Η επιστροφή από τη κηδεία στο σπίτι

Άκουσες άσχημα νέα από ένα φίλο, συγγενή, τα κοινωνικά δίκτυα ή την γειτονιά. Όπως και να τα άκουσες, ένιωσες αμέσως άσχημα, ρώτησες πως μπορούσες να βοηθήσεις, προσέφερες τον χρόνο σου, φαγητό, χρήματα ή προσευχές. Ότι και να έκανες τα μέλη της οικογένειας το εκτίμησαν, αν και μπορεί να μην σου το είπαν.

Η ζωή επέστρεψε στους κανονικούς της ρυθμούς. Την οικογένεια αυτή όμως ακόμα την σκεφτόσουν, την είχες στην καρδιά σου. Προσευχόσουν, ρωτούσες και μάθαινες για εκείνη. Έκανες ότι μπορούσες.

Μια μέρα άκουσες τα πραγματικά άσχημα νέα: Ο θάνατος νίκησε, η οικογένεια έχασε.

Για άλλη μια φορά προσευχήθηκες, βοήθησες και έκανες ότι μπορούσες. Αν και δεν το ήξερες, η οικογένεια εκείνη σε ευγνωμονούσε για την βοήθεια σου, την αγάπη και την υποστήριξη σου.

Δείτε σχετικά: Κάνει να έρθει το παιδί στη κηδεία;

Πήγες στην κηδεία, έκλαψες, γέλασες και σκέφτηκες το άτομο που πέθανε. Αγκάλιασες αυτούς για τους οποίους η απώλεια ήταν πολύ μεγαλύτερη.

Όταν η κηδεία τελείωσε, επέστρεψες σπίτι σου. Επέστρεψες στη ζωή, στην αγάπη, στους ανθρώπους που σε ολοκληρώνουν. Πήγες στην κηδεία και μετά επέστρεψες στο σπίτι σου.

Όμως, κάποιος εκείνη την ημέρα πήγε στην κηδεία αλλά δεν επέστρεψε στο σπίτι του. Κάποιος, εκείνη την ημέρα επέστρεψε σε ένα σπίτι που θα ήταν για πάντα άδειο. Η ζωή του είχε αλλάξει για πάντα, δεν θα ήταν ποτέ όπως πριν. Όπου υπήρχε γέλιο και χαρά, ήταν πια μια άδεια καρέκλα. Ο καναπές φάνταζε μεγαλύτερος, οι κουβέρτες και τα μαξιλάρια ήταν αχρείαστα πλέον. Υπήρχαν παπούτσια, ρούχα και άλλα πράγματα που μάλλον δεν θα ξαναχρησιμοποιούνταν. Φάρμακα που έπρεπε να πεταχτούν.  Και ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.

Ο χρόνος περνά αλλά οι πληγές δεν κλείνουν. Κάποιες φορές η ζωή φαίνεται φυσιολογική. Όμως έρχονται γενέθλια, γιορτές, επέτειοι και τότε η απώλεια και πάλι είναι τόσο έντονη όσο πριν. Κάποιες φορές η ζωή είναι φυσιολογική και χωρίς λόγο η ΑΠΩΛΕΙΑ επιστρέφει, με την ίδια ένταση όπως πρώτα.

Υπάρχει μοναξιά, δάκρυα και ένα αίσθημα κενού. Υπάρχουν πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι και άπειρα λάθη που γίνονται επειδή υπάρχει ένα κενό εκεί που υπήρχε το άτομο που συμπλήρωνε την οικογένεια.

Οι μέρες περνούν, οι διακοπές περνούν, σημαντικές μέρες στη ζωή περνούν αλλά το πένθος παραμένει, παρά το πως φαίνονται τα πράγματα.

Μετά την κηδεία, όταν εσύ επέστρεψες στο σπίτι σου, τουλάχιστον ένας άνθρωπος επέστρεψε σε ένα σπίτι και μια νέα ζωή που του δόθηκε με το ζόρι χωρίς να το ζητήσει.  Μην του προσφέρεις μόνο συμπόνια ή κριτική αλλά δώσε του, τον χρόνο που χρειάζεται για να πενθήσει με τον τρόπο του. Για αυτή τη μια πράξη καλοσύνης θα σου είναι για πάντα ευγνώμων.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com