Έχασα το μωρό μου λίγο πριν το γεννήσω. Σας παρακαλώ μην λέτε αυτά τα πράγματα στους γονείς που έχουν χάσει παιδί

Πριν από δύο χρόνια, η κόρη μου Ναταλία, πέθανε λίγο πριν γεννηθεί μετά από μια υγιή κύηση 34 εβδομάδων.

Η απώλεια του παιδιού κατέστρεψε τη ζωή μου με πολλούς τρόπους. Όταν προσπάθησα να επανέλθω στη καθημερινότητα, μετά από αρκετούς μήνες, που δεν μπορούσα ούτε όρθια να σταθώ, έμεινα έκπληκτη από το πόσοι πολλοί άνθρωποι ένιωθαν άβολα για την κατάστασή μου. Άλλοι άρχιζαν τα κλάματα, άλλοι άλλαζαν συζήτηση, άλλοι δρόμο και άλλοι δεν το ανέφεραν καν.

Για να λέμε τώρα και του στραβού το δίκιο, και σε εμένα να τύχαινε κάτι παρόμοιο, να έχω δηλαδή μπροστά μου μία μητέρα ή έναν πατέρα που έχασε το παιδί του, ούτε κι εγώ θα ήξερα τί να του πω. Αν δεν πάθεις, δεν μαθαίνεις, ούτε μπορείς να καταλάβεις. Κάθε γονέας είναι μοναδικός. Τα λόγια που ανακουφίζουν εμένα μπορεί για κάποιον να είναι προσβλητικά. Δεν αντιδρούμε όλοι το ίδιο, στο πένθος. Πολλοί στην προσπάθειά τους να σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα, το πάνε ένα βήμα παραπέρα και σου κάνουν πιο πολύ κακό παρά καλό. Από την προσωπική μου εμπειρία και από τα σχόλια που έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες, μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι παρόλο που κανείς δεν μπορεί να κάνει το μαγικό «τσαφ» και να σε κάνει να το ξεχάσεις, εντούτοις υπάρχουν τρόποι να σε ανακουφίσει.

Διάβασε παρακάτω τί πρέπει να αποφύγεις να πεις σε κάποιον γονιό που έχασε το παιδί του, κάποια από αυτά τα είπαν και σ’ εμένα.

“Θα κάνετε άλλο παιδάκι;”

Ως παθούσα μπορώ να σου πω ότι είναι από τα χειρότερα που μπορείς να πεις σε έναν γονιό που ακόμη θρηνεί για την απώλειά του. “Αν στην αρχή δεν πετύχει, μην το βάλεις κάτω. Ξαναδοκίμασε”, λες και το παιδάκι μου ήταν κάτι σαν “αποτυχία” που πρέπει οπωσδήποτε να μετατρέψω σε επιτυχία. Σαν να λέμε ότι αφού το κέικ δεν πέτυχε και βγήκε λασπωμένο, ας το πετάξω στα σκουπίδια και ας φτιάξω ένα δεύτερο ακόμα καλύτερο. Τα παιδιά δεν είναι συνταγή μαγειρικής: δεν πέτυχε η πρώτη προσπάθεια, πάμε στη δεύτερη. Συνήθως αυτή η ερώτηση ακούγεται από μανάδες που δεν είχαν ποτέ προβλήματα αναπαραγωγής και που έπιαναν παιδιά μυρίζοντας τον αέρα. Ρωτήστε και μένα που πάλευα χρόνια να κάνω αυτό το παιδί και το έχασα όταν ήδη «έτοιμο και ολοκληρωμένο». Σε κάποιους φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Μετέτρεψα τη χαρά μας και την ανυπομονησία μας σε κηδεία και αυτό πάντα θα με πονάει. Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Η νέα προσπάθεια ακόμα κι αν είχε αποτέλεσμα, δεν θα αντικαθιστούσε τη Ναταλία.

Οπότε, τέτοιες ερωτήσεις καλό θα ήταν να μην τις κάνεις. Δεν βοηθάει και υποτιμά ένα τόσο ευαίσθητο συναισθηματικό ζήτημα.

Αντ’ αυτού δοκίμασε: «Ξέρω ότι αυτή η απώλεια ανέβαλε τα σχέδιά σας για οικογένεια. Είμαι εδώ για να σε ακούσω αν θελήσεις ποτέ να μου μιλήσεις».

Δίνεις έτσι στο γονιό μια διέξοδο και μια σιγουριά και του δίνεις επίσης την επιλογή να κατευθύνει εκείνος τη συζήτηση χωρίς περιττές ερωτήσεις.

“Πώς συνέβη;”

Πέρασα μια φάση που δεν ήθελα καν το σκέφτομαι και όλοι γύρω μου ζητούσαν να μάθουν λεπτομέρειες. Με έβαζαν να το ξαναζήσω απ’ την αρχή τη στιγμή που ήθελα να το ξεπεράσω και να προχωρήσω στη ζωή μου. Εάν ένας απαρηγόρητος γονέας θελήσει να μιλήσει γι’ αυτό, ασ’ τον να το κάνει μόνος του και άκου τί θέλει να σου πει. Τέτοιες ερωτήσεις μόνο κακό του κάνουν. Υποφέρει, δεν το βλέπεις;

“Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο” (ή “έχει ο Θεός τα σχέδιά του”)

Όχι, δεν το δέχομαι. Αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη που σχεδιάζει το θάνατο παιδιών. Δεν μπορώ να πιστέψω σε ένα Θεό που σκοτώνει μωρά για «κάποιο λόγο». Προτιμώ να Τον έχω στο μυαλό μου ως κάποιον, που τα έχει στην αγκαλιά Του και τα φροντίζει χωρίς να πονάνε ή να υποφέρουν. Το σχόλιο αυτό είναι εκτός από προσβλητικό, και άτοπο.

“Ααααα, όπως τότε με την τάδε/τον τάδε”

Αν δεν έχεις ζήσει κάτι παρόμοιο, μη συγκρίνεις την απώλεια κάποιου με κάποιου άλλου. Όσοι είναι έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρουν. Όσοι είναι έξω από το…club, όσο και να θέλουν, δεν μπορούν να φανταστούν πόσο δυνατός είναι αυτός ο πόνος. Με κομματιάζει η σκέψη ότι δεν μπορώ να αλλάξω τα πράγματα ή ότι δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω μήπως και άλλαζα κάτι. Δεν έχασα σκυλάκι ή γατούλα μετά από μια όμορφη και γεμάτη αγάπη ζωή και αφού είχε κάνει τον κύκλο της. Έχασα παιδί. Δεν απέβαλλα. Πέθανε χωρίς αιτία λίγο πριν το φέρω στον κόσμο και με ενοχλεί η αναισθησία ορισμένων, που το μόνο που κάνουν είναι να συγκρίνουν τον πόνο του ενός με τον πόνο του άλλου λες κάνουμε διαγωνισμό.

Μία μικρή εξαίρεση αποτελούν οι γυναίκες που έχουν ζήσει οι ίδιες…τα ίδια, πέθαναν δηλαδή τα μωρά τους λίγο πριν γεννηθούν. Οι γυναίκες αυτές με βοήθησαν πολύ στις δύσκολες στιγμές μου. Είναι οι μόνες στην ουσία που μπορούν να βοηθήσουν πραγματικά, μιας και πέρασαν τα ίδια και καταλαβαίνουν.

“Πηγαίνεις σε ψυχολόγο;”

Αντιλαμβάνομαι ότι ίσως και να υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον πίσω από αυτή την ερώτηση. Συμφωνώ ότι ένας καλός ψυχολόγος (ειδικά αν ασθενής και γιατρός τα βρίσκουν) μπορεί να βοηθήσει πολύ. Ωστόσο, ήταν σαν να υπονοούσαν ότι ο ψυχολόγος είναι πανάκεια και όλα θα λυθούν με μία επίσκεψη στο ιατρείο του. Εγώ θα γινόμουν καλά εν ριπή οφθαλμού και θα συνέχιζα ωραία και ανέμελα τη ζωή μου, οι φίλοι μου θα έπαυαν να ανησυχούν για μένα και θα ήμασταν όλοι «τζετ».

“Πες μου αν μπορώ να κάνω κάτι” ή “Αν χρειαστείς κάτι, πάρε με”

Δεν ήμουν σίγουρη αν έπρεπε να συμπεριλάβω αυτά τα λόγια στη λίστα μου, διότι ούτε προσβλητικά είναι, ούτε κρύβουν κουτσομπολίστικη διάθεση, αντίθετα, δείχνουν μια διάθεση συμπαράστασης και υποστήριξης. Όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις του άλλου, εκείνες τις στιγμές το άτομο που έχεις μπροστά σου νιώθει το απόλυτο κενό, οπότε τα λόγια αυτά δεν έχουν καμία σημασία. Το μυαλό είναι νεκρό, αναισθητοποιημένο και ούτε βοήθεια δεν μπορεί να ζητήσει.

Από το να πεις κάτι γενικά από υποχρέωση, πες κάτι ειδικά και πιο συγκεκριμένα: «Αύριο το πρωί στις 11 θα αφήσω στην πόρτα σου ένα ταψί γεμιστά, που ξέρω πως σ’ αρέσουν. Δεν χρειάζεται να ανοίξεις. Θα το αφήσω και θα φύγω».

Φανή

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ