Έμεινα έγκυος και τον έδιωξα γιατί με απατούσε. Σκέφτομαι να μην κρατήσω το μωρό

Λιγα χρονια αργοτερα στα 33 μου γνωρίσα έναν  αντρα που ερωτεύτηκα ακαριαια.  ξεκινησαμε Να συγκατοίκουμε σε μικρο χρονικο διαστημα και πίστεψα ότι βρήκα ότι έψαχνα σε όλη μου τη ζωή.  σύντομα ξεκίνησαν τα προβλήματα.

Δε δουλευε παρόλο που έχει εξαιρετική μόρφωση γιατί ήθελε να χτίσει τη δική του δουλειά. Ένιωθα ότι πρέπει να στηρίξω το σύντροφό μου. Δούλευα εγώ για όλους. Με σχεδον μηδενική συνεισφορα συνεχισαμε να συζουμε. Απο την αρχη σχεδον χαμηλωνε το κινητο του για να μη μας ενοχλει τα βραδια. Κλειδωνοταν στομπάνιο κι ελεγε ότι διάβαζε ειδήσεις.   ζούσαμε 5 μέρες με καυγάδες και 2 όμορφες.

Μια εβδομάδα μετα βρηκα φωτογραφίες αλλης γυναικας στο κινητό του. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Όχι ότι δεν ήταν ο κρυφός  μου φοβος. Αλλα μεσα μου πιστευα οτι ο ελευθερος χαρακτηρας του εκρυβε ανεξαρτησια και οχι βρωμιά. Όπως φαντάζεστε του είπα να φύγει από το σπίτι.  έφυγε. Κι έμεινα εδώ να σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω.

Σκέφτομαι να μην κρατησω το μωρο. Και την ιδια στιγμη κοιταζω το υπερηχογραφημα και κλαιω που το σκεφτηκα. συγχωρει κανεις την απιστία; ξεπερνιέται; πως ζεις μετά από αυτη; πως ζεις μετα απο την εκτρωση; πως μπαινεις σε ένα δωμάτιο με 2 καρδιές στο κορμί  σου και βγαίνεις με μια; Πώς διαλέγεις να μεγαλώσεις μόνος σου ένα ακόμη παιδι;