Ήθελα τον άντρα μου πίσω, όχι επειδή τον αγαπούσα, αλλά γιατί δεν ήθελα να είμαι μόνη μου!

Όταν ζήτησα από τον  σύζυγό μου να φύγει από το σπίτι μετά από εννέα χρόνια κοινού βίου, ένιωθα απίστευτα μόνη. Και παρ’όλο που ήταν βίαιος,εμένα έστω και έτσι μου προσέφερε μια μορφή συντροφικότητας. Επειδή ήμουν μόνη για πολύ καιρό άρχισα να τον παρακαλάω να γυρίσει πίσω στη ζωή μου. Έκανα ακόμη και σεξ μαζί του, τόσο ειρωνικό, αν σκεφτεί κανείς πως είχαμε να βρεθούμε ερωτικά δώδεκα ή και περισσότερους μήνες πριν τον χωρισμό μας. Ήμουν τόσο μόνη που ήθελα απλά κάποια μορφή  συντροφικότητας στη ζωή μου, έστω και αν μετά από κάθε συνάντηση μας, κλαιγόμουν στις φίλες μου ότι δεν το απόλαυσα καθόλου.

Όταν επιτέλους τελειώσαμε οριστικά και βγήκε το διαζύγιο, όχι μόνο είχα χάσει τον άντρα μου, αλλά αισθανόμουν ότι έχασα ένα κομμάτι της τριμελούς οικογένειας μου,  που είχα αγωνιστεί τόσο σκληρά για να κρατήσω. Λυπόμουν ακόμη και για τους συγγενείς του που έχασα και ας ήταν οι σχέσεις μας, κακές. Έχασα πολλούς  φίλους στην περιοχή που ζούσα, επειδή ήταν αρχικά φίλοι του και στην περίπτωση ενός χωρισμού,τις περισσότερες φορές,οι άνθρωποι παίρνουν το μέρος του ατόμου που γνώριζαν εξ αρχής. Έτσι είχα μείνει μόνη μου με την 3χρονη κόρη μου και τον σκύλο μας. Ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο μόνη στη ζωή μου.

Δείτε σχετικά: Αγαπώ τον άντρα μου και τον θέλω πίσω.

Έκλαιγα όλη μέρα και ήθελα τον άντρα μου πίσω, όχι γιατί τον αγαπούσα, αλλά γιατί δεν ήθελα να είμαι μόνη μου.

Οι σχέσεις συμβιβασμού δεν πετυχαίνουν ποτέ!

Μερικοί άνθρωποι πηδούν από σχέση σε σχέση, ωθούμενοι από τον φόβο της μοναξιάς και μερικές φορές γυρίζουν πίσω  σε έναν πρώην παρ’όλο που αποδείχτηκε στο παρελθόν τεράστιο λάθος. Το κάνουν συνειδητά ξέροντας  ότι πρόκειται απλά για μια σχέση συμβιβασμού εξ αιτίας του φόβου της μοναξιάς  και ότι κάτι τέτοιο θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα στην πορεία.

Ήμουν κομμάτια και δεν ήθελα να συνεχίσω υπό αυτές τις συνθήκες.Έπρεπε να απελευθερωθώ και να χτίσω μια νέα ζωή. Μια ζωή απαλλαγμένη από τον πρώην μου, που ήταν καλύτερος στα λόγια παρά στην πράξη.

Ήμουν αρκετά τυχερή που κράτησα το σκυλί μας. Όταν η κόρη μου κοιμόταν, αγκαλιαζόμασταν στον καναπέ, έγλειφε τα δάκρυα μου  και  κουνούσε  με τέτοιο ενθουσιασμό την ουρά του, που ήταν δύσκολο για μένα να μην του χαμογελάσω.

Σιγά-σιγά έκανα νέους φίλους ,  φίλους που θα μπορούσα να αποκαλώ ”δικούς μου” και σταδιακά άρχισα να απελευθερώνομαι  από το αίσθημα της απομόνωσης και της μοναξιάς.

Πλέον είμαι πολύ πιο δυνατή. Ενώ δεν είναι ευχάριστο να είσαι μόνος σου, έχω συνειδητοποιήσει ότι είναι προτιμότερο από το να είσαι με κάποιον που σε πονάει συναισθηματικά ή σωματικά. Κάποιον που δεν πληρεί τις προϋποθέσεις που χρειάζεσαι και θα ήθελες από μια σχέση, ή ακόμα και κάποιον που μόλις και μετά βίας μπορεί να σε ανεχθεί ή να σταθεί δίπλα σου με τον τρόπο που σου αξίζει.

Η συνειδητοποίηση του τι ακριβώς είναι αυτό που ζητάς από μια σχέση, σε βοηθάει να πάρεις τον χρόνο που χρειάζεσαι για να βρεις τον/τη κατάλληλο/η σύντροφο για να ζήσεις μια ευτυχισμένη και υγιή σχέση και γιατί όχι; Να ξαναπαντρευτείς και να (ξανα)κάνεις παιδιά.

Θυμάμαι φορές, που καθόμασταν οι δυο μας στον καναπέ,ο ένας στην μια γωνία και ο άλλος στην άλλη και βλέπαμε ταινία. Τόσο απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον, με την κόρη μας στον επάνω όροφο να κοιμάται, ένιωθα τόσο μόνη. Δεν υπήρχε οικειότητα, καμία απολύτως συνομιλία. Ήμασταν σαν δύο ξένοι που ζουν στο ίδιο σπίτι. Ήμουν πολύ αδύναμη συναισθηματικά για να φύγω γιατί  δεν ήθελα να είμαι μόνη μητέρα. Έβρισκα τόσους πολλούς λόγους και δικαιολογίες για να μείνω.

Μερικούς μήνες αργότερα και ενώ έχει βγει το διαζύγιο, βρίσκομαι στο καινούργιο μου σπίτι,ξαπλωμένη στον καναπέ μου,παρακολουθώντας μια ταινία,με την κόρη μου να κοιμάται σαν αγγελούδι στο νέο της δωμάτιο, σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη και ασφάλεια.

Συνειδητοποιώ τώρα πια, πως περισσότερο μόνη αισθανόμουν στον γάμο μου παρά τώρα.

Πάρτε το χρόνο σας και επιτρέψτε στον εαυτό σας να πάρει τις σωστές αποφάσεις στα πρώτα στάδια του χωρισμού και μην αφήνετε τη μοναξιά να γίνει ο λόγος για να αρχίσετε ή να παραμείνετε σε μια λάθος σχέση. Μην με παρεξηγείτε, υπάρχουν φορές,ακόμη και τώρα,που αισθάνομαι μόνη μου και θα ήθελα να έχω έναν σύντροφο. Μου λείπει η οικειότητα, μου λείπει το γέλιο με κάποιον και το αίσθημα ασφάλειας και αγάπης, αλλά ξέρω πως χρειάζομαι χρόνο για να βεβαιωθώ ότι θα βρω το σωστό πρόσωπο με το οποίο θα έχω αυτά και άλλα τόσα στο μέλλον!

Πηγή: http://divorcedmoms.com/