη σειρά μου να βοηθήσω το παιδί μου. Με ρώτησε αν κατήγγειλα το περιστατικό στην αστυνομία. Δεν το έκανα. Φυσικά και έπρεπε να το κάνω. Δεν μπόρεσα να προστατεύσω την κόρη μου. Ένιωθα σαν να την έβαλα εγώ στο στόμα του λύκου. Οι τύψεις με έτρωγαν και αρνιόμουν να δω την ωμή αλήθεια. Η ντροπή μου και οι ενοχές μου δεν με άφηναν να κάνω το σωστό.

Πήγα την επόμενη μέρα και κατήγγειλα το περιστατικό. Είχες το θράσος να με πάρεις τηλέφωνο και να μου ζητήσεις τα ρέστα. Ευτυχώς ήρθαν στη δουλειά σου και σε συνέλαβαν και σου αποδόθηκαν κατηγορίες την ίδια μέρα κιόλας. Έτσι έπρεπε να γίνει και έτσι έγινε.

Ντρέπομαι που σου έδειξα εμπιστοσύνη και πιστεύω πως δεν σου αξίζει καμία συγχώρεση. Πλέον είσαι και επισήμως καταγεγραμμένος ως παιδόφιλος και εκτίεις κανονικά την ποινή σου. 

Εξακολουθώ να σε μισώ και να σε λυπάμαι. Έφτιαξες ολόκληρο σχέδιο για να εισβάλλεις στην οικογένειά μου και να παίξεις με το μυαλό των κοριτσιών μου. Κέρδισες το χρόνο μου, την καρδιά μου, το μυαλό μου και την αγάπη μου. Δεν σου άξιζε τίποτα απ’ όλα αυτά. Τι θα συμβεί όταν βγεις; Τι θα γίνει; Θα ασελγείς σε όποιο παιδί βρεις μπροστά σου; Παιδιά υπάρχουν παντού. Θα καταφέρεις να κουμαντάρεις τη σκοτεινή ψυχή σου;

Μας έστειλες στα τάρταρα και ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να συνέλθουμε. Κλάψαμε, φωνάξαμε. Τόσοι μήνες γεμάτοι αγωνία. Μόνη στον καναπέ, τα κορίτσια στα κρεβάτια τους και οι εικόνες χόρευαν μπροστά στα μάτια μου.

Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε. Η κόρη μου με συγχώρεσε που δεν κατάφερα να την προστατεύσω. Όμως εγώ δεν θα συγχωρέσω ποτέ τον εαυτό μου που πίστεψα ότι η αγάπη μου για κάποιον άξιζε περισσότερο από την ησυχία των παιδιών μου. 

Λίνα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ