Η δουλειά σου στο διαζύγιο είναι να μένεις ψύχραιμος και να χαμογελάς. Κι αυτό είναι πολύτιμο για τα παιδιά

Μια μέρα καθώς γύρισε η κόρη μου από το σχολείο μου είπε ότι οι γονείς μιας φίλης της έπαιρναν διαζύγιο. Με ρώτησε φοβισμένη, ” Μαμά θα συμβεί κάτι τέτοιο και σε εμάς;”, την κοίταξα στα μάτια και της είπα, ” Όχι αγάπη μου ανησυχείς, είσαι ασφαλής”. Ένα χρόνο μετά ο πατέρας της και εγώ χωρίσαμε.

Όταν το είπαμε στα παιδιά μας, η κόρη μου στενοχωρήθηκε πάρα πολύ, ένιωθε ανασφάλεια και φόβο, για όλα όσα θα περνούσε. Καθώς όμως συνεχίσαμε στην καθημερινότητα της καινούριας μας οικογένειας, ένιωσα ότι δεν είχα τηρήσει την υπόσχεση μου και πως η μικρή μου, βίωνε το τέλος της παιδικής της ηλικίας. Ήταν η πιο μόνη δύσκολη στιγμή της ζωής μου, διότι ήταν η πιο δύσκολη δική της.

Ο μεγαλύτερος μου φόβος ήταν μήπως απογοήτευα τα παιδιά μου, ένιωθα ότι είχα αποτύχει. Κάναμε ότι μπορούσαμε για να είναι πιο εύκολη η μετάβαση τους και προσπαθήσαμε να σεβαστούμε όλα μας τα παιδιά. Τις Κυριακές τρώγαμε μαζί, ο πρώην μου μετακόμισε σε ένα σπίτι πάρα πολύ κοντά και μιλούσαμε ευγενικά ο ένας στον άλλο. Τίποτα από όλα αυτά δεν έκανε πιο εύκολα, όλα όσα περνούσαν τα παιδιά μου, το καθένα υπέφερε με το δικό του τρόπο. Προσπάθησα λοιπόν να κάνω το καλύτερο που μπορούσα, αφού ήμουν πλέον ένα νέο είδος γονέα, εκείνο που είχε αποτύχει.

Όταν το διαζύγιο μου οριστικοποιήθηκε, ζήτησα από μια καλή φίλη συμβουλές ώστε να με βοηθήσει να ξεπεράσω τη συγκεκριμένη κρίση. Δεν είχε παιδιά, γι αυτό και την εμπιστευόμουν. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συμβουλή της.

“Η οικογένεια σου βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα αεροπλάνο και υπάρχει μια πολύ σοβαρή βλάβη. Τα παιδιά φοβούνται. Τι κάνουμε λοιπόν όταν τα παιδιά φοβούνται στο αεροπλάνο; Κοιτάμε τις αεροσυνοδούς, αν είναι φοβισμένες θα πανικοβληθούμε επίσης, αν όμως παραμείνουν ψύχραιμες το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. Οπότε αυτό που προσπαθώ να σου πώ, είναι ότι είσαι εσύ η αεροσυνοδός σε αυτό το σενάριο και έχεις περάσει αρκετές βλάβες ώστε να ξέρεις πως θα το διαχειριστείς. Τα παιδιά σου δεν είναι συνηθισμένα, οπότε θα κοιτάξουν εσένα για να διαπιστώσουν ότι όλα είναι καλά. Η δουλειά σου αυτή τη στιγμή είναι να μείνεις ψύχραιμη και να χαμογελάς”, μου είπε.

Η ζωή δεν είναι σίγουρη, οπότε δεν θα πρέπει να υποσχεθούμε στα παιδιά μας ότι δεν θα υπάρξουν βλάβες σε αυτή. Η δουλειά μας είναι να τα διαβεβαιώσουμε ότι όταν έρθει αυτή η στιγμή, θα κρατήσουμε ο ένας τον άλλο από το χέρι και θα περάσουμε μαζί όλα όσα πρόκειται να συμβούν. Δεν μπορούμε να υποσχεθούμε ότι όλα θα είναι ρόδινα, αλλά ότι μερικές αναποδιές δεν είναι ικανές να μας κάνουν κακό. Στην πραγματικότητα θα μπορέσουν να γίνουν πιο ευγενικοί, σοφοί και ανθεκτικοί άνθρωποι, απέναντι στις κακουχίες.

Πρέπει να κοιτάμε τα παιδιά στα μάτια, να βλέπουμε τον πόνο που νιώθουν και να λέμε “Μην φοβάσαι, γεννηθήκαμε για να τα περάσουμε όλα αυτά”.

Και μετά να χαμογελάμε.

Πηγή : http://www.huffingtonpost.com/