Φέτος θα στολίσω για να χαρούν τα παιδιά. Πρέπει κάποια στιγμή όμως να στολίσω και τη ψυχή μου…

Αγαπημένε μου (το λέω μπας και το πιστέψω),

Μόλις κατέβασα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο από το πατάρι, μαζί με όλα τα στολίδια. Μπάλες, αγγελάκια, λαμπάκια (τα δικά μου να ξέρεις, είναι εδώ και χρόνια αναμμένα), και για άλλη μια χρονιά καταλαβαίνω ότι λείπεις…. Το παράξενο είναι πως είσαι εδώ, αλλά καταφέρνεις και λείπεις.

Στέκομαι λοιπόν πάνω από κούτες, θέλω να μπώ στο Χριστουγεννιάτικο mood, last Christmas I gave you my heart και τα σχετικά, αλλά συνειδητοποιώ ότι θα στολίσουμε άλλο ένα δέντρο οικογενειακής υποχρέωσης. Ναι ναι, μια απλή διακόσμηση στο σαλόνι, για να χαρούν τα παιδιά.

Θυμάμαι όλα τα προηγούμενα χρόνια αν δεν κοιμόσουν όταν στόλιζα, πως καθόσουν στο καναπέ όλο διορθώσεις, « Το αστέρι πάνω είναι στραβό, θα πέσει και θα πρέπει να ευχηθούμε» , « Ο άγγελος που έχεις κρεμάσει, είναι σαν να έχει αυτοκτονήσει» και πολλά άλλα. Μόνιμα επικριτικός αλλά παραδέχομαι ότι έχεις χιούμορ (μάλλον γι αυτό σε παντρεύτηκα αλλιώς δεν εξηγείται) .

Και αναρωτιέμαι: Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί να στολίζω από υποχρέωση; Γιατί να ζω μια τυπική ζωή, εφόσον δεν το νιώθω; Γιατί να καλέσω όλο το σόι μας να μαγειρέψω λες και θα φάει ο λόχος , λες και είμαστε ευτυχισμένοι , λες , λες ,λες… Δεν το νιώθω και δεν μου βγαίνει. Δεν αντέχω άλλη μια χρονιά να δω τον Σπύρο Παπαδόπουλο να μου λέει καλή χρονιά (Στην υγεία μας βρε παιδιά, (τι να απέγινε ο Τσάκας;), αντί για εσένα. Δεν αντέχω άλλη μια χρονιά να κάνω μόνη μου την αλλαγή του χρόνου στον καναπέ, μέσα σε πυτζάμες να κάνω το πουγκί, δίπλα στα μαξιλάρια. Δεν έχει νόημα, και το δέντρο μου το θυμίζει.

Πρέπει να πάρω την απόφαση να κάνω κάτι , πρέπει να ζήσω. Ούτε σε σένα αξίζει, αλλά ούτε και σε εμένα. Κάθε χρόνο σκέφτομαι κάθε πέρυσι και χειρότερα, κάθε φέτος και πιο σκατά. Εγώ θα στολίσω, και ας είναι μόνο για να χαρούν τα παιδιά. Πρέπει όμως κάποια στιγμή, να στολίσω και την ψυχή μου (πρίν στολίσω εσένα μια καλή).

Αρκετά σας ζάλισα, αλλά κάπου έπρεπε να τα πω. Πάω να στολίσω τώρα, για να πειστώ ότι δεν είμαι μόνη μου. Κοινωνική υποχρέωση τα είπαμε και πρίν…. Καλές γιορτές (θα λεγα τώρα)!

Υ.Γ. Last Christmas I gave you my heart… Μην σου πω τι θα πάρεις του χρόνου!!!!

Νικολέτα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ